«Ήταν ένα πολύ δύσκολο φαινόμενο να αντιμετωπιστεί» – Ο Ευθύμιος Λέκκας για την καταστροφική πυρκαγιά στην Αττική

Περίπου 100.000 ήταν τα καμένα στρέμματα στη βορειοανατολική Αττική το μεσημέρι της Δευτέρας, μετά τη φωτιά που ξέσπασε το μεσημέρι της Κυριακής στον Βαρνάβα και γρήγορα εξαπλώθηκε σε πολλές περιοχές, φτάνοντας ακόμα και σε περιοχές της Αθήνας με μία νεκρή γυναίκα.

Είναι σίγουρο ότι το παραπάνω νούμερο δυστυχώς θα μεγαλώσει αφού η φωτιά συνέχισε να καίει μέχρι και σήμερα, όταν και μετά από τις τιτάνιες προσπάθειες των πυροσβεστών, των εθελοντών και των ίδιων των κατοίκων δεν υπήρχαν πλέον ενεργές εστίες.

Ο Ευθύμιος Λέκκας, καθηγητής Γεωλογίας και Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, μίλησε στην πρωινή εκπομπή «Κοινωνία ώρα MEGA» για το τι έφταιξε για τη εξάπλωση της πυρκαγιάς.

«Ήταν ένα πλαίσιο δυσμενές και προδιαγράφηκε από την αρχή του χρόνου. Είχαμε μεγάλη ξηρασία στο περιβάλλον αλλά παράλληλα είχαμε και υψηλές θερμοκρασίες. Ένας τρίτος παράγοντας ήταν οι άνεμοι και ένας τέταρτος ήταν η μορφολογία τη περιοχής που διευκόλυνε την εξάπλωση. Όταν έφτασε στη ζώνη μίξης του αστικού με τον δασικό ιστό, εκεί είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει να πυρκαγιά. Οι τεράστιες θερμοκρασίες που δημιουργήθηκαν λόγω των καιόμενων υλικών μέσα στον αστικό χώρο, δημιούργησαν στροβίλους, ανοδικά ρεύματα το οποία παρέσυραν καιόμενα αντικείμενα που μπορούσαν να τα διασπείρουν. Όταν μπήκε η πυρκαγιά στον αστικό χώρο έγινε η διασπορά δηλαδή. Ήταν ένα πολύ δύσκολο φαινόμενο να αντιμετωπιστεί. Ο αέρας ήταν καθοριστικός παράγοντας εξάπλωσης της πυρκαγιάς. Καθοριστικό είναι και το έδαφος που αναπτύσσεται η φωτιά αλλά και η καύσιμη ύλη».

Μίλησε όμως και για το τι πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα από πλευράς προστασίας ώστε να διατηρήσουμε το λίγα στρέμματα δάσους που έχουν μείνει, ειδικά στην Αττική.

«Θα πρέπει τα δάση της Αττικής με προτεραιότητα να δούμε ανά περιοχή τι έχουμε. Σε κάθε τμήμα δάσους, θα πρέπει να έχουμε διαχειριστικές μελέτες, και σε σχέση με αυτό να κάνουμε τις επιχειρησιακές μελέτες, δηλαδή διάφορα σενάρια. Έτσι θα μπορέσουμε να έχουνε ένα επιχειρησιακό σχέδιο για κάθε τμήμα δάσους που έχουμε. Αν δεν θέλουμε το δέντρο στην Αττική να το κάνουμε μουσειακό έκθεμα, θα πρέπει να γίνουν τομές».