Οσο ζεις μαθαίνεις. Και όσο μαθαίνεις καλύτερα τους αθλητές, τόσο αντιλαμβάνεσαι παραπάνω την ψυχοσύνθεσή τους. Ο λόγος για τον Μίλτο Τεντόγλου. Στην αρχή, προ ετών, αρκετοί υπέθεσαν πως πρόκειται για ορισμένα τσιτάτα λόγια ίσως και υπερβολές. Αλλά ανατρέχοντας στο αρχείο των δηλώσεων του κορυφαίου άλτη του μήκους, τι διαπιστώνεις αλήθεια;
Πως όσο τον πωρώνεις τόσο αυτός μπορεί να ξεπεράσει ακόμη και τα δικά του, ασύλληπτα για πολλούς, όρια. Έτσι συνέβη και στο μίτινγκ του Λιεβέν το βράδυ της Τετάρτης. Το πρωί η Παγκόσμια Ομοσπονδία Στίβου του ακύρωσε το 8.40 που είχε κάνει πρόσφατα γιατί , λέει, τα παπούτσια δεν ήταν τα σωστά. Χρώμα, στυλ, ό,τι μπορείς να φανταστείς. Το βράδυ, το ίδιο βράδυ, ο Ελληνας άλτης ήταν καταπληκτικός και έσπασε το φράγμα του καλύτερου (8.28 ήταν) εφετινού ρεκόρ όχι μία , όχι δύο, αλλά τέσσερις φορές. Σε ισάριθμα άλματα. Προσέξτε, όμως, την όλη ιστορία:
Κοντά δύο χρόνια πίσω. Ο Τεντόγλου κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου. Σιγά το νέο, μπορεί να ειπωθεί…Ναι, αλλά αμέσως μετά, κάνει την πρώτη απολύτως ενδεικτική δήλωση-τοποθέτηση:
«Ευχαριστώ την κοπέλα μου που μου σπάει τα νεύρα και πηγαίνω τσιτωμένος στους αγώνες»! Ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους. Μην τον …τσιγκλάτε. Πέρυσι τον Μάρτιο, αρχικά πανηγύρισε το χρυσό στο παγκόσμιο κλειστού και έχοντας στο νου το πρώτο του άκυρο άλμα, ανέφερε μετά τον αγώνα: «Κάπως νευρίασα, επειδή πηδούσα πρώτος και ήθελα να τελειώσω τον αγώνα με τη μία, βρήκε άκυρο το άλμα για χιλιοστά.
Εννοείται νευρίασα, γιατί ήθελα να το κάνω να φανεί κουλ, επειδή θα ήταν από την αρχή. Αφού το έκανα στο πρώτο, εννοείται πως μπορούσα να το κάνω και πάλι, είχα άλλες πέντε προσπάθειες. Το έκανα ξανά, το διόρθωσα απευθείας και ήταν το ίδιο άλμα. Η πρώτη σκέψη μετά από αυτό το άλμα, ήταν να κάνω κάτι καλύτερο».
Φυσικά, ο «Τεντόγλου μέσα από τις ατάκες του», είναι ενίοτε καταπληκτικός. Μετά την πρωτιά στους Ολυμπιακούς στο Τόκιο και όντας χρυσός στα 23 του χρόνια, αφού ομολόγησε πως ήθελε να πάει για …καφεδάκι στο Ολυμπιακό Χωριό, τόνισε με ειλικρίνεια και για το τελευταίο του άλμα στην παγκόσμια καταξίωση: «Τι έκανα; Πήγα στο τελευταίο άλμα και τους το έκλεψα. Ηταν πολύ κακός αγώνας… Δεν ξέρω τι έπαθα στις πέντε πρώτες προσπάθειες.
Πω πω καραγκιόζης μεγάλος… Η πρώτη θέση ήταν πολύ τυχερή. Δεν ξέρω τι πήγε στραβά. Μάλλον φταίει το γόνατό μου, μάλλον φταίει ότι ήταν πρωί. Δεν μπορούσα να το βρω με τίποτα. Ένιωθα κάπως περίεργα. Στο τέλος είπα πάμε για ένα χαλαρό αλματάκι. 8.21 ήταν η δεύτερη θέση, θα το κάνουμε, λέω, σιγά. Κατά λάθος έγινε… Με 8.15 δεν ήθελα να κερδίσω, για τον Θεό. Καλύτερα να έχανα. Δεν ήθελα μετάλλιο με αυτή την επίδοση, ντροπή. Δεν έπρεπε να κερδίσω εγώ σήμερα.
Έπρεπε να κερδίσει ο Ετσεβαρία, ήταν καλύτερος. Μου την σπάει όταν είσαι όσο καλός όσο αυτός, αλλά δεν πηδάς… Εγώ δεν ήμουν καλά, ό,τι να ‘ναι έκανα. Μέχρι και τούμπα έφαγα». Οσον αφορά στο παγκόσμιο του ανοιχτού πέρυσι και τη δεύτερή του θέση στο Ορεγκον, όντως αφοπλιστικά αληθινός: «Ο αγώνας ήταν από τους καλύτερους από άποψη επιδόσεων, αλλά δεν μου ξέφυγε ένα άλμα. Δεν ξέρω τι πήγε λάθος, ήταν κοντά όλα τα άλματά μου.
Το χειρότερό μου άλμα ήταν στα 8,20. Ήμουν σταθερός, αλλά ένα δεν ξέφυγε. Νομίζω ότι οι προσγειώσεις μου ήταν αυτές που μου στέρησαν το χρυσό μετάλλιο. Πάντα είναι κακές. Αν κάνεις κακή προσγείωση, χάνεις περισσότερα εκατοστά. Είναι κρίμα που το έχασα έτσι το χρυσό. Δεν πειράζει που έχασα με 8,32. Δεν πέτυχα ούτε ένα άλμα. Είπα ότι έπρεπε να κάνω 8,50. Δεν έπρεπε να κερδίσω με 8,32».
Συμπέρασμα: Αυτός ο αθλητής είναι περίπτωση! Αλλά μην τον νευριάσει ο οποιοσδήποτε. Φροντίζει να «απαντά» άμεσα και εκεί που πρέπει να το κάνει αυτό ο εκάστοτε πρωταγωνιστής: στον χώρο δράσης του, εν προκειμένω στο γήπεδο. Ο Τεντόγλου το πρωί της Τετάρτης ήταν εκτός εαυτού με την κατάφωρη αδικία, είπε πως «μπορώ να κάνω 8.40» και στο Λιεβέν αν δεν έφτανε εκεί, μάλλον δεν θα έφευγε. Το 8.41 ήρθε στην τέταρτη προσπάθεια και μετά πήγε άμεσα στα αποδυτήρια. Και άσε τους άλλους να κυνηγούν όνειρα…