Η “διπρόσωπη” Μιλάνο και το δίδυμο που παίζει… στη ζώνη του λυκόφωτος (video)

Για να μελετήσουμε με σύντομο και ουσιαστικό τρόπο τη φετινή πορεία της Ολίμπια Μιλάνο στην EuroLeague, αρκεί να σταθούμε σε τρία διαφορετικά χρονικά σημεία της.

Πρώτη… επική στιγμή της ομάδας Έτορε Μεσίνα ήταν το παιχνίδι της 4ης αγωνιστικής απέναντι στη Ζάλγκιρις Κάουνας, όταν και έπεσε θύμα μιας εκ των μεγαλύτερων ανατροπών στην ιστορία της διοργάνωσης. Στη διάρκεια της τρίτης περιόδου, η Μιλάνο προηγήθηκε με 27 πόντους (60-33) μέσα στην έδρα της και πανηγύριζε ήδη τη νίκη, αλλά αυτό που ακολούθησε ήταν βγαλμένο από τους χειρότερους εφιάλτες της. Μια ομάδα αποσβολωμένη και εντελώς ανήμπορη να αντιδράσει υπέστη μια από τις πιο σοκαριστικές ήττες όλων των εποχών. Κι όμως, αυτή δε θα ήταν η πιο απίθανη ήττα που θα βίωνε η ιταλική ομάδα.

Μετά από ένα πολύ άσχημο ξεκίνημα που την έφερε στο 1-5, η Μιλάνο έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις με Βίρτους και Ρεάλ Μαδρίτης, πήρε δύο πολύτιμες νίκες και ταξίδεψε στο Βερολίνο, για να αντιμετωπίσει την αποδεκατισμένη Άλμπα και να διευρύνει το θετικό της σερί. Φυσικά, κανείς δε θα μπορούσε να διανοηθεί διαφορετικό αποτέλεσμα, ιδιαίτερα όταν η Αρμάνι απέκτησε διψήφιο προβάδισμα στη διάρκεια του τρίτου δεκαλέπτου. Γίναμε, ωστόσο, μάρτυρες, μιας από τις πιο απίθανες ήττες όλων των εποχών, χωρίς την παραμικρή υπερβολή, με μια Μιλάνο να τα έχει χαμένα και έναν Μεσίνα να… νομίζει πως κέρδισε όταν το παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, και να κατευθύνεται προς τον Ισραέλ Γκονζάλεθ για να του δώσει το χέρι του.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς μια τέτοια αποτυχία να διαλύσει μια ούτως ή άλλως ευάλωτη, ψυχικά και πνευματικά ομάδα, λειτούργησε τελείως διαφορετικά. Ο διακόπτης γύρισε απότομα, η Μιλάνο απάντησε άμεσα με “διπλό” στο Βελιγράδι κόντρα στην Παρτίζαν, που επίσης ψαχνόταν, και έκτοτε αποτελεί αδιαμφισβήτητα την πιο φορμαρισμένη ομάδα της EuroLeague, μετρώντας μέχρι σήμερα έξι συνεχόμενες νίκες, με πιο εμφατικές αυτές στις έδρες των Φενερμπαχτσέ (85-91) και Μπαρτσελόνα (81-94).

Ταυτόχρονα, βέβαια, για να… διατηρήσει τον απρόβλεπτο χαρακτήρα της, έχει σημειώσει τρεις διαδοχικές ήττες στο πρωτάθλημα Ιταλίας και πέντε συνολικά στις 11 πρώτες αγωνιστικές. Παρ’ όλα αυτά, είναι ασφαλές να πούμε πως η εικόνα που παρουσιάζει στην Ευρώπη τον τελευταίο καιρό, είναι αντιπροσωπευτική των τεράστιων δυνατοτήτων της. Κι όλα αυτά, χωρίς τον Τζος Νίμπο (πράγμα που προς το παρόν είναι ίσως ευεργετικό, για τον λόγο που θα δούμε σε λίγο), αλλά και με αρκετά προβλήματα στην περιφέρεια (Μπολμάρο, Ντιμιτρίγιεβιτς ταλαιπωρήθηκαν, Σιλντς έχει επιστρέψει από τραυματισμό), γραμμή στην οποία η προσθήκη του Μάνιο και η άνοδος του πολύπειρου Κοζέρ έχουν δώσει καθοριστικές λύσεις.

Όταν όμως θελήσουμε να εντοπίσουμε τους λόγους για τους οποίους η Μιλάνο έχει εξελιχθεί σε μια επιθετική μηχανή (2η σε πόντους με 88.3, 3η σε offensive rating με 121), όλα αρχίζουν και τελειώνουν στα δύο υπερόπλα που καλύπτουν αυτήν τη στιγμή τις θέσεις των ψηλών, συνυπάρχοντας ιδανικά και διαλύοντας οποιαδήποτε άμυνα βρουν μπροστά τους. Αυτά που κάνουν φέτος ο Νίκολα Μίροτιτς και ο Ζακ Λεντέι, ιδιαίτερα μετά τις πρώτες αγωνιστικές, ξεπερνούν τη λογική και αγγίζουν τα όρια του στατιστικού λάθους.

Την ίδα στιγμή είναι ενδιαφέρον το γεγονός πως κατορθώνουν, με τη βοήθεια βέβαια ολόκληρου του συνόλου, να θωρακίζουν το αμυντικό ριμπάουντ σε πολύ μεγάλο ποσοστό (71.2%, 3ο υψηλότερο στην EuroLeague) και γενικότερα να αμύνονται σχετικά αποτελεσματικά στο “ζωγραφιστό”, παρ’ ότι κανένας απο τους δύο δεν αποτελεί καθαρό σέντερ.

«Ο στόχος μου είναι να κερδίσω την EuroLeague. Γι’ αυτό σηκώνομαι κάθε πρωί και πηγαίνω για προπόνηση, γι’ αυτό κάθομαι πάντα περισσότερες ώρες, γι’ αυτό χάνω τα καλοκαίρια μου δουλεύοντας», δήλωσε ο Ζακ ΛεΝτέι στο κανάλι του Τσίμα Μονέκε. Ο “παρτενέρ” του, Νίκολα Μίροτιτς, ένας από τους πιο προικισμένους ψηλούς της σύγχρονης ιστορίας στην Ευρώπη, έχει κατηγορηθεί πολλάκις για έλλειψη αυτής της ψυχοσύνθεσης και της φιλοδοξίας, ιδιαίτερα μετά την επιλογή του να αφήσει στα… κρύα του λουτρού τη μισή EuroLeague για να υπογράψει στη Μιλάνο. Μπορεί αυτή η “τρελή” ομάδα να βγάλει με τη σειρά της τους πάντες “τρελούς”, ή αυτό που βλέπουμε τον τελευταίο καιρό είναι απλά μια υπέροχη παρένθεση στις συνεχόμενες αποτυχίες της; Αυτό ίσως ξεκινήσουμε να το διαπιστώνουμε από το σπουδαίο ραντεβού στην έδρα του Πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκού (17/12, 21:15, ΕΡΑΣΠΟΡ), για τον οποίο το συγκεκριμένο παιχνίδι συνοδέυεται από ένα αρκετά μεγάλο “πρέπει”.