Κολύμπι στη Ζάκυνθο παρέα με καρέτα καρέτα
Σε παράδεισο… επί Γης έχουν μετατραπεί για εκατοντάδες χελώνες καρέτα καρέτα οι παραλίες ωοτοκίας στον κόλπο του Λαγανά, στη Ζάκυνθο. Τα προστατευόμενα θηλαστικά, που εδώ και δεκαετίες πλήττονται από τον μαζικό τουρισμό και την ασυδοσία των νεαρών τουριστών, βιώνουν πρωτόγνωρη γαλήνη στο μετά COVID-19 καλοκαίρι. «Στις έξι παραλίες ωοτοκίας μέχρι και αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν έπιπλα θαλάσσης, ούτε μουσική ούτε φώτα, συνθήκες που δυσκόλευαν πολύ την καρέτα καρέτα», περιγράφει στην «Κ» η Χαρίκλεια Μινώτου, υπεύθυνη προγράμματος WWF Ελλάς για την προστασία της καρέτα καρέτα, που εργάζεται στο πεδίο εδώ και είκοσι χρόνια.
Στη δε παραλία των Σεκανίων, στην καρδιά του Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου, η οποία θεωρείται η σημαντικότερη για τη διαιώνιση του είδους σε ολόκληρη τη Μεσόγειο, καταγράφηκαν σε λιγότερο από δύο μήνες (Μάιος – Ιούνιος), από την αρχή δηλαδή της ωοτοκίας, 297 φωλιές.
Εξ ου και το WWF Ελλάς αποφάσισε να ενισχύσει το πρόγραμμα φύλαξης στην παραλία-μαιευτήριο (το οποίο υλοποιεί σε συνεργασία με το Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο και την Πυροσβεστική Διεύθυνση Ζακύνθου) με τρεις αντί δύο φυλάκων, που θα επιτηρούν την εφαρμογή της νομοθεσίας και την προστασία της παραλίας από ενδεχόμενη πυρκαγιά, θα ενημερώνουν τους επισκέπτες και θα παρακολουθούν τους γλάρους, καθώς αποτελούν τον κυριότερο θηρευτή των νεοσσών καρέτα.
«Δίνεται μια ευκαιρία στις χελώνες να επανέλθουν στους δικούς τους ρυθμούς, να ερωτευτούν, να ζευγαρώσουν και να γεννήσουν στις παραλίες σύμφωνα με τη βιολογία τους», διευκρινίζει η κ. Μινώτου, «η επίδραση ωστόσο των σημερινών συνθηκών θα φανεί μακροπρόθεσμα στις χελώνες».
Ο κύκλος ζωής της καρέτα καρέτα, άλλωστε, διαχέεται από μια περιοδικότητα· ανά δύο-τρία χρόνια μεταναστεύουν, ενώ επιστρέφουν στην παραλία όπου γεννήθηκαν για να γεννήσουν και τα ίδια· είναι μια πληροφορία που εγγράφεται στο DNA τους. Ετσι, τα χελωνάκια που θα δουν το φως της ημέρας φέτος στη Ζάκυνθο, θα επιστρέψουν έπειτα από είκοσι χρόνια για να γεννήσουν. Οσοι κολυμπούν σήμερα στη θάλασσα του Λαγανά διακρίνουν συχνά έκπληκτοι στο πλάι τους χελώνες, μια εικόνα που αποδεικνύει ότι η ομαλή συνύπαρξη ανθρώπου και χελώνας είναι εφικτή.
Τα προστατευόμενα θηλαστικά βιώνουν πρωτόγνωρη γαλήνη στο μετά COVID-19 καλοκαίρι (Χαρίκλεια Μινώτου/WWF Ελλάς).
Οι νέες συνθήκες δεν επιδρούν μόνο στις χελώνες, αλλά και στους ανθρώπους. «Οι κάτοικοι έχουν επιδοθεί σε πολλές εθελοντικές δράσεις περιβαλλοντικού χαρακτήρα, γίνονται συστηματικά καθαρισμοί σε ακτές, πράσινες ζώνες και δρόμους, εξωραϊσμός περιοχών, φιλοτέχνηση των κουτιών του ΟΤΕ κ.ά.», περιγράφει η κ. Μινώτου.
Προβληματισμός
«Οι πρωτοβουλίες ανήκουν σε ήδη υπάρχουσες ομάδες ή άρτι συσταθείσες εν καιρώ καραντίνας», προσθέτει. Εξυπακούεται ότι οι περισσότεροι κάτοικοι, όντας εργαζόμενοι στον τουρισμό, έχουν καλώς ή κακώς φέτος πολύ χρόνο να διοχετεύσουν αλλού. «Ταυτόχρονα, όμως, επικρατεί και προβληματισμός για το μέλλον». Ηταν γνωστό τοις πάσι ότι το μοντέλο του Λαγανά είχε αποτύχει, φέτος δε ο τουρισμός «πατείς με πατώ σε» αντενδείκνυται πλήρως.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αξιόλογο αριθμό κρατήσεων στην περιοχή αυτή έχουν μόνο μικρές μονάδες και οικογενειακά καταλύματα. «Αναμένουμε με αγωνία να δούμε πώς θα διαμορφωθεί το τοπίο τις επόμενες εβδομάδες, αν θα έρθουν τουρίστες και ποια στάση θα κρατήσουν τόσο για τη δική τους ασφάλεια όσο και για την αειφορία του νησιού», καταλήγει η κ. Μινώτου, που ελπίζει το εν λόγω δίμηνο να μην αποτελέσει απλώς μια παρένθεση στη θητεία της καρέτα καρέτα στη Ζάκυνθο.