Μεταστατικός καρκίνος του μαστού: Ποιες είναι οι νέες θεραπευτικές τεχνικές

Η πλειοψηφία των διαγνώσεων συμβαίνει σε πρώιμο στάδιο με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται ίαση σε ποσοστό που ξεπερνά το 90%. Ωστόσο, σε ένα ποσοστό περίπου 15% ο καρκίνος του μαστού ανιχνεύεται σε μεταστατικό στάδιο που μπορεί να επηρεάζει συνηθέστερα τα οστά, τους πνεύμονες και το ήπαρ.

Οι περισσότερες υποτροπές ή μεταστάσεις του καρκίνου του μαστού παρατηρούνται εντός της πενταετίας μετά τη διάγνωση αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις που έχουν εμφανιστεί και πολύ αργότερα. Ανάλογα με τον υπότυπο του μεταστατικού καρκίνου, που πρέπει πάντα να επιβεβαιώνεται με βιοψία, η μεταστατική νόσος έχει διαφορετική εξέλιξη και συμπεριφορά και αντιμετωπίζεται διαφορετικά.

Κατά γενική ομολογία, η μεταστατική μορφή του καρκίνου μαστού τον καθιστά ανίατο. Σήμερα ωστόσο, με τις νέες θεραπευτικές τεχνικές, επιτυγχάνουμε πλήρη έλεγχο της νόσου για πολλά έτη, με άριστη ποιότητα ζωής.

Ανάλογα με την έκφραση υποδοχέων ( ΕR,PgR,Her 2), που διαπιστώνεται στην βιοψία, ο ογκολόγος έχει στη διάθεσή του καινοτόμες θεραπευτικές τεχνικές που θέτουν σε κάποιες περιπτώσεις την κλασσική χημειοθεραπεία στο περιθώριο. Τα καινοτόμα φάρμακα είναι στην πλειοψηφία τους διαθέσιμα και στη χώρα μας και χορηγούνται δωρεάν από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Έτσι, πιο συγκεκριμένα, σε περίπτωση έκφρασης του υποδοχέα Her 2,σήμερα χρησιμοποιούνται τουλάχιστον τέσσερα στοχευτικά φάρμακα που χορηγούνται είτε ενδοφλεβίως είτε από του στόματος (pertuzumab, herceptin,T-DM1,Lapatinib) τα οποία επιτυγχάνουν σημαντικότατη βελτίωση στην επιβίωση που μπορεί ειδικά στην περίπτωση του pertuzumab, herceptin να ξεπερνά τα δύο χρόνια.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του μεταστατικού καρκίνου μαστού ανήκει στην κατηγορία του ορμονοεξαρτώμενου καρκίνου (θετικότητα στην έκφραση ER, PgR υποδοχέα). Πρόσφατες έρευνες, εισήγαγαν στη θεραπευτική μας φαρέτρα μία νέα κατηγορία φαρμάκων, τους αναστολείς κυκλινοεξαρτώμενων κυκλινών (CDK4/6).

Οι CDK4/6 στοχεύουν στην αναστολή του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των όγκων μετά τη χρήση τους. Αποτελούν φάρμακα ασφαλή και σχετικά εύκολα στη χρήση τους και αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με ορμονοθεραπεία τόσο στην 1η γραμμή θεραπείας για ορμονοεξαρτώμενο καρκίνο μαστού (Ribociclib) όσο και στις επόμενες γραμμές (palbociclib) με αποτέλεσμα τη βελτίωση της επιβίωσης των ασθενών.

Η κλινική έρευνα στον καρκίνο μαστού συνεχίζει εντατικά και νεότερες καινοτόμες θεραπείες αναμένονται στο άμεσο μέλλον, με απώτερο στόχο την μετατροπή της μεταστατικής νόσου σε μία χρόνια νόσο.