Αυστραλία: Το νησί που πλημμύρισε από εκατομμύρια καβούρια

Αν επισκεπτόταν κανείς αυτές τις ημέρες το αυστραλιανό Νησί των Χριστουγέννων, θα αντίκριζε ένα πραγματικά μοναδικό θέαμα: οι δρόμοι έχουν βαφτεί κόκκινοι από εκατομμύρια καβούρια.

Οι ντόπιοι, όμως, σύντομα θα τον καθησύχαζαν. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ένα φαινόμενο που συμβαίνει κάθε χρόνο, μετά την έναρξη της περιόδου των βροχών, όταν το ένστικτο ωθεί τα κατακόκκινα καβούρια να ζευγαρώσουν.

Αυτό δεν κάνει την πορεία τους λιγότερο εντυπωσιακή. Ξεκινώντας από την καρδιά της ζούγκλας, τα καβούρια κινούνται προς τον Ινδικό Ωκεανό προκειμένου να ζευγαρώσουν σε λάκκους κοντά στο νερό. Περνούν μέσα από πόλεις, διασχίζουν γέφυρες που η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει ειδικά για εκείνα και καλύπτουν τα πάντα στο πέρασμά τους.

Η αυστραλιανή κυβέρνηση υπολογίζει ότι στο νησί ζουν περίπου 50 εκατ. κόκκινα καβούρια, που δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μέρος του πλανήτη. Η μετακίνησή τους φαίνεται πως καθορίζεται από τις φάσεις της σελήνης και συμβαίνει κάποια στιγμή από τον Οκτώβριο έως το Νοέμβριο – χωρίς να έχουν λείψει και οι χρονιές που το ζευγάρωμα αναβλήθηκε για τον Δεκέμβριο ή ακόμη και τον Ιανουάριο.

Η κυβέρνηση αναλαμβάνει να τα διευκολύνει, διακόπτοντας ακόμη και την κυκλοφορία σε διάφορους δρόμους για να διασφαλίσει την ασφάλειά τους.

Όπως είναι φυσικό, πολλοί τουρίστες συρρέουν στο νησί ελπίζοντας να προλάβουν  να θαυμάσουν το φαινόμενο από κοντά, ενώ πολλοί ραδιοφωνικοί σταθμοί μεταδίδουν ζωντανά πληροφορίες για το ταξίδι των καβουριών, αλλά και για τις κυκλοφοριακές ρυθμίσεις.

Μπορεί η οδήγηση να απαγορεύεται στα περάσματα των καρκινοειδών, όμως οι τουρίστες έχουν τη δυνατότητα να περπατήσουν στο πλάι τους – πάντα με προσοχή.

Εκτός από εντυπωσιακό θέαμα, τα καβούρια προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες και στη βιοποικιλότητα του νησιού, συμμετέχοντας ενεργά στη συντήρηση του οικοσυστήματος, αφού τρώνε τα πεσμένα φύλλα, διατηρώντας το έδαφος του δάσους υγιές.

Δυστυχώς, η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει καταστήσει επικίνδυνο το ταξίδι τους προς την εύρεση ταιριού, αφού κάθε χρόνο χιλιάδες καβούρια συνθλίβονται από τις ρόδες των αυτοκινήτων και πολλά ακόμη κινδυνεύουν από αφυδάτωση, εξαιτίας της αποψίλωσης των δασών και της μείωσης της σκιάς που προσέφεραν.

Όταν ζευγαρώσουν, τα θηλυκά μένουν πίσω περιμένοντας να γεννήσουν τα αβγά τους τρεις μέρες αργότερα. Στη συνέχεια, παραμένουν στους λάκκους περίπου για δεκαπέντε ημέρες, μέχρι τα αβγά να αναπτυχθούν και έπειτα τα αφήνουν στον ωκεανό.

Οι πρώτες μέρες της ζωής των απογόνων τους δεν είναι εύκολες. Για να μπορέσουν να μεταμορφωθούν σε καβούρια, οι προνύμφες θα πρέπει να γλιτώσουν από τα πεινασμένα ψάρια, χέλια και φαλαινοκαρχαρίες που κολυμπούν στα επικίνδυνα νερά του νησιού. Πολλές φορές, καμιά προνύμφη δεν καταφέρνει να επιβιώσει. Όμως οι ειδικοί λένε ότι μια έως δύο φορές τη δεκαετία ο αριθμός που τα καταφέρνει είναι μεγαλύτερος, κι έτσι ο πληθυσμός διατηρείται σε σταθερά επίπεδα.