Ο π. Παναγιώτης Τσιώλης, ο Γέροντας των Αγράφων για τους μακαριστούς Σιατίστης Αντώνιο και Αιτωλίας Κοσμά.

Ο π. Παναγιώτης είχε πάντοτε τον τρόπο να ενισχύει την πίστη μου.

– Όλα τα δίνει ο Θεός. Αυτός μας ξυπνά. Αυτός μας ταΐζει. Αυτός μας παρηγορεί στα δύσκολα. Αυτός μας καθοδηγεί στην οδό της σωτηρίας. Είναι στοργικός Πατέρας, που εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες μας αρκεί αυτές να συμβαδίζουν με το λειτουργικό πλαίσιο, που Εκείνος έχει θέσει από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. Τα ακούς θεολόγε;

– Ναι γέροντα σιγά-σιγά αρχίζω να συνειδητοποιώ αυτά που μας λέτε και να αλλάζω την καθημερινότητά μου.

– Ήθελα να ήξερα τί σας διδάσκουν στις Θεολογικές Σχολές. Η γη είναι ένα εργοστάσιο του Θεού. Ξέρεις τι πρέπει να παράγει;

– Όχι γέροντα, απάντησα ξαφνιασμένος από την ερώτησή του.

– Αγίους, Αγίους έχει σχεδιαστεί να παράγει. Εργοστάσιο παραγωγής Αγίων είναι η γη μας. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με ένα και μοναδικό στόχο και σκοπό να καταστεί Άγιος. Να ζει τον Παράδεισο και εδώ και στην αιωνιότητα. Οι Θεολογικές Σχολές έπρεπε να λειτουργούν τέτοια ορθόδοξα μετερίζια Αγιότητας. Να σας μαθαίνουν να πατάτε στα πατήματα, στα χνάρια του Κυρίου μας του γλυκύτατου Ιησού Χριστού. Να είναι οι ναυαρχίδες της ορθόδοξης πίστης. Κατάλαβες θεολόγε;

– Κάθε άλλο παρά λειτουργούν με τον τρόπο που περιγράψατε παππούλη. Εκεί όποιος έδειχνε μία τάση μεγαλύτερης προσήλωσης προς το Θεό ήταν δακτυλοδεικτούμενος και τον κοροΐδευαν. Πιό έξυπνοι φοιτητές θεωρούνταν αυτοί που αμφέβαλλαν ανοικτά για το Θεό. Αυτοί που διατύπωναν τα ερωτήματα ενός άθεου…

– Να τις κλείσει τότε τις Σχολές η Εκκλησία. Τι κάνει ο Αρχιεπίσκοπος και η Ιεραρχία; Τί τα θέλουν τέτοια σχολεία;

– Μα καλέ μου γέροντα χωρίς πτυχίο Θεολογίας δεν γίνεται κανείς Επίσκοπος…

– Γι’ αυτό καταντήσαμε παιδί μου να έχουμε Αρχιερείς, όχι απλά άπιστους, αλλά διώκτες του Χριστού μας. Ευτυχώς όμως ο καλός Θεός φροντίζει πάντοτε να δίδει και καλούς ταπεινούς Αρχιερείς. Δύο τέτοιοι Άγιοι Αρχιερείς είχαν έρθει και εδώ στα Άγραφα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά της Παναγίας μας της Βαλαριώτισσας όταν πέρασε το κατώφλι του ναού Της ο αείμνηστος Επίσκοπος Αντώνιος από τα Σιάτιστα. Το μύρο έτρεχε τότε ποτάμι από την εικόνα της. Ευωδίασε όλη η Εκκλησιά.

– Άγια μορφή γέροντα, πραγματικά Αγία μορφή. Αληθινό κόσμημα της Εκκλησίας μας. Ξεχώριζε για την ταπείνωση και την αγάπη του στον Χριστό και την Παναγία μας. Είδα και την φωτογραφία που είστε μαζί στο Αρχονταρίκι.

– Στα βήματα του Αντωνίου και ο Επίσκοπος Κοσμάς του Αγρινίου (προσφάτως εκοιμήθη). Να δεις τι έπαθα όταν ήρθε, είπε χαμογελώντας!

– Ήρθε και ο Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς γέροντα στα Άγια αυτά χώματα;

– Ναι! Καλοκαίρι ήταν καθημερινή, μεσημέρι. Τρώγαμε με την πρεσβυτέρα όταν άρχισε να χτυπά η καμπάνα της Παναγιάς. Πάμε γρήγορα είπα στην παπαδιά μας επισκέπτεται Δεσπότης! Εκείνη αμφέβαλλε και μου είπε κάποιος προσκυνητής θα είναι και χτυπάει για να ανέβεις στο ναό. Σήκω-σήκω της λέω να πάμε να τον υποδεχτούμε. Με το ζόρι σηκώθηκε η παπαδιά. Ανεβήκαμε γρήγορα στην Εκκλησιά και δεν υπήρχε ψυχή. Η καμπάνα συνέχιζε να χτυπάει. Σε λίγο είδαμε να κατεβαίνει το αυτοκίνητο που μετέφερε το Δεσπότη. Έτρεξα να πάρω την ευχή του. Δεν τον ήξερα. Η παπαδιά βλέποντάς τον να βγαίνει από το αυτοκίνητο αναφώνησε αυθόρμητα. “Σιγά μην είναι αυτός Δεσπότης. Για μοναχός μου φαίνεται”. Έσκυψα το κεφάλι από ντροπή ελπίζοντας να μην άκουσε τα όσα είπε η παπαδιά. Έκανα μετάνοια και πήρα την ευχή του. Θαύμαζα την ταπείνωσή του, την απλότητά του. “Είμαι ο Επίσκοπος Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς” συστήθηκε καθώς τον οδηγούσα στο ναό. Η παπαδιά μου ακόμη αμφέβαλλε μέχρι τη στιγμή που άκουσε από το συνοδό του να τον αποκαλεί Σεβασμιώτατο και να τον ρωτά που θα άφηνε κάποια κεράσματα που είχαν φέρει ως ευλογία.

Πηγή: “ Ο Γέροντας των Αγράφων, π. Παναγιώτης Τσιώλης”, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 32-35 – anastasiosk.blogspot.com