Κατηγορία: ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

«Πώς πέθανε ο Μπρους Λι;» εξακολουθούν να ρωτούν υπόπτως πολλοί για μια υπόθεση που θα ήταν κανονικά απλή. Ίσως ήταν όλες αυτές οι παλινωδίες και οι αντικρουόμενοι ισχυρισμοί όσοι ήξεραν ή έλεγαν πως ήξεραν που γέννησαν ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια των τελευταίων δεκαετιών. Μεγέθους Έλβις Πρίσλεϊ και Μέριλιν Μονρόε δηλαδή. Ίσως πάλι φταίει πως εκείνο το πρωινό της 20ής Ιουλίου 1973 ο Μπρους Λι ξύπνησε και ήταν υγιής, δραστήριος και έσφυζε από ζωή. Ο 32χρονος σταρ πέρασε τη μέρα του σε συναντήσεις με παραγωγούς για την επόμενη ταινία του και κατευθύνθηκε μετά στο σπίτι φίλου του για μια απογευματινή επίσκεψη. Μέχρι ... Διαβάστε περισσότερα

Μέσα σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας, απομονωμένη γεωγραφικά στις ερημιές της Κολομβίας, εκτίει την ποινή του ένας άντρας που ονομάζεται Luis Garavito. Ακόμα κι εκεί, ζει απομονωμένος από τους άλλους τροφίμους, χωρίς καμία επαφή με τον γενικό πληθυσμό της φυλακής. Οι κολομβιανές αρχές λένε πως αυτά τα μέτρα έχουν παρθεί για τη δική του προστασία. Τον έχουν συμβουλεύσει μάλιστα να παίρνει φαγητό και νερό μόνο από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους και κανέναν άλλο. Οι φύλακες τον περιγράφουν ως πράο άνθρωπο, που φαίνεται να διατηρεί μια θετική και αισιόδοξη στάση για τη ζωή. Ο κρατούμενος έχει πέσει με τα μούτρα στη μελέτη και οι ... Διαβάστε περισσότερα

Ήταν της λογικής «επιτυχία με κάθε τρόπο» και πέτυχε πολλά, αμφισβητώντας την τακτική που είχε επικρατήσει για να επιβάλει τη δική του Το τέλος του Β’ παγκόσμιου πόλεμου βρήκε την Ιταλία με ένα έθνος που ένιωθε ηττημένο, με μια οικονομία που ήταν διαλυμένη και με ένα ποδόσφαιρο στο οποίο νικούσε πάντα ο πιο δυνατός. Αυτά όλα έπρεπε να αλλάξουν με κάθε τρόπο και αυτή η λογική άρεσε σε έναν τύπο από την Τεργέστη, ο οποίος ανέλαβε το τρίτο. Να αλλάξει το ποδόσφαιρο. Και το άλλαξε. Έχοντας πάντα έναν αστερίσκο να τον συνοδεύει όμως. Εν ζωή, αμφισβητήθηκε για το αν είναι ... Διαβάστε περισσότερα

Τους έχουμε δει σε κάμποσες ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, έχουμε μεγαλώσει με τις φιγούρες τους μιας και μας είναι ιδιαίτερα οικείες, όμως, στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε καν το όνομά μας. Ακούγεται περίεργο, αλλά αυτή είναι η αλήθεια για πολλούς κομπάρσους τους οποίους βλέπουμε, ξέρουμε φυσιογνωμικά, αλλά δεν γνωρίζουμε καν πως στους λένε. Αυτοί είναι οι «γνωστοί – άγνωστοι» του ελληνικού κινηματογράφου και ανάμεσά τους θα βρεις και μία πολύ γνώριμη γυναικεία φιγούρα, τη Βίκυ Ιακωβίδου. Σίγουρα, το όνομά της δεν σας λέει σχεδόν τίποτα, όμως, μόλις δεις το πρόσωπό της, αμέσως την αναγνωρίζεις. Άλλωστε, έχει εμφανισθεί σε τόσες πολλές ταινίες που ... Διαβάστε περισσότερα

Ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ένας καταραμένος ποιητής του ποδοσφαίρου. Είναι άδικο και κρίμα να λες για εκείνον πως ήταν ένας ποδοσφαιριστής. Ακόμα κι αν πεις πως ήταν ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, τον αδικείς. Πάλεψε με τους δαίμονες και τις αδυναμίες του. Και ίσως αυτές οι αδυναμίες είναι το μοναδικό πράγμα που «προδίδει» πως ήταν θνητός. Ένας αθυρόστομος επαναστάτης που εκμεταλλεύτηκε τη φήμη που του χάρισε η μπάλα για να υπερασπίζετε τους αδύναμους ήταν. Βοηθούσε τους πάντες. Ήταν το μεγαλύτερο αστέρι και ταυτόχρονα απολάμβανε το παιχνίδι στην αλάνα και τις λάσπες. Ήταν ο άνθρωπος που στα μάτια πολλών ... Διαβάστε περισσότερα

Μετά από εκατοντάδες σχόλια και παρατηρήσεις για τις πιο κουλ μηχανές που άφησαν εποχή, επιστρέφουμε δυναμικά με Part 2. Είναι μεγάλος ο κόσμος της μοτοσυκλέτας. Η ποικιλία είναι τεράστια. Τα γούστα πολλά. Είπαμε όμως μιας και σου άρεσε το θέμα να το ανοίξουμε ξανά, με μερικές επιπλέον μηχανάρες που έμειναν ανεξίτηλες στη μνήμη μας, ακόμη κι αν ανήκουν πια στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Τις βγάζουμε, τις ξεσκονίζουμε και στις παρουσιάζουμε Kawasaki GPZ 550 Αν και η παραγωγή της διήρκησε μόλις 4 χρόνια, από το 1981 έως το 1985, η “ζημιά” που έκανε στους νέους της εποχής ήταν αδιόρθωτη. Από τα μπροστινά ... Διαβάστε περισσότερα

Η εκκεντρική συλλέκτρια τέχνης Isabella Stewart Gardner είχε μόνο τις αγνότερες προθέσεις όταν άνοιξε την πανέμορφη βενετσιάνικης αισθητικής βίλα της στο κοινό, ώστε να μπορούν όλοι να θαυμάσουν μια από τις καλύτερες ιδιωτικές συλλογές έργων τέχνης. Το μουσείο της Βοστόνης που φέρει το όνομά της άνοιξε επισήμως τις πύλες του το 1903 και εκείνη συνέχισε ως και το 1924, που έφυγε από τον κόσμο, να επεκτείνει τη συλλογή της, δίνοντας στον κόσμο τη δυνατότητα να θαυμάσει έργα τέχνης μεγάλων ζωγράφων που παρέμεναν ως τότε ιδιωτικά. Η συλλογή της χαιρετίστηκε από την πρώτη στιγμή ως τεράστιας σπουδαιότητας για την ιστορία της τέχνης. Η ... Διαβάστε περισσότερα

Ένα ωραίο ανοιξιάτικο απόγευμα του 1985, η κυρία Μαίρη-Ελίσαβετ Γκορ, σύζυγος του γερουσιαστή και μετέπειτα αντιπροέδρου των ΗΠΑ, Αλ Γκορ, μπαίνει μέσα στο δωμάτιο της 11χρονης κόρης της και παθαίνει σοκ. Τη «συλλαμβάνει» να ακούει ένα «χυδαιότατο» και άκρως σεξουαλικό τραγούδι. Το Purple Rain του Prince. Η κα Γκορ αποφασίζει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Ιδρύει τον οργανισμό «Parents Music Resource Center» με στόχο να εντοπίζει διάφορα τέτοια «κατάπτυστα» τραγούδια και να προειδοποιεί τους γονείς για το τι ακούνε τα παιδιά τους. Η Γκορ δήλωσε ότι δεν επιθυμούσε να «φιμώσει τη μουσική», αλλά να προστατέψει τους νέους από ... Διαβάστε περισσότερα

Γιατί έφτιαξε ο Τόμας Τζέφερσον τη δική του εκδοχή της Βίβλου; Αυτό είναι ένα ερώτημα που πλανάται σαν φάντασμα εδώ και δύο αιώνες πάνω από την αμερικανική πολιτική, χωρίς πειστική ακόμα απάντηση. Και δεν έχει ίσως απάντηση γιατί παραμένει ένα εξαιρετικά αμφιλεγόμενο θέμα για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πυροδοτώντας από την αρχή πύρινους διαξιφισμούς. Μια ιστορία που ξεκίνησε το 1820 δηλαδή και έχει πολλά ακόμα να πει σε όσους είναι διατεθειμένοι να ακούσουν… Τι είναι η Βίβλος του Τόμας Τζέφερσον   Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες αφηγήσεις των θρησκευτικών κειμένων δύσκολα μπορούν να διαχωριστούν από τις ιστορίες που διηγούνται. ... Διαβάστε περισσότερα

Το 2010 έμπαινε για την Ελλάδα με τους χειρότερους οιωνούς και μαζί με το νέο έτος, αλλά και δεκαετία μπήκαν στη ζωή μας και λέξεις άγνωστες μέχρι τότε, όπως το «μνημόνιο». Η οικονομική κρίση έφερε μία σειρά από αλλαγές στην καθημερινότητά μας που τα επόμενα χρόνια έγινε μεγαλύτερη και δυσβάσταχτη για τον κόσμο. Πολλοί τομείς και χώροι επλήγησαν από αυτήν και ο χάρτης άλλαξε ακόμη και ριζικά σε πολλές περιπτώσεις. Ένας από τους χώρους αυτούς ήταν και ο καλλιτεχνικός. Οι ηθοποιοί είδαν τις «χρυσές» εποχές της τηλεόρασης να περνούν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Οι παραγωγές περιορίστηκαν, τα κασέ έπεσαν και ... Διαβάστε περισσότερα

Στο οδοιπορικό του «Κωνσταντινούπολη και Ιστανμπούλ, παλιά και καινούρια», ο σημαντικός περιηγητής H.G. Dwight γράφει το 1915: «Η Κωνσταντινούπολη είναι ένας συμβιβασμός, γι’ αυτό και όχι πάντοτε επιτυχημένος». Κατάφερε πράγματι να συμπυκνώσει σε μία πρόταση όλη την ταραγμένη και τρικυμιώδη ιστορία της πόλης, που την άφησε σήμερα έναν πραγματικό συμβιβασμό, ένα χωνευτήρι λαών, πολιτισμών και θρησκειών. Μητρόπολη καθώς ήταν διαχρονικά, παραμένει το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της Τουρκίας, μια πυκνοκατοικημένη και πολυπολιτισμική πόλη διατηρώντας πάντα το κύριο χαρακτηριστικό της ως σταυροδρόμι Ασίας και Ευρώπης. Η Κωνσταντινούπολη φέρει εντός της την άλλοτε ξακουστή και άλλοτε αιματοβαμμένη ιστορία της, καθώς για τα μάτια ... Διαβάστε περισσότερα

Το θέμα που πρόκειται να διαβάσετε θα μπορούσε να είναι ένα αθλητικό θέμα. Για μια ποδοσφαιρική ομάδα, μιλάει, άλλωστε. Δεν είναι, όμως, ένα αθλητικό θέμα. Ή πιο σωστά δεν είναι ένα αμιγώς αθλητικό θέμα. Βλέπετε, η ιστορία της Παχτακόρ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους Έλληνες πολιτικούς πρόσφυγες που μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου έφυγαν από την Ελλάδα και πέρασαν στις χώρες του κραταιού τότε «ανατολικού μπλοκ». Θα μπορούσε κάποιος να πει, πως η ιστορία της Παχτακόρ, διατρέχει την ιστορία των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων και μέσα από εκεί μπορεί κάποιος να μάθει πολλά σχετικά με τον τρόπο ζωής, τις αγωνίες και τις ... Διαβάστε περισσότερα

Έχει ανακηρυχθεί ως το καλύτερο εστιατόριο παγκοσμίως από το θεσμό World’s Best Restaurants ουκ ολίγες φορές (2010, 2011, 2012, 2014), ενώ είναι βραβευμένο και με το πολυπόθητο αστέρι Michelin. Ο σεφ και ιδιοκτήτης του Rene Redzepi άνοιξε νέους ορίζοντες στην παγκόσμια γαστρονομία, με την νέα σκανδιναβική κουζίνα που σύστησε στο κοινό να αποτελεί μία από τις κορυφαίες τάσεις των τελευταίων δεκαετιών παγκοσμίως. Ο λόγος για το Noma στην Κοπεγχάγη, το πρωτοποριακό εστιατόριο που εγγυάται μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία, στο οποίο για να βρει κάποιος γευσιγνώστης τραπέζι θα πρέπει να κάνει κράτηση αρκετό καιρό πριν. Κάθε σεφ, λοιπόν, που σέβεται τον εαυτό ... Διαβάστε περισσότερα

Ένα γκρίζο πρωινό του Ιανουαρίου του 2019, η Μέγκαν Μαρκλ εθεάθη σε δρόμο του Λονδίνου, καθ’ οδόν για μια συνάντηση. Φορούσε ένα κομψό παλτό και τακούνια, αλλά δεν είναι τα ρούχα της που τράβηξαν την προσοχή του κόσμου. Ήταν τα διαμαντένια σκουλαρίκια που στόλιζαν τα’ αυτιά της. Τα διαμάντια αυτά, όπως γράφει το BBC, είχαν δημιουργηθεί στο εργαστήριο. Σύμφωνα με τη Sidney Neuhaus, συνιδρύτρια της εταιρείας Kimaï, που τα έφτιαξε,  χρειάστηκαν μόλις πέντε ημέρες για τη δημιουργία τους. Η εταιρεία έχει έδρα την Αμβέρσα, πρωτεύουσα της παγκόσμιας βιομηχανίας διαμαντιών. Τόσο η Neuhaus όσο και η συνιδρύτρια της εταιρείας Jessica Warch μεγάλωσαν σε οικογένειες ... Διαβάστε περισσότερα

Τα αυτόματα είχαν ξεχωριστή θέση στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, αποτελώντας ένα ιδιαίτερο, ξεχωριστό και σίγουρα εντυπωσιακό στοιχείο του επιστημονικού δαιμονίου των προγόνων μας. Ο Ηρών ο Αλεξανδρεύς μας χάρισε αρκετές περιγραφές αυτών των ρομπών στην «Αυτοματοποιητική» του, όπως και ο δεύτερος μεγάλος αλεξανδρινός μηχανικός, ο Φίλων ο Βυζάντιος («Μηχανική Σύνταξις»). Η λέξη «αυτόματον» έλκει όμως την καταγωγή της από τον Όμηρο. Στην Ιλιάδα αναφέρεται πολλές φορές, πόσο μάλλον όταν γίνεται λόγος για τον Ήφαιστο, τον τεχνολόγο και σιδερά θεό: «Τι είκοσι μαστόρευε μονοφορας τριπόδια, Στο στέριο γύρω αρχονταρίκι του να στέκουν τοίχο τοίχο. Μαλαματένιες ρόδες άρμοζε στου καθενού τον ... Διαβάστε περισσότερα

«De omnibus dubitandum», είχε πει ο Καρτέσιος. «Να αμφιβάλλεις για όλα». Σωστό θα πουν οι περισσότεροι. Και δίκιο θα έχουν, δηλαδή. Αλλά, μεταξύ μας, τώρα, καλό είναι να μην αμφιβάλουμε για τα πάντα. Δεν είναι όλα, δα, τόσο μολυσμένα. Πώς, ας πούμε, βρε αδερφέ, θα κοιτάξεις με περίεργο μάτι, τις αθώες παιδικές ιστορίες; Πώς ας πούμε να μην χαρείς και να μη χαλαρώσεις με την ευαισθησία και την ανεμελιά της «Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων»; Και να που έρχεται και δικαιώνεται ο Καρτέσιος. «De omnibus dubitandum». Ακόμα και για την «Αλίκη» και ιδιαίτερα για τη «χώρα των θαυμάτων». Βλέπετε, ο ... Διαβάστε περισσότερα

Η πανδημία έχει αλλάξει πάρα πολλές από τις συνήθειες που είχαμε. Έχει ανατρέψει την καθημερινότητά μας, έχει ακυρώσει εκδηλώσεις, έχει αναβάλει παραστάσεις, έχει ματαιώσει τις παρελάσεις, μας έκανε να μην καταλάβουμε πως πέρασε το Πάσχα και τώρα απειλεί με ακύρωση και την καθιερωμένη από το 1974 μέχρι και σήμερα πορεία του Πολυτεχνείου, που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πραγματοποιούνταν το μεσημέρι της Τρίτης 17 Νοεμβρίου. Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν ξεκάθαρος:«Το 2020 δεν γιορτάσαμε την 25η Μαρτίου, την 28η Οκτωβρίου, δεν γιορτάσαμε τίποτα από αυτά που μας ενώνουν, το ίδιο θα γίνει με το Πολυτεχνείο. Όταν θα ... Διαβάστε περισσότερα

Έχουν περάσει 40 χρόνια από τον θάνατό του (7/11/80) και όμως μέχρι και σήμερα παραμένει στη συνείδηση του κόσμου ως η πιο «κουλ ανδρική μορφή του Χόλιγουντ». Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο το παρατσούκλι που του είχαν αποδώσει: «The king of cool». Και ήταν τέτοιος «τυπάς» ο Στιβ ΜακΚουίν, που κανείς δεν κατάφερε να τον ξεπεράσει. Και από το Χόλιγουντ πέρασαν γόηδες και γόηδες που θα μπορούσαν να τον ρίξουν από το θρόνο του. Αλλά ο μύθος του ΜακΚουίν παραμένει ζωντανός και δύσκολα κανείς τον ξεπερνάει. Γιατί δεν ήταν μόνο η εντυπωσιακή του εμφάνιση: ψηλός, ξανθός, γαλανά μάτια, όμορφος. Ούτε το στυλ ... Διαβάστε περισσότερα

Η περσινή έκθεση του ΟΗΕ λειτούργησε ως συνειδησιακή σφαλιάρα για την ανθρωπότητα και τον δρόμο που έχουμε πάρει. Ένα εκατομμύριο είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση, μας είπε ο ΟΗΕ, στη μεγαλύτερη παγκόσμια αξιολόγηση που έγινε ποτέ. Μας είπε όμως και κάτι ακόμα: πως τα περιθώρια στενεύουν επικινδύνως αν είναι να κάνουμε κάτι για να σώσουμε τη βιοποικιλότητα και την υγεία του πλανήτη. Οι δεσμοί που κρατούν εξάλλου τη φύση ενωμένη απειλούνται κι αυτοί από την αποψίλωση των δασών, την υπεραλίευση, τη λαθροθηρία, την ανάπτυξη και τις άλλες ανθρώπινες δράσεις που αφήνουν μαύρο και ζοφερό το στίγμα τους στο περιβάλλον. Χάρη στην ανθρώπινη ... Διαβάστε περισσότερα

Ακόμα και μια κλεφτή ματιά να ρίξεις, έστω και για μια τόση δα στιγμούλα, στα πέη των γυμνών αγαλμάτων της ελληνικής αρχαιότητας δεν μπορεί να μην παρατηρήσεις ότι οι κάτοχοί τους δεν είναι ακριβώς προικισμένοι. Σκαλισμένα με τη γνώριμη επιδεξιότητα κι αυτά, όπως και όλες οι μαρμάρινες παραστάσεις της κλασικής ελληνικής τέχνης, τα πέη και το περιέργως μικρό τους μέγεθος έχουν απασχολήσει την ιστορία της τέχνης πολύ περισσότερο απ’ όσο θα υπέθετε ενδεχομένως κανείς. Οι έλληνες γλύπτες έδιναν εξάλλου την ίδια προσοχή στο σκάλισμα του φαλλού όπως και στην υπόλοιπη παράσταση, κι έτσι δεν θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για λάθη, ... Διαβάστε περισσότερα