Το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, σκοτώνει;

Η γήινη ακτινοβολία αποτελεί όλο το σύνολο των ακτινοβολιών που εκπέμπονται από την επιφάνεια της γης καθώς και από την ατμόσφαιρα. Η ακτινοβολία ωστόσο που χαρακτηρίζεται με μεγάλο μήκος κύματος απορροφάτε πολύ έντονα από το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό. Οπότε μέσα στις σημαντικότερες επιπτώσεις από την πλευρά του πλανήτη μας είναι η θέρμανση της γήινης ατμόσφαιρας.

Η θερμοκρασία της ατμόσφαιρας εξαρτάται κατά ένα μεγάλο βαθμό από την ποσότητα των υδρατμών και την ποσότητα του διοξειδίου του άνθρακα που υπάρχουν μέσα σε αυτή, συνεπώς οι διάφορες μεταβολές των συστατικών αυτών θα έχουν σημαντικές επιπτώσεις στις θερμοκρασιακές διακυμάνσεις. Το φαινόμενο αυτό κατά κόρον ονομάζεται Φαινόμενο του ατμοσφαιρικού Θερμοκηπίου ή πιο απλά, Φαινόμενο του Θερμοκηπίου. Η ονομασία του φαινομένου αυτού, οφείλεται στο γεγονός ότι οι ίδιες περίπου διαδικασίες και συνθήκες δημιουργούνται μέσα σε ένα θερμοκήπιο έτσι ώστε ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας να εκπέμπεται στο έδαφος και στα φυτά του θερμοκηπίου με σκοπό την ταχύτερη ανάπτυξη τους. Συνεπώς το γυάλινο κάλυμμα βοηθάει στον εγκλωβισμό της ηλιακής ακτινοβολίας εντός του θερμοκηπίου, όπως αντίστοιχα τα σύννεφα και το διοξείδιο του άνθρακα βοηθάμε για την δημιουργία μιας «γυάλινης οροφής» γύρω από την Γη. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένα 80% αυτού του φαινομένου οφείλεται στους ανθρώπους και ένα 20% οφείλεται στον φυσικό παράγοντα της γης.
Εκεί που θα ήθελα να εστιάσω είναι στον ανθρωπογενή παράγοντα ο οποίος επηρεάζει με τη διαδικασία της καύσης ένα μεγάλο κομμάτι της απορροφούμενης ακτινοβολίας από τους υδρατμούς της ατμόσφαιρας. Είναι γνωστό ότι από όλη την ηλιακή ενέργεια που δέχεται η γη, ένα μεγάλο μέρος της ανακλάται πίσω προς το διάστημα, από την επιφάνεια της γης και από τα σύννεφα. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει απόθεμα που απορροφάτε από την γη και τη ατμόσφαιρα. Έτσι, εδώ τίθεται το ερώτημα αν μπορούμε να ισορροπήσουμε κατά κάποιο τρόπο τις εκπομπές ρύπων που δημιουργούν διοξείδιο του άνθρακα και που σε συνδυασμό με τους υδρατμούς απορροφούν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της γήινης ακτινοβολίας.

Τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω εκπέμπεται ένα μεγάλο μέρος της ακτινοβολίας, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζεται στην ατμόσφαιρα και να διαμορφώνει με τον τρόπο της σε υψηλά επίπεδα θερμοκρασίες από εκείνες που θα ήταν δυνατόν να σημειωθούν αν δεν υπήρχε η ατμόσφαιρα. Αποτέλεσμα αυτού του εγκλωβισμού αποτελεί η αύξηση της επιφανειακής θερμοκρασίας της γης που μπορεί να αποτελέσει καταστροφική για εκατοντάδες οικοσυστήματα. Δημιουργούνται καύσωνες, καταιγίδες, άστατες και έντονες βροχοπτώσεις, αύξηση της στάθμης της θάλασσας, απειλή για τα διάφορα ζώα καθώς μερικά μεταναστεύουν σε υψηλότερα υψόμετρα ή μακριά από τον ισημερινό, όξυνση του ωκεανού, πυρκαγιές και ξηρασία λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Δυστυχώς δεν γνωρίζω ποιο κουμπί πρέπει να πατήσουμε για να μειώσουμε αρκετά τον ανθρωπογενή παράγοντα από την εξίσωση αυτού του φαινομένου αλλά ελπίζω να βρεθεί σύντομα, διότι ότι ο πλανήτης φωνάζει βοήθεια.

Του Χρήστου Αποστόλου*