Οι σωματικές και ψυχικές ασθένειες των διασήμων πολιτικών

Την πρώτη φορά που η Μέρκελ παρουσίασε τα συμπτώματα,  η επίσημη αιτιολόγηση ήταν η αφυδάτωση. Το παραπολιτικό κουτσομπολιό όμως, έκανε λόγο για πάρκινσον, υπερδραστήριο θυρεοειδή, μυστηριώδη λοίμωξη και άλλες πολλές ασθένειες.

Γράφει ο Γιώργος Κολέτσος

Το δεύτερο τρέμουλο στην Οζάκα, έφερε καινούργιες θεωρίες. Αυτή τη φορά, ο γερμανικός τύπος υποστήριξε πως είναι πολύ πιθανόν, να υπάρχει «ψυχολογικό υπόβραθρο» στα συμπτώματά της. Η Καγκελάριος δηλαδή, θυμήθηκε το πρώτο περιστατικό, επηρεάστηκε και εκδήλωσε παρόμοιες σωματικές αντιδράσεις. Έχει άραγε βάση μια τέτοια θεωρία; Ρωτήσαμε τον Επιμελητή Καθηγητή της Β’ Ψυχιατρικής Κλινικής του ΑΠΘ, Γεώργιο Φλώρο: «Κατά την άποψή μου είναι αρκετά δύσκολο για τη συγκεκριμένη πολιτικό να υπάρχει ψυχολογικός λόγος. Αν τρέμει κάποιος για ψυχολογικούς λόγους, περιμένεις να είναι κάποιος που τώρα αναλαμβάνει τα καθήκοντά του και δεν είναι συνηθισμένος στο στρες. Όχι μια πολιτικός που κυριαρχεί περίπου δεκαπέντε χρόνια. Η πρώτη μου σκέψη είναι πρόκειται για κάποιο αίτιο σωματικής υγείας γιατί ήταν και μια ιδιάζουσα περίπτωση που έπρεπε να είναι και εντελώς ακίνητη». 

Η Χίλαρι Κλίντον η πνευμονία και η … σωσίας της

Το 2016 η Χίλαρι αποσύρεται από εκδήλωση για τη μνήμη των νεκρών της 11^ης Σεπτεμβρίου.  Υποβασταζόμενη από τους άνδρες της ασφαλείας, καταφέρνει με το ζόρι να περπατήσει και να φτάσει στο αυτοκίνητό της.

Η διάγνωση του ιατρού της, είναι πνευμονία. Ο κόσμος  δεν πείθεται και  ξεκινά το πιο mainstream ίσως, ιατρικό-πολιτικό κουτσομπολιό στην ιστορία. Στο δημόσιο διάλογο καταγράφονται κάθε λογιών ασθένειες: πάρκινσον, εγκεφαλικό, HIV. Και επειδή μιλάμε για Αμερική, δεν έλειψαν και οι θεωρίες συνωμοσίας. «Η Χίλαρι χρησιμοποιεί σωσία!» υποστήριξαν κάποιοι.

Ο Χίτλερ και γιατί μισούσε τους Εβραίους 

Τα «ψυχογραφήματα» του δικτάτορα είναι αμέτρητα.  Η Ελίζαμπεθ Ροντινέσκο, ιστορικός και συγγραφέας έχει καταγράψει κάποια από αυτά. Ο Χίτλερ έπασχε από διχασμό προσωπικότητας, πάθαινε κρίσεις οργής.  Άλλοι έχουν υποστηρίξει πως ήταν μανιακός με την καθαριότητα, γεμάτος φοβίες σε τόσο μεγάλο βαθμό που έκανε εμετούς και τυλιγόταν σε μια κουβέρτα για ώρες.

Κάποιοι διαβεβαίωναν πως ήταν ανίκανος να έρθει σε οποιαδήποτε σεξουαλική επαφή, με γυναίκα. Το μίσος του για τους Εβραίους σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό, Ρούντολφ Μπίνιον οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Εβραίος ιατρός Έντουρντ Μπλοχ δεν είχε καταφέρει να γιατρέψει τη μητέρα του, από καρκίνο.

Ο Μιτεράν και η προσπάθειά του να κρύψει την αρρώστιά του

Ο Γάλλος πρόεδρος Μιτεράν απεβίωσε το 1996 χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο που ξεκίνησε από τον προστάτη και έκανε μεταστάσεις στα οστά. Ο ίδιος και οι συνεργάτες του έδιναν μάχη για να αποφύγουν τη δημοσιοποίηση στοιχείων που θα εξέθεταν τα ιατρικά δεδομένα του. Όπως είχε αναφέρει ο προσωπικός του ιατρός λίγες μέρες μετά τον θάνατό του, τον υποχρέωνε να πλαστογραφεί τα δελτία υγείας του.

Ένας ηγέτης έχει δικαίωμα στο ιατρικό απόρρητο;

Από τη μια μεριά είναι άνθρωπος και το δικαιούται, θα έλεγε κανείς. Βέβαια, κουβαλά στις πλάτες του τη μοίρα εκατομμυρίων ανθρώπων. Ζητήσαμε την άποψη του ιατρού Δρ. Γεώργιου Φλώρου: «Οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν την κατάσταση της σωματικής υγείας του πολιτικού ο οποίος καλείται να κυβερνήσει γιατί έχει μεγάλη επίπτωση στο πώς διεκπεραιώνει τα καθήκοντά του. Έχουμε δει και στην Ελλάδα στο παρελθόν καταστάσεις με πολιτικούς σε εντατικές, πολιτικούς που με το ζόρι περπατούσαν.  Και καταστάσεις όπου ψηφίζεις κάποιον για μια ολοκληρωμένη θητεία και μετά από δυο χρόνια, δίνει δαχτυλίδια διαδοχής σε ανθρώπους που δεν έχουν ψηφιστεί. Πιστεύω ότι είναι καλό, ένας πολιτικός να κάνει ένα τσεκ απ κάθε χρόνο και εφόσον δεν έχει κάποιο πρόβλημα να δημοσιοποιούνται τα αποτελέσματα. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί απλά να δηλώνει ότι υπάρχει ζήτημα σωματικής υγείας το οποίο μπορεί να επηρεάσει τα καθήκοντα».

Ο αλκοολισμός του Μπους

Ο σκηνοθέτης Όουεν Στόουν αφιέρωσε μια ολόκληρη ταινία με τίτλο «W», στο πώς κατάφερε ένας αλκοολικός να φτάσει να διαχειρίζεται τη μοίρα του πλανήτη. Ο Τσάβες κάποτε, τον είχε χαρακτηρίσει με σκληρότητα, «αλκοολικό και άρρωστο, άνθρωπο γεμάτο κόμπλεξ».

Ο Μπους είχε συλληφθεί στα νεανικά του χρόνια, να οδηγεί υπό την επήρεια αλκοόλ. Η ζωή του άλλαξε όταν το 1986 αποφάσισε να κόψει το ποτό, να αφιερωθεί στο θεό και στην πολιτική. Δεν είναι λίγοι οι παλιοί συνεργάτες του που αναφέρουν πως θεωρεί ότι ο Θεός του μιλάει.

Η περίπτωση του Λίνκολν όταν ένας πολιτικός έχει κατάθλιψη

Ο συγγραφέας Wolf Shenk αναφέρει πως οι φίλοι του, τον περιέγραφαν ως «το πιο καταθλιπτικό άτομο που είχαν ποτέ γνωρίσει». Τα ξεσπάσματα θλίψης φαίνεται πως τροφοδοτούνταν συχνά, από ερωτικές απογοητεύσεις και χωρισμούς.

Η λιποθυμία του Ερντογάν: Έχει καρκίνο;

Το λιποθυμικό επεισόδιο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στο τζαμί της Κωνσταντινούπολης το 2017 είχε επαναφέρει τις φήμες για πολύ σοβαρή ασθένεια. Ο ίδιος τότε, έκανε λόγο για διαβήτη αλλά «οι κακές γλώσσες» έλεγαν πως ο πρόεδρος έπασχε από καρκίνο.  Τον Νοέμβριο του 2011 και τον Φεβρουάριο του 2012 είχαν προηγηθεί επεμβάσεις προκειμένου να αφαιρεθούν πολύποδες από το εντερικό του σύστημα.

Οι πιο διάσημες ασθένειες Ελλήνων πολιτικών

Όλοι μας θυμόμαστε την επέμβαση ανοιχτής καρδιάς του Ανδρέα Παπανδρέου, στο Χέρφιλντ αλλά και τις σκηνές που είχαν στήσει οι δημοσιογράφοι έξω από το Ωνάσειο και το πώς ο κόσμος περίμενε να ενημερωθεί για την κατάσταση της υγείας του. Το 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου πέθανε τελικά, μετά από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο στο σπίτι του, στην Εκάλη. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι γνωστό πως έπασχε από βαρηκοΐα.

Το «σύνδομο της Ύβρεως» η ασθένεια των πολιτικών 

Ο λόρδος Ντέιβιντ Όουεν, νευρολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Ασθενείς ηγέτες στην εξουσία» μπήκε στην πολιτική ζωή της Βρετανίας από το 1962 και πέρασε από αρκετά αξιώματα. Ήταν ο πρώτος που έκανε λόγο, για ένα μη αναγνωρισμένο από την επιστημονική κοινότητα σύνδρομο, «το σύνδρομο της ύβρεως». Αλαζονεία, μεσσιανικός χαρακτήρας στον λόγο, αυθάδεια και  μη σεβασμός των ορίων και των κανόνων είναι χαρακτηριστικά που εμφανίζονται σε πολιτικούς και ανθρώπους σε υψηλές θέσεις εξουσίας, κάποιο καιρό μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους.

Ο ψυχίατρος Δρ. Γεώργιος Φλώρος σχολιάζει: «Σύμφωνα με ένα ρητό, αν θες να δεις τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανθρώπου του δίνεις εξουσία. Από εκεί και πέρα για να φτάσει κανείς σε μια θέση εξουσίας έχει συνήθως περάσει από άλλες θέσεις στο κόμμα, βουλευτής κτλ. Θα έλεγα είναι πιο σπάνιο, σε τέτοιες περιπτώσεις, να εμφανιστεί ένα τέτοιο σύνδρομο. Θα μπορούσε να υπάρχει σε ανθρώπους που μπορεί να βγουν πολύ γρήγορα στην πολιτική, όπως ο Τραμπ».