Ο μυστικός οικισμός της Σκοπέλου που λίγοι γνωρίζουν (φωτο)
Στο διήγημα του Παπαδιαμάντη «Η Νοσταλγός» αναφέρεται ως «ψηλό χωριό», λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι συναντάται σε υψόμετρο 300 μέτρων, 200 μέτρων παραπάνω από την χώρα της Σκοπέλου.
Ο λόγος για τη Γλώσσα, το γραφικό οικισμό στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού με τους 750 περίπου μόνιμους κατοίκους. Χτισμένη αμφιθεατρικά στο λόφο πάνω από το λιμάνι του Λουτρακίου, που είναι και το επίνειό της, ξεχωρίζει για την παραδοσιακή ατμόσφαιρα που την χαρακτηρίζει.
Τα σπίτια της είναι διώροφα με μακεδονικές επιρροές, κεραμικές στέγες και ξύλινα μπαλκόνια, ενώ στα γεμάτα σκαλιά καλντερίμια της μπορεί να συναντήσει κανείς ακόμη και γυναίκες με τοπικές, παραδοσιακές φορεσιές. Επιπλέον, οι κάτοικοι του οικισμού διατηρούν μέχρι σήμερα ήθη και έθιμα που ταξιδεύουν πίσω στο χρόνο.
Η προέλευση της ονομασίας της Γλώσσας δεν έχει καθοριστεί επακριβώς ακόμη, καθώς πολλοί την αποδίδουν στο γλωσσοειδές σχήμα του κάβου, ενώ άλλοι την συνδέουν με την Κνώσσα, την πόλη που έφτιαξαν στο ίδιο σημείο οι Μινωίτες, οι πρώτοι οικιστές του νησιού. Η πιο χιουμοριστική εκδοχή, πάντως, σύμφωνα με τους κατοίκους της είναι το γεγονός ότι σου βγαίνει η γλώσσα για να ανέβεις τα σκαλιά του χωριού.
Στα αδιαμφισβήτητα ατού της η ασύγκριτη θέα που απλώνεται μπροστά της και φτάνει από τη Σκόπελο μέχρι και την Εύβοια, στην οποία οφείλεται και ο χαρακτηρισμός της ως το «μπαλκόνι της Σκοπέλου». Η καλύτερη ώρα για να την απολαύσει κανείς είναι εκείνη του δειλινού. Σκέτη μαγεία.