Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Διέθετε το πιο εκφραστικό πρόσωπο του ελληνικού κινηματογράφου. Και ήταν ο ίδιος μία από τις πιο εμβληματικές και καθολικά αγαπημένες μορφές του πανιού. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος ήταν ένας από τους σπουδαιότερους κωμικούς ηθοποιούς που έβγαλε η χώρα και από εκείνους που έμειναν αναντικατάστατοι μετά το θάνατό τους. Πότε καλοκάγαθος και στοργικός πατέρας, πότε γεροντοπαλίκαρο, πότε στρυφνός και απόμακρος, όποιο ρόλο και αν έπαιξε, κατάφερνε να κλέβει την παράσταση ακόμη και αν κρατούσε τον δεύτερο ρόλο. Και πάντα αγαπιόταν από το κοινό. Ενδεχομένως, η μόνη φορά που το κοινό έμεινε μουδιασμένο και αμήχανο από ρόλο του, ήταν στη «Λόλα» όπου έπαιξε ... Διαβάστε περισσότερα

Δεν ήταν πάντα γεμάτη αυτοκίνητα η Αθήνα. Δεν υπήρχε το κομφούζιο στους δρόμους. Για να ακριβολογούμε δεν υπήρχαν καν δρόμοι. Σταδιακά άρχισε να μετατρέπεται σε κάτι που θυμίζει «κόλαση». Στο μεσοδιάστημα αυτής της μετατροπής, ωστόσο, διαδραματίστηκαν διάφορες ωραίες ιστορίες που όταν τις ακούει κάποιος σήμερα μοιάζουν με ανέκδοτο που κάνει όλη την παρέα να γελάει μέχρι δακρύων. Για να είμαστε τίμιοι, ωστόσο, τέτοιες ιστορίες δεν αφορούν μόνο την φτωχή πλην τίμια Ελλαδίτσα. Και στο εξωτερικό -που υποτίθεται πως πάντα ήταν πιο προχωρημένοι- τα ίδια και ίσως χειρότερα γίνονταν. Το βρετανικό όριο ταχύτητας των 3 χιλιομέτρων την ώρα Για παράδειγμα στην ... Διαβάστε περισσότερα

Ο πολύπαθος πρόεδρος της Βενεζουέλας είναι και πάλι στην επικαιρότητα τις τελευταίες μέρες, με τις πραξικοπηματικές περιπέτειές του να έχουν φέρει πολιτική αναταραχή στην οικουμένη. Μια από τις πλουσιότερες άλλοτε χώρες της Λατινικής Αμερικής και πρότυπο δημοκρατίας βρίσκεται και πάλι στη δίνη μιας νέας κρίσης, όταν ο πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουαϊδό, αυτοανακηρύχθηκε μεταβατικός πρόεδρος επιχειρώντας να αρπάξει την εξουσία από τον Μαδούρο. Την ώρα που τα υπόλοιπα έθνη του πλανήτη σπεύδουν να εκφράσουν την υποστήριξή τους στον Μαδούρο ή να αναγνωρίσουν αντιθέτως τον Γκουαϊδό, με τη ματωμένη αναταραχή στη Βενεζουέλα να έχει έντονη την οσμή του εμφυλίου, ο Νικολάς ... Διαβάστε περισσότερα

Την προσωπική περιουσία του Τζεφ Μπέζος πρέπει να την παρακολουθείς καθημερινά για να έχεις μια σωστή εκτίμηση του μεγέθους της, καθώς οι διακυμάνσεις της είναι αβυσσαλέες. Το Forbes την εκτιμά τώρα στα 139,8 δισ. δολάρια, ενώ λίγους μήνες πρωτύτερα, τον Ιούλιο του 2018 συγκεκριμένα, γινόταν ο πρώτος άνθρωπος που ξεπερνούσε τα 150 δισ. δολάρια, κάτι που τον έκανε, όπως το είπε χαρακτηριστικά το Bloomberg, «τον πλουσιότερο άνθρωπο της σύγχρονης Ιστορίας». Αλλά και τον Σεπτέμβριο η Amazon, η πρωταρχική και σημαντικότερη πηγή του εισοδήματός του, άγγιξε ένα δικό της ορόσημο: έγινε η δεύτερη εταιρία των ΗΠΑ με κεφαλαιοποίηση 1 τρισ. δολαρίων ... Διαβάστε περισσότερα

Τον Ιανουάριο του 1947, την ίδια εποχή που σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης προσπαθούσε να ξανασταθεί στα πόδια του μετά τη μεγάλη ανθρωποσφαγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ελλάδα βρισκόταν στη δίνη του εμφυλίου πολέμου. Η χώρα βυθιζόταν ολοένα και περισσότερο στο αίμα και στη βία. Ακόμα και οι μετακινήσεις ήταν κάτι το εξαιρετικά δύσκολο και έτσι -προκειμένου ο άμαχος πληθυσμός να μπορεί να αποφεύγει τα πεδία των συγκρούσεων- είχαν δημιουργηθεί διάφορες εναλλακτικές διαδρομές. Αυτό περιλάμβανε ακόμα και τις θαλάσσιες συγκοινωνίες που θεωρούνταν περισσότερο ασφαλείς. Το οδικό δίκτυο της χώρας βρισκόταν σε τραγική κατάσταση και έτσι το δρομολόγιο Αθήνα- Θεσσαλονίκη γινόταν ... Διαβάστε περισσότερα

«Ηθοποιός σημαίνει φως. Είναι καημός πολύ πικρός και στεναγμός πολύ μικρός». Αν, λοιπόν, ηθοποιός σημαίνει φως, τότε ο Δημήτρης Χορν ήταν το φως ολάκερου του ελληνικού θεάτρου. Ένα φως που έπεσε πάνω του από τότε που ήταν στην κούνια, μιας και γεννήθηκε μέσα σε μία θεατρική οικογένεια. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν και νονά του η Κυβέλη, που μαζί με το λάδι τού έβαλε και το σπόρο της υποκριτικής. «Καταδικασμένος» να ανέβει μια μέρα στο σανίδι, ο Δημήτρης Χορν, όχι μόνο ακολούθησε τα θεατρικά χνάρια της οικογένειάς του, αλλά δημιούργησε κατόπιν μία δική του σχολή, ένα ... Διαβάστε περισσότερα

O εμβληματικός «Νονός» έφτασε αισίως τη μισή εκατονταετία ζωής, παραμένοντας πιο φρέσκος και μοντέρνος από ποτέ. Το μαφιόζικο αριστούργημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα βγήκε στις αίθουσες το 1972 για να αφήσει μια δική του τομή στην έβδομη τέχνη, παρακολουθώντας την ιστορία μιας φαμίλιας της σιτσιλιάνικης Μαφίας μεταξύ 1945-1955 και θέτοντας στο επίκεντρο τη μεταμόρφωση του γιου από απρόθυμο νεαρό σε αδίστακτο εγκληματία. Όλα είναι κλασικά και ιστορικά σήμερα στον «Νονό», από τις θρυλικές περιπέτειες του παρασκηνίου μέχρι και τις δημιουργικές κόντρες της Paramount με τον Φράνσις Φορντ Κόπολα για το ποιος θα παίξει τι. Ο «Νονός» ήταν για σειρά ετών ... Διαβάστε περισσότερα

Ελεύθερο wi-fi, λεωφορεία χωρίς οδηγό, ποδηλατόδρομοι, προτεραιότητα στους πεζούς, σεβασμός στις διαβάσεις πεζών, εφαρμογή αντικαπνιστικού νόμου, διαδικτυακή πλατφόρμα μέσω της οποίας οι δημότες έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή της πόλης και τη διαδικασία λήψης αποφάσεων… Τα Τρίκαλα έχουν τη διάκριση της πρώτης «Έξυπνης Πόλης» στην Ελλάδα και αποδεικνύουν πως είναι έτη φωτός μπροστά. Μέχρι και η βρετανική εφημερίδα Guardian ενδιαφέρθηκε για την θεσσαλική πόλη που έχει γίνει συνώνυμο της καινοτομίας και έκανε ένα εκτενές αφιέρωμα στα Τρίκαλα με τίτλο: «Μέσα στην πρώτη έξυπνη πόλη της Ελλάδας: Τώρα δεν χρειάζεται να ξέρεις κάποιον πολιτικό για να γίνει κάτι». ... Διαβάστε περισσότερα

Αυτό που έχει επικρατήσει είναι όταν μιλάμε για κερκίδα και οπαδούς το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό μας να είναι τα επεισόδια και η μέχρι θανάτου έχθρα. Ο χουλιγκανισμός ρίχνει βαριά τη σκιά του πάνω από όμορφα πράγματα που γίνονται στις κερκίδες. Υπάρχουν, ωστόσο, και κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις που δυστυχώς έρχονται να επιβεβαιώσουν τον παραπάνω κανόνα. Μια από αυτές τις εξαιρέσεις είναι και ο θρυλικός «Εθνικάρας» ή… κατά κόσμον Γιάννης Ματζουράνης ο οποίος επί πολλές δεκαετίες τώρα «οργώνει» τα ελληνικά (και όχι μόνο) γήπεδα με μοναδικό του όπλο την αγάπη του για τον Εθνικό, την εθνική ομάδα αλλά κυρίως ... Διαβάστε περισσότερα

Αν ρωτήσεις έναν Αθηναίο πότε έγινε ο μεγάλος σεισμός της Αθήνας, μπορεί να μη θυμάται ακριβώς τι ώρα ήταν, τι μέρα ήταν, μπορεί να μη θυμάται καν ακριβώς τη χρονιά που έγινε. Όμως σίγουρα θα θυμάται πού ήταν και τι έκανε εκείνη την ώρα πριν χτυπήσει ο Εγκέλαδος. Το ίδιο ισχύει και με αρκετά άλλα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών, για τα οποία ισχύει ακριβώς το ίδιο: ίσως να μη θυμάσαι πολλές λεπτομέρειες για το πότε συνέβησαν, όμως η στιγμή που συνέβησαν σου έχει μείνει τόσο ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη, που μετά από χρόνια θυμάσαι ακόμα τι έκανες και πού βρισκόσουν ... Διαβάστε περισσότερα

Τι είναι αυτό που μπορεί να συγκινήσει περισσότερο τους ανθρώπους; Ή για να μην κάνουμε ανούσιες γενικεύσεις, πάρα πολλούς ανθρώπους. Η αίσθηση του μυστηρίου, το ανεκπλήρωτο, το ταξίδι εκείνο που θα έχει όλα τα στοιχεία της περιπέτειας και του γρίφου θα μπορούσε να είναι το πρώτο. Τα χρήματα και ο πλούτος είναι το δεύτερο. Ειδικά όταν αυτά έρχονται χωρίς κάποιο μεγάλο (εργασιακό) κόπο. Αν αυτά τα δύο στοιχεία συνδυαστούν τότε φτιάχνουν ένα αχτύπητο δίδυμο που λίγοι θα μπορούσαν να αντισταθούν. Ποιος άλλωστε δεν θυμάται με απόλυτη ευτυχία την ταινία που καθόρισε την παιδική ηλικία των «30 φεύγα», το «Goonies: Το ... Διαβάστε περισσότερα

Εμείς τους Γαλάτες τους ξέρουμε σήμερα από τον Αστερίξ και τον Οβελίξ και τις κωμικοτραγικές περιπέτειες των Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό, για τους αρχαίους προγόνους μας αποτέλεσαν όμως μια ασύμμετρη απειλή που εμφανίστηκε με σκοπό να λεηλατήσει, να καταστρέψει και να εγκατασταθεί πιθανότατα στα εδάφη τους. Εκμεταλλευόμενοι την πλήρη αποδυνάμωση της Ελλάδας με τις λυσσαλέες μάχες των ελληνιστικών κρατών, οι Γαλάτες εξόρμησαν στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ. από την Παννονία στα νότια της Βαλκανικής με τουλάχιστον καταστρεπτικές διαθέσεις. Ο σκληροτράχηλος Βρέννος Β’ (δεν πρέπει να συγχέεται με τον Βρέννο που κυρίευσε τη Ρώμη τον 4ο αιώνα π.Χ.) οδήγησε ... Διαβάστε περισσότερα

Ήταν το 2012 όταν παρουσιάστηκαν οι μακέτες για ένα σχολικό συγκρότημα 10.000 τ.μ. μέσα σε μια υποβαθμισμένη γειτονιά της εργατικής τάξης. Το 2ο Δημοτικό της πόλης Ταϊζού στην επαρχία Τσετσιάνγκ της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας πήρε τελικά το πράσινο φως και δύο χρόνια αργότερα έστεκε ως λαμπρό κόσμημα μέσα στα χαμόσπιτα, με φόντο τη νέα οικιστική ζώνη της περιοχής. Τον σχεδιασμό και την εκτέλεση ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο LYCS Architecture, με έδρα τη Χανγκτσόου, θέλοντας να αλλάξει δραστικά όχι μόνο τη γειτονιά, αλλά και τη σχέση τελικά μεταξύ συνοικίας και πόλης, ιδιωτικού και δημόσιου χώρου, φόρμας και περιεχομένου… Ένα πρότυπο ... Διαβάστε περισσότερα

Το χαρακτηριστικό γέλιο, οι ιδιαίτερες γκριμάτσες και η πληθωρική κίνησή του γέμιζαν το κινηματογραφικό πανί ή το θεατρικό σανίδι. Όμως, ο Νίκος Σταυρίδης χρειάστηκε να παλέψει πολύ για να αναδειχθεί και να αναγνωριστεί το πηγαίο ταλέντο του και να πάρει τη θέση που του άξιζε στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι. Γιατί, η ζωή σε άλλους κλείνει πονηρά το μάτι – σαν να συνωμοτούν για τη… ζαβολιά που πάνε να κάνουν – και σε άλλους είναι ένας διαρκής αγώνας, ένας δρόμος που δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, που τίποτε δεν σου χαρίζεται. Και πρέπει να προσπαθήσεις, να παλέψεις, να αγωνιστείς για να κλείσει ... Διαβάστε περισσότερα

Η ομορφιά της Ελλάδας δεν γνωρίζει σύνορα. Μια φράση που από πολλούς θα θεωρηθεί τόσο κλισέ, αλλά ενέχει μέσα της τόση αλήθεια. Ο ελληνικός πολιτισμός ταξιδεύει στα πέρατα του κόσμου και επιβεβαιώνει την οικουμενικότητά του. Η ακτινοβολία της Ελλάδας φαίνεται ότι μάγεψε και τη Χιλή με την «καρδιά» της χώρας μας να χτυπάει στο Σαντιάγο και συγκεκριμένα στο σταθμό του μετρό που έχει πάρει το όνομα «Grecia». Ο αφιερωμένος στην Ελλάδα σταθμός φιλοξενεί από το 2009 την πρώτη του συλλογή από αντίγραφα ελληνικών αρχαιοτήτων που δώρισε το υπουργείο Πολιτισμού για την επέτειο των 200 χρόνων ανεξαρτησίας της Χιλής. Το εγχείρημα ... Διαβάστε περισσότερα

Η Πρέβεζα οφείλει τον ρόλο της μέχρι τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ως διακομετακομιστικό κέντρο στη γεωγραφική της θέση καθώς απέχει μόλις 830 μέτρα από την απέναντι ακτή. «Δεσπόζει στο απέναντι ακρωτήριο του Ακτίου διά της εισδύσεως της ακαρνανικής σφηνός εν τω μεταξύ των σκελών της Ηπειρωτικής χερσονήσου σχηματίζεται η λίαν γραφική είσοδος του Αμβρακικού κόλπου παρ΄ ην κείται η πόλις της Πρεβέζης », διαβάζουμε σε κείμενο της εποχής του ελληνοτουρκικού πολέμου. Η Πρέβεζα ήλεγχε την αρτηρία που οδηγούσε από την Αλβανία στην Ήπειρο προς Αιτωλία, Ακαρνανία, Πελοπόννησο ρυθμίζοντας την τύχη των παραλιακών περιοχών του Αμβρακικού. Ο χώρος, πράγματι, υπαγορεύει τις ... Διαβάστε περισσότερα

Παλαιότερα οι δεσμοί των οπαδών με τις ομάδες τους ήταν τέτοιος που ανάγκαζε πολλούς λαϊκούς τραγουδιστές να δημιουργούν διάφορα τραγούδια που υμνούσαν τις αποδόσεις είτε του Ολυμπιακού, είτε του Παναθηναϊκού, είτε της ΑΕΚ. Ένα από αυτά τα τραγούδια, έμελλε να γίνει μέχρι και σύνθημα στα χείλη των οπαδών. Ήταν το «του Μπούκοβι την ομαδάρα, τη λένε Ολυμπιακάρα» τραγουδισμένο από τον αξέχαστο Βαγγέλη Περπινιάδη. Για να τωρινά δεδομένα, το να υμνείται μια ομάδα μέσω του προπονητής της είναι ένα, μάλλον, εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο. Για την ακρίβεια συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Όταν μια ομάδα πάει καλά είναι αποτέλεσμα των… παικταράδων και του… ... Διαβάστε περισσότερα

Για ένα παιδί που μεγάλωσε στη λάθος πλευρά της γειτονιάς στο Τάρπον Σπρινγκς της Φλόριντα η χλιδή, τα χρήματα και το lifestyle των φαινομενικά επιτυχημένων επιχειρηματιών ήταν ένα «άπιαστο» όνειρο. Ένα όνειρο που αν οι συνθήκες και οι επιλογές το επέτρεπαν μπορούσε να γίνει πραγματικότητα καθώς η βιτρίνα των ακριβών αυτοκινήτων και των χρυσαφικών δεν ήταν τίποτε περισσότερο από το προκάλυμμα για τις βραδινές δουλειές τους. Όπως συμβαίνει με τον κόσμο της νύχτας παγκοσμίως οι συμμετέχοντες βγάζουν τα προς το ζην από τις εγκληματικές τους δραστηριότητες αλλά η εμφάνιση των διαμαντένιων ρολογιών και των μαζεράτι υποδείκνυε τη «μεγάλη ζωή». Κρύβοντας ... Διαβάστε περισσότερα

Στη Βίβλο δεν αναφέρεται πουθενά. Στα ομηρικά έπη, δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά. Ούτε στον Άμλετ, που γράφτηκε από τον Γουίλιαμ Σαίξπηρ το 1599. Αλλά στα μέσα του 19ου αιώνα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ξαφνικά, στο «Bleak House» του Ντίκενς εμφανίζονται 187 τέτοιες. Τι είχε αλλάξει; Ο λόγος για κάτι τόσο καθημερινό σε μας, που θα το χαρακτηρίζαμε αυτονόητο. Δεν ήταν όμως, πριν από κάποιους αιώνες. Όλα αυτά, για την καρέκλα. Με το καθισιό και την καθιστική ζωή να χαρακτηρίζεται το «νέο κάπνισμα», ως προς τις επιπτώσεις στη ζωή και την υγεία μας, όλοι ξέρουμε πως το να περνάμε ... Διαβάστε περισσότερα

Εκτός από τον διάσημο συγγραφέα Ερνεστ Χέμινγουεϊ, το δεύτερο γνωστότερο πρόσωπο αυτής της οικογένειας είναι η Μαργκό Χέμινγουεϊ, πρώην τοπ μόντελ που αυτοκτόνησε τη δεκαετία του ‘90. Η Μαργκό Χέμινγουεϊ ήταν εγγονή του μεγάλου συγγραφέα και ο πατέρας της Τζακ ήταν ο μεγαλύτερος γιός του. Την αποκάλυψη ότι αυτός ο αλκοολικός πατέρας κακοποιούσε σεξουαλικά τις δυο από τις κόρες του, την Μάργκο και την αδελφή της, έκανε η Μάριελ Χέμινγουεϊ, η τρίτη αδελφή, σε συνέντευξη που έδωσε στην Huffington Post. «Ο πατέρας μου δεν ήταν κανένα τέρας. Αλλά όταν έπινε πολύ, συνέβαιναν διάφορα πράγματα. Θεωρώ ότι φταίει η σχέση που ... Διαβάστε περισσότερα