Γιατί κάποιοι αποφεύγουν να παντρευτούν δίσεκτο έτος

Με ποια λογική δεν κάνει το νιόπαντρο ζευγάρι να φυτέψει δέντρα κατά τον πρώτο χρόνο του γάμου τους; Γιατί η νύφη δεν πρέπει να σκουπίσει το σπίτι της την πρώτη εβδομάδα μετά τον γάμο της. Γιατί λέμε ότι «χαλάει» το προξενιό αν μπούμε από μια είσοδο και βγούμε από μια άλλη;

Η Εκκλησία αρνείται όλες αυτές τις προκαταλήψεις και τις δεισιδαιμονίες.

Σύμφωνα με την παράδοση από την εποχή των Ρωμαίων τα δίσεκτα έτη θεωρούνταν άτυχα καθώς, ο Φεβρουάριος ήταν ο μήνας των νεκρών και αφού το δίσεκτο έτος ο μήνας αυτός έχει μια μέρα παραπάνω σίγουρα δεν θα είναι τυχερή αυτή η χρονιά. Στην συνέχεια οι βασιλικές οικογένειες θέσπισαν πως όταν γίνονταν βασιλικοί γάμοι απαγορευόταν να πραγματοποιηθεί οποιοσδήποτε άλλος γάμος εκείνη τη χρονιά. Παντρεύτηκε ένας βασιλιάς δίσεκτο έτος και κανένας άλλος δεν μπορούσε να παντρευτεί εκείνη τη χρονιά.

Ο αείμνηστος Ιωάννης Φουντούλης έγραφε: Δεν είναι ανάγκη καν να σημειώσει κανείς ότι τέτοιου είδους προλήψεις βρίσκονται σε φανερή αντίθεση με την χριστιανική πίστη. Για τον πιστό δεν υπάρχουν μέρες καλές και κακές, ή μήνες ευνοϊκοί και αποφράδες, που μπορούν να επηρεάσουν καλώς ή δυσμενώς την συζυγική του ζωή. Όλες οι ημέρες και οι νύκτες ανήκουν στον Κύριο του ουρανού και της γης, που “αποστέλλει το φως και πορεύεται” και που “διεχώρισε αναμέσον του φωτός και αναμέσον του σκότους”, όπως διδάσκει η Αγία Γραφή και επαναλαμβάνουν οι ευχές της Εκκλησίας. Και οι χριστιανοί μπορούν να έλθουν σε γάμο κατά το θέλημα του Κυρίου, σε οποιαδήποτε ημέρα, μη παρατηρώντας “ημέρας και μήνας και καιρούς και ενιαυτούς” (Γαλάτ. δ’ 10). Εντελώς διαφορετικό σκοπό και χαρακτήρα έχει η απαγόρευσις της Εκκλησίας για την τέλεση γάμων κατά τις περιόδους των νηστειών.