H αρετή της υπομονής
Πέρασαν 33 χρόνια για να γευθεί τη χαρά του πρωταθλήματος. Όσα και τα χρόνια του Ιησού. Μόνο που εκεί στο νότο της Ιταλίας, έχουν το δικό τους Μεσσία. Τον Ντιέγκο…
Τα πανηγύρια στη Νάπολη θα κοπάσουν μετά από αρκετές εβδομάδες, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που απορούσαν βλέποντας να παίρνει διαστάσεις πέρα από τα αμιγώς αθλητικά στέκια της πόλης. Μέχρι και μέσα στην εκκλησία, στη διάρκεια της πρωινής λειτουργίας, οι πιστοί τραγούδησαν για την αγαπημένη τους Νάπολι!
Στον καθεδρικό ναό Σαν Βιτάλι στην περιοχή Φουοριγκρότα, που βρίσκεται κοντά στο στάδιο “Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα“, ο ιερέας πήρε το μικρόφωνο κι άρχισε να σιγοτραγουδά το αγαπημένο τραγούδι-σύνθημα των φίλων της Νάπολι, «Saro con te»! Σχέση αμφίδρομη καθώς η απόκτηση του Τζενάρο Γκατούζο πριν περίπου δύο χρόνια, σχετιζόταν με τον άγιο της πόλης. Ο Σαν Τζενάρο είναι ο προστάτης άγιος της Νάπολη και η εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του χτίστηκε το 1745 στο μεγάλο πάρκο που περιβάλλει το Μουσείο του Καποντιμόντε. Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που άναψε το πράσινο φως ο Ντε Λαουρέντις για πρώτη φορά στην ιστορία το κλαμπ προκειμένου να πάρει τεχνικό που ήταν παίκτης-σημαία αντιπάλου!
Πέρασαν περίπου 40 χρόνια από την θρυλική ατάκα του πρώην παίκτη και προέδρου της Γιουβέντους, Τζιανπιέρο Μπονιπέρτι, που είχε ξεστομίσει το ρητό «Η νίκη δεν είναι απλά σημαντική, είναι το μόνο που έχει σημασία». Πάνω σε αυτό το ρητό βασίστηκε η λογική που έχτισε φέτος την ομάδα ο πανέξυπνος πρόεδρος της Νάπολι, Αουρέλιο Ντε Λαουρέντις που είναι ταυτόχρονα ΚΑΙ ιδιοκτήτης της Μπάρι!
Γεννημένος στη Ρώμη αλλά με καταγωγή από τη Νάπολη, έχει αφήσει τη σφραγίδα του όχι μόνο στο σύλλογο αλλά γενικότερα στο ποδόσφαιρο. Ο γνωστός παραγωγός του θεάματος που βλέπει τη ζωή ως ταινία, ειδικά για τους “παρτενοπέι” είχε πάντα την άποψη ότι «Κάνεις τα πάντα να βγάλεις την ομάδα Champions League για να έχεις εγγυημένα κέρδη. Εάν κατακτήσεις τρόπαια, η φήμη εξαργυρώνεται από τους δυνατούς χορηγούς που θα σε ακολουθήσουν». Μπορεί στις μέρες μας να είναι αυτοσκοπός όλων των πρωταθλητών οι χρυσοφόροι όμιλοι του Champions League, ο Ντε Λαουρέντις ήταν εκείνος που το συνέλαβε ως στάση -ποδοσφαιρικής- ζωής το 2004, πρώτος και έκανε τα πάντα για να το εφαρμόσει στην ομάδα του. Ακόμα και η αυστηρή πολιτική που τηρεί στις μεταγραφές προκειμένου να μην ξοδεύει ευρώ πάνω από τα 20.000.000 είχε την εξαίρεση στον κανόνα με την περίπτωση του Βίκτορ Όσιμεν. Παίκτη που τον κοστολογεί πλέον κοντά στα 100.000.000 για να πωληθεί!
Σ’ ένα από τα… μεταφυσικά του φετινού πρωταθλήματος, είναι ότι η Νάπολι τήρησε και την παράδοση του πρωταθλητή χειμώνα. Ένας άτυπος τίτλος που είχε ιδιαίτερη σημασία μόλις τον κατάκτησε διότι μ’ έναν μαγικό τρόπο θα ήταν και η πρωταθλήτρια της χρονιάς. Ας μη ξεχνάμε το ιδιαίτερο στατιστικό που καταγράφεται στο Καμπιονάτο στα τελευταία 89 πρωταθλήματα και δείχνει ότι η πρώτη στα μισά της διαδρομής θα πάρει και την κούπα. Ε, λοιπόν, η Νάπολι ήταν η 61η ομάδα που το σημείωσε. Υψηλό ποσοστό σε βάθος τόσων χρόνων, συγκριτικά με άλλα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Το φετινό πρωτάθλημα της Νάπολι, ήταν ακόμα μια απάντηση μετά από αρκετές δεκαετίες στο Ιταλικό ποδοσφαιρικό παρασκήνιο που καθορίζει ΚΑΙ τίτλους. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο ότι ειδικά φέτος το μίσος του κόσμου της ομάδας είχε στραφεί προς τα κέντρα αποφάσεων που δρουν στη Ρώμη. Ούτε στο Τορίνο, ούτε στο Μιλάνο. Αλλά στην πρωτεύουσα όπου τα τελευταία τρία χρόνια τα πολιτικά δρώμενα καθορίζουν τις τύχες των συλλόγων. Και μόνο τυχαίο δεν ήταν ότι φέτος σε παιχνίδια της Λάτσιο μα κυρίως της Ρόμα, τα επίσημα του “Ολίμπικο” γέμιζαν με αιρετούς, στρατηγούς, επιφανείς επιχειρηματίες, και υπουργούς
Πάντως, ο θρίαμβος της εντυπωσιακής ομάδας του Λουτσιάνο Σπαλέτι έδωσε τέλος στη μακρά αναμονή της πόλης για το “σκουντέτο“, αφότου ο αείμνηστος Ντιέγκο Μαραντόνα την είχε οδηγήσει σε δύο πρωταθλήματα, το 1986-87 και το 1989-90. Ακόμα και το φετινό πρωτάθλημα για τη Νάπολι, αποτελεί τίτλο τιμής για ένα κλαμπ με τεράστια οπαδική βάση, διψασμένο για διακρίσεις και πεινασμένο για ευρωπαϊκή καταξίωση.//