Άγιος Τριφύλλιος, ο πολιούχος της Λευκωσίας

Του Σπύρου Συμεών στην Romfea.gr

Ο Άγιος Τριφύλλιος έζησε περί τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Είχε περίλαμπρες σπουδές στην Βηρυτό, πνευματικό κέντρο της εποχής εκείνης αλλά όταν συνάντησε τον απλοϊκό επίσκοπο Τριμυθούντος, τον άγιο Σπυρίδωνα εντυπωσιάστηκε από την Θεία Χάρη που τον περιέβαλε και τον ακολούθησε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Η απλότητα είναι αυτή που γεμίζει την καρδιά και φέρνει τον Χριστό ως κάτοικο της.

Έβλεπε τον άγιο Σπυρίδωνα ως δάσκαλο μα και γέροντα του, τον αισθάνονταν ως πατέρα μα και καθοδηγητή του.

Τι κι αν ο άγιος Σπυρίδων ήταν ολιγογράμματος κι ο Τριφύλλιος ως νέος με περίλαμπρες σπουδές θα θεωρούσε κάνεις ότι αυτές οι σπουδές θα αξιοποιούνταν με κοσμικό τρόπο για να του δώκει εξουσία πρόσκαιρη;

Αυτός επέλεξε την θέωση.

Ήταν δίπλα του ως διάκος στο ταξίδι του στην Νίκαια για την Α’ Οικουμενική Σύνοδο. Ήταν μπροστά στο θαύμα που συγκλόνισε τους 318 ιεράρχες που συμμετείχαν στην Σύνοδο. Ήταν κι αυτός μπροστά μαζί με τον Άγιο Κωνσταντίνο τον Μέγα, τον αυτοκράτορα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας όταν όχι μόνο συγκλονίστηκε από το θαύμα του απλού Αγίου Σπυρίδωνα αλλά συνθλίβη ο Άρειος.

Ήταν αυτός που έγραψε σε ιαμβους τον βίο του Αγίου Σπυρίδωνα.

Ήταν ο διάκος που ζήτησε από τον άγιο Σπυρίδωνα να αναστήσει το βρέφος για να μην αφήσει την μάνα δίχως το παιδί για να του ζητήσει ευθύς αμέσως μετά να αναστήσει και την μάνα για να μην μείνει το παιδί δίχως την μητρική παρουσία.

Ήταν ο διάκος που είδε αλλά και μετείχε στο θαύμα της Αναστάσεως των αλόγων που είχαν αποκεφαλιστεί.

Ήταν ο διάκος που μαζί με τον άγιο Σπυρίδωνα γιατρέ αν τον Βασιλιά Κωνστάντιο ο οποίος σε όραμα ο θεός του φανέρωσε τους δύο αυτούς ως επισκόπους δίδοντας έτσι την πρόρρηση του αγίου Πνεύματος.

Ήταν ο διάκος που επέπληξε ο άγιος Σπυρίδωνας όταν άλλαξε μια λέξη του Ευαγγελίου καθώς το ανέγνωσκε σε μια Θεία Λειτουργία.

Ήταν ο διάκος που έζησε δίπλα σε έναν άγιο που μέσα από την ταπεινότητα του και την απλοϊκότητα του κέρδισε και την δική του ψυχή και τον αλλοίωσε φθάνοντας τον κι αυτόν στην θέωση.

Όταν όμως επέστρεψαν στην Κύπρο μετά την Σύνοδο και καθώς ο χριστιανισμός διαδίδονταν οι κάτοικοι της τότε Λήδρας και σημερινής Λευκωσίας τον ζήτησαν ως επίσκοπο, ποιμένα και πατέρα τους.

Όταν έγινε επίσκοπος τους, ο πρώτος επίσκοπος της Λευκωσίας τους φέρθηκε ως πατέρας, ήταν αυτός που έτρεχε μες τα χαλάσματα που άφησε πίσω του ένας σεισμός για να βρει ζωντανούς να τους σώσει και πεθαμένους να τους κηδεύσει. Η πόρτα της Επισκοπής του ήταν πάντοτε ανοιχτή. Ίδρυσε δύο μοναστήρια και στο ένα μάλιστα μόνασε η μητέρα του. Οι Λευκωσιάτες είχαν έναν ιδανικό ποιμένα, έναν πατέρα μα συνάμα και αδελφό. Ήταν αυτός που τους στήριζε σε κάθε δυσκολία τους. Άραγε σήμερα ακολουθεί κανείς ιεράρχης το παράδειγμα του;

Και κάπως έτσι έγινε και προστάτης άγιος τους. Βέβαια θαρρώ πως είναι ο μόνος πολιούχος πόλης και μάλιστα πρωτεύουσας κράτους που δεν χαίρει περίλαμπρου ναού. Υπάρχει ένα μικρό ναΐδριο στον αύλειο χώρο του ιστορικού σχολείου Ελένειον αφιερωμένο προς τιμή του.

Η δε κάρα του η οποία σώθηκε από τον όσιο Διομήδη που ασκήτευε στα όρη της Λευκωσίας σώζεται και θησαυρίζεται στην μονή Κύκκου ενώ όταν κατεβαίνει προς την Λευκωσία για τους εορτασμούς αυτή “ιδρώνει” αρχίζει και εκπέμπει μύρο όπως αναφέρει και ο έφορος της Μονής που κάθε χρόνο μεταφέρει την κάρα του στην διχοτομημένη πρωτεύουσα. Ένδειξιν χαράς που ο άγιος επιστρέφει στο ποίμνιό του…..

Η μνήμη του τιμάται στις 12 Ιουνίου ενώ στην Λευκωσία μεταφέρεται την 13η Ιουνίου.

Ἄριστος ποιμενάρχης, Λήδρων καὶ Ἐκκλησίας, Τριφύλλιε κοσμήτωρ ἐπώφθης, καὶ τῇ σῇ διαυγεῖ βιοτῇ, τὸν Θεὸν τῶν ὅλων Ἰησοῦν Κύριον, τρισμάκαρ ἐθεράπευσας· διό σοι εὐλαβῶς βοῶμεν·

Χαῖρε, τὸ φέγγος τῆς ἀληθείας·
χαῖρε, ὁ στῦλος τῆς εὐσεβείας.
Χαῖρε, νήσου Κύπρου τὸ ἔνθεον κλέϊσμα·
χαῖρε, μάνδρας Κύκκου τὸ μέγα θησαύρισμα.
Χαῖρε, ὕψος ἀγαπήσεως πρὸς τὸν πέλας καὶ Θεόν·
χαῖρε, βάθος ἱλαρότητος καὶ χρηστότητος κανών.
Χαῖρε, ὅτι αὐχμώσας ἀναψύχεις καρδίας·
χαῖρε, ὅτι τοὺς πάντας ἀπαλλάττεις σκοτίας.
Χαῖρε, πρηστὴρ τοῦ πλάνου ἀλάστορος·
χαῖρε, ἀστὴρ ἀγάπης τῆς κρείττονος.
Χαῖρε, πιστῶν ἀπλανὴς ποδηγέτης·
χαῖρε, ἡμῶν σε τιμώντων προστάτης.
Χαίροις μάκαρ Τριφύλλιε.

Για άρθρα που αναδημοσιεύονται και αναγράφεται η πηγή τους δεν φέρουμε καμμία ευθύνη, καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.