Καπράλος: «Έχουμε δαιμονοποιήσει ένα από τα κατά γενική ομολογία μεγαλύτερα επιτεύγματά μας»

Αναλυτικά όσα είπε στην ομιλία του ο Σπύρος Καπράλος:

Με μεγάλη χαρά σας καλωσορίζω στην ημερίδα «20 Χρόνια Μετά – Το αποτύπωμα των Αγώνων», με αφορμή την εικοσαετή επέτειο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Η σημερινή μας συνάντηση αποτελεί το δεύτερο σκέλος της τιμητικής αναφοράς μας στους Αγώνες της Αθήνας, μετά την γιορτή που διοργάνωσε η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή στο Παναθηναϊκό Στάδιο πριν από δέκα ημέρες.

Σήμερα, έχουμε την ευκαιρία να επανεξετάσουμε, να συζητήσουμε κυρίως και να ακούσουμε τις απόψεις ειδικών σχετικά με μια από τις λαμπρότερες αλλά και τις πιο παρεξηγημένες – θα μου επιτρέψετε να το πω – στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Η σημερινή ημερίδα, έχει ως στόχο να αναδείξει τις πολυδιάστατες πτυχές της κληρονομιάς των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Σήμερα, θα εστιάσουμε στο συνολικό αποτύπωμα των Αγώνων. Στην κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό και την καθημερινή μας ζωή.

Ωφελήθηκε εν τέλη η όχι η Ελλάδα από την οργάνωση των ολυμπιακών αγώνων του 2004;

Υπάρχουν κάποια δεδομένα στα οποία είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσουμε.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004 δεν ήταν απλά ένα αθλητικό γεγονός. Έγιναν – ξεκάθαρα -η απόδειξη ότι η Ελλάδα, μια μικρή χώρα, μπορεί να οργανώσει Αγώνες παγκόσμιας εμβέλειας, ονειρικούς αγώνες, ανταποκρινόμενη σε όλες τις απαιτήσεις, τις προκλήσεις και τις δυσκολίες. Ήταν η στιγμή που όλοι μας ενώσαμε τις δυνάμεις μας, με κοινό όραμα και στόχο, για να δείξουμε στον κόσμο το μεγαλείο της χώρας μας και τη δέσμευσή της στις αρχές του Ολυμπισμού, της ειρήνης, της φιλίας και της αλληλεγγύης.

Γιατί λοιπόν , εδώ και είκοσι χρόνια έχουμε δαιμονοποιήσει ένα από τα κατά γενική ομολογία μεγαλύτερα επιτεύγματά μας, ιστορικά; Γιατί υπαινισσόμαστε ιδιωτικά και δημόσια ότι οι ολυμπιακοί αγώνες της Αθήνας στάθηκαν η αφορμή αλλά και αιτία ακόμα, για όλα τα δεινά της κρίσης που αντιμετώπισε η χώρα έκτοτε;

Χωρίς υπεκφυγές θα τονίσω ότι όπως δεν είχε γίνει σχέδιο για την αξιοποίηση των αθλητικών ολυμπιακών εγκαταστάσεων μετά τους αγώνες, έτσι καθυστέρησε και δεν προβλήθηκε όπως θα έπρεπε ο οικονομικός απολογισμός των ολυμπιακών αγώνων του 2004.

Στις συζητήσεις και στην γενικότερη κατακραυγή του κόσμου που βασίστηκε σε – θα μου επιτρέψετε να το πω – ανεύθυνες αναλύσεις δημοσιογράφων με μόνο σκοπό τον εντυπωσιασμό, αλλά και πολιτικών παραγόντων, ότι για την οικονομική χρεοκοπία της χώρας έφταιγαν οι ολυμπιακοί αγώνες δεν υπήρχε κανένας για να αντιταχθεί, σοβαρά και υπεύθυνα.

Κανένας δεν έλεγε ότι το χρέος της χώρας ήταν συνολικά 360 δισεκατομμύρια € και οι ολυμπιακοί αγώνες δεν στοίχησαν παρά 5, 10 δισεκατομμύρια δηλαδή ελάχιστα μπροστά στο τεράστιο χρέος που είχε δημιουργηθεί από τα συνεχή ελλείμματα του προϋπολογισμού της χώρας. Τα τότε δυό μεγάλα κόμματα εξουσίας βολευόντουσαν κι αυτά ώστε να αποποιηθούν τις ευθύνες από τη διοίκηση της χώρας.

Όταν ένας επιχειρηματίας προχωράει σε μία επένδυση από τη μία βάζει το κόστους της επένδυσης και από την άλλη τα προσδοκώμενα έσοδα του.

Έτσι και στην περίπτωση των ολυμπιακών αγώνων και στον υπολογισμό του κόστους της επένδυσης θα έπρεπε το κράτος να υπολογίσει και τα έσοδα του από αυτήν. Συγκεκριμένα το κράτος είχε έσοδα από το ξεκίνημα του εγχειρήματος και των έργων. Έσοδα από το Φ.Π.Α. για τα προϊόντα, τις υπηρεσίες και τα έργα που γινόντουσαν. Έσοδα από τους άμεσους φόρους που πλήρωναν οι εργαζόμενοι Έλληνες και ξένοι στο κράτος αλλά και παράλληλα τα ασφαλιστικά ταμεία είχαν κι αυτά μεγαλύτερα έσοδα από όλους τους νέους εργαζόμενους.

Πριν αφήσω τον μοναδικό Παύλο Τσίμα να αναλάβει τη συζήτηση θα ήθελα να καταθέσω και εγώ ορισμένα ερωτήματα που ελπίζω να συζητηθούν αργότερα.

Να σας αφήσω όλους να σκεφτείτε πόσες νέες αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν γίνει στη χώρα μας μετά το 2004; Σε πόσες εγκαταστάσεις άλλαξε και μπήκε νέος αθλητικός εξοπλισμός μετά το 2004; Πόσο καλό συντηρημένες είναι οι εγκαταστάσεις που φτιάξαμε για το 2004, τα προπονητήρια, οι νέες φοιτητικές εστίες; Πόσο γρήγορα έχουν γίνει οι επέκτασεις του μετρό της Αθήνας αλλά και το μετρό της Θεσαλονίκης, η τοποθέτηση νέων εξοπλισμών στα νοσοκομεία, στην αστυνομία, στα μέσα μαζικής συγκοινωνίας, στα απορριμματοφόρα των δήμων;

Και βέβαια αν δε γινόντουσαν όλοι οι δρόμοι του οδικού δικτύου μας με ιδιώτες παραχωρησιούχους, τα νέα ξενοδοχεία της Αθήνας από νέους επενδυτές και όλα τα ενεργειακά έργα με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από ιδιωτικές εταιρείες όπως και η διαχείριση των απορριμμάτων που τώρα ξεκινάει, θα είχαμε μείνει πίσω με ελάχιστη πρόοδο αν τα περιμέναμε από το κράτος.

Ήταν όμως όλα τέλεια το 2004;

Ασφαλώς όχι και λάθη και αστοχίες σημαντικές υπήρξαν. Ξεχνάμε όμως ότι σε αντίθεση με τις χώρες και τις πόλεις που ανέλαβαν αγώνες μετά από μας ( Πεκίνο, Λονδίνο, Ρίο, Τόκιο, Παρίσι και τώρα Λος Άντζελες το 2028), εμείς ήμασταν οι μόνοι που είχαμε μαζί με την οργάνωση των αγώνων να φτιάξουμε σαν χώρα και υποδομές που έλειπαν αλλά και που ήταν βασικές για να γίνουν με επιτυχία οι αγώνες. Ένα τεράστιο εγχείρημα με πολύ σφιχτά χρονικά περιθώρια ειδικά μάλιστα όταν σπαταλήθηκαν τα δύο πρώτα χρόνια.

Θα μου επιτρέψετε μετά από τόσα χρόνια να αναφερθώ στον ηρωισμό πολλών εμφανών και αφανών ανθρώπων που δουλεύανε στην δημόσια διοίκηση αλλά και ιδιωτικών εταιρειών που ανέλαβαν και υλοποίησαν τα έργα των αγώνων.

Δεν ήταν μόνο οι κατασκευές αλλά ήταν και πολλά που δε φαινόντουσαν. Τα δίκτυα τηλεφωνίας, τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας και πολλοί άλλοι τομείς που θα ακούσουμε σε λίγο.

Θέλω όμως να αναφερθώ και στον ανθρώπινο παράγοντα. Δούλεψε πολύς κόσμος για αυτούς αγώνες με πίεση. Μάθαμε να συνεργαζόμαστε, να δουλεύουμε ομαδικά για ένα κοινό στόχο και αυτό ήταν η μεγάλη επιτυχία.

Και βέβαια δημιουργήθηκε τότε ένα μεγάλο εθελοντικό κίνημα, για πρώτη φορά, που νομίζω σήμερα χρησιμεύει σε πάρα πολλούς τομείς της ζωής μας.

Πιστεύω πως, παρά τις όποιες επικρίσεις ακούστηκαν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας αποτέλεσαν το έναυσμα για μια νέα εποχή.

Μετά από 20 χρόνια, βλέπουμε ακόμα τα αποτελέσματα, το αποτύπωμα, αυτής της εποχής: η Ελλάδα συνεχίζει να προσελκύει επενδύσεις, ταλέντα και τουρισμό, ενώ η αθλητική κουλτούρα έχει ριζώσει βαθιά στην καθημερινότητα των πολιτών.

Θα μπορούσα να μιλάω πολύ αλλά νομίζω ήρθατε να ακούσετε αυτούς τους ειδικούς τους οποίους θέλω να ευχαριστήσω για το χρόνο τους και την διάθεσή τους για να ανοίξουμε αυτό το μεγάλο κεφάλαιο που λέγεται Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας.//ΔΜ