Οι “Ταξιδευτές του Ονείρου” σε μια σπάνια συνέντευξη
Με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του πρώτου τους animated video clip με τίτλο “Ηλιαχτίδα” (από το ομώνυμο άλμπουμ), οι “Ταξιδευτές του Ονείρου” μάς μιλούν για την μακροχρόνια, αλλά σχετικά άγνωστη πορεία τους στη μουσική, όπως επίσης και για τα σημερινά project πάνω στα οποία δουλεύουν. Πρόκειται για το στιχουργό, συνθέτη και κιθαρίστα Βασίλη Τζέλλα και την ερμηνεύτρια Ματίνα Σακιώτη. Παιδιά, καλησπέρα σας.
Αρχικά, αξίζει να αναφέρουμε ότι πέραν του μουσικού σχήματος, είστε ζευγάρι και στη ζωή. Πώς αυτό αλληλεπιδρά στη μουσική σας και πώς η μουσική στη σχέση σας; Σας δένει περισσότερο;
Μ: Η μουσική αποτέλεσε την αρχή της σχέσης μας. Όταν πρωτοτραγούδησα στο Βασίλη, ενθουσιάστηκε, ήταν ένα σημαντικό βήμα να έρθουμε πιο κοντά, να νιώσουμε ο ένας τον άλλο. Για τον Βασίλη, δεν νοείται ζωή χωρίς μουσική, αλλά και για μένα αποτελεί τη σημαντικότερη μορφή έκφρασης, εξωτερίκευσης συναισθημάτων, με μια λέξη συναισθηματικής ολοκλήρωσης. Επομένως θα έλεγα ότι η μουσική έχει βοηθήσει πολύ τη σχέση μας, διότι βοηθά εμάς τους ίδιους ως ανθρώπους να μπορούμε να ισορροπήσουμε εσωτερικά. Από την άλλη, το γεγονός ότι έχουμε αρκετό κοινό χρόνο στο σπίτι, μας έχει βοηθήσει πολύ στις κοινές πρόβες, στο συντονισμό μας.
Κρατάτε πράγματα για εσάς που δε θα θέλατε να εκθέσετε δημόσια;
Β: Όχι, δεν κρατάμε πράγματα για εμάς, διότι η μουσική μας απευθύνεται στο λαό, στην καθημερινότητά του και επιθυμούμε να συμβάλλουμε ώστε η κοινωνία μας να οδηγηθεί προς το καλύτερο.
Μ: Εγώ πάντα νιώθω την ανάγκη να πω περισσότερα πράγματα για όσα βιώσαμε πριν την σύνθεση ενός τραγουδιού, από όσα συνηθίζονται να λέγονται από τους καλλιτέχνες. Μου αρέσει να μεταφέρω και με πεζό λόγο την ατμόσφαιρα στην οποία διαδραματίστηκε η κάθε μικρή ιστορία. Πράγματι δεν θέλουμε να κρατάμε μυστικά. Αρκεί να λέμε το καθετί τη σωστή χρονική στιγμή και στους σωστούς αποδέκτες, ώστε το αποτέλεσμα να είναι όσο το δυνατόν πιο θετικό για όλους μας.
Πώς προέκυψε το όνομα του συγκροτήματος;
Μ: Ήταν δική μου ιδέα. Προσπάθησα να συνδυάζει πολλές έννοιες. Ήμασταν στο αμάξι με το παιδί και σκεφτόμασταν διάφορα ονόματα. Ήθελα να εμπεριέχεται η έννοια του φανταστικού και να παραπέμπει σε ένα ταξίδι. Πολλά από τα τραγούδια μας έχουν αυτές τις έννοιες. Το όνειρο είναι ένας σημαντικός οδηγός. Το όνειρο σε απογειώνει από τη μίζερη πραγματικότητα, σε οδηγεί στο άγνωστο, το ιδεατό μέλλον, σε βοηθά να επουλώνεις τις πληγές σου. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που δεν χρησιμοποιούν το όνειρο με κάποιον τρόπο στο έργο τους.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες επιρροές σας στη μουσική;
Β: Η κλασική μουσική είναι η μεγαλύτερή μου επιρροή, όπως ο Σεγκόβια, τον οποίο θεωρώ μεγάλο δάσκαλο καθώς και τον Δημήτρη Φάμπα. Μετά, σημαντική επίδραση έχει πάνω μου η τζαζ, η μπλουζ και η ροκ, όπως οι Pink Floyd, Jimi Hendrix, Jethro Tull (ροκ), ΒΒ KING, John Lee Hooker (μπλουζ), Al di Meola, John McLaughlin, Paco de Lucia (τζαζ). Και φυσικά οι δημιουργοί του έντεχνου ελληνικού όπως Χατζηδάκης, Θεοδωράκης, Λοΐζος κ.α.
Μ: Οι μεγαλύτερες επιρροές μου ήταν κάποια κυριακάτικα πρωινά που η ΕΡΤ (τότε υπήρχαν μόνο τα κρατικά κανάλια) παρουσίαζε κλασικές ορχήστρες. Η μητέρα μου που άκουγε και τραγουδούσε παραδοσιακά τραγούδια της Ρούμελης, έκλαιγε. Τα ρεμπέτικα και τα λαϊκά του Καζαντζίδη που ακούγονταν σε όλες τις γειτονιές του Πειραιά και βέβαια ο μεγάλος Μίκης. Τον μάθαμε στο σχολείο να τον τραγουδάμε. Στην εφηβεία, ο συναισθηματικός και γλυκύτατος Λοΐζος. Όταν είσαι παιδί, ό,τι είναι φτιαγμένο από καρδιά, σε αγγίζει.
Μπορείτε να οραματιστείτε το αποτέλεσμα ενός τραγουδιού σας πριν καν το αρχίσετε;
Β: Το ίδιο το τραγούδι με οδηγεί, αρχίζω ανιχνεύοντας τον ήχο και αφήνω βήμα το βήμα να με οδηγήσει ο ήχος.
Μ: Προσωπικά, δεν θα έλεγα ότι μπορώ να φανταστώ πλήρως το τι θα προκύψει. Είναι τόσο έντονη η εσωτερική ανάγκη της έκφρασης, που πολλές φορές χάνομαι μέσα σε αυτήν. Δεν αντιλαμβάνομαι πλήρως τι ακριβώς εισπράττει ο αποδέκτης. Το ζω σαν όνειρο, που πραγματικά με ταξιδεύει και εγώ απλά κρατώ ένα μικρό τιμόνι της δικής μου κίνησης.
Είναι ευκολότερο να ερμηνεύετε τα κομμάτια σας στο στούντιο ή σε συναυλία; Ποιο απολαμβάνετε περισσότερο;
Β: Την συναυλία θα έλεγα, γιατί έχω επαφή με τον κόσμο. Όμως η μεγαλύτερη απόλαυση για εμένα είναι όταν φτιάχνω ένα κομμάτι.
Μ: Σίγουρα η συναυλία είναι ένα σπουδαίο γεγονός. Όμως και στο στούντιο, η ζύμωση με το κομμάτι και τους άλλους γύρω είναι πολύ απολαυστική. Θα έλεγα ότι στο στούντιο η ξενοιασιά σε κάνει να χαίρεσαι περισσότερο τη στιγμή. Όμως ο οργασμός της συναυλίας είναι ένα πολύ έντονο συναίσθημα, χαράς και πόνου μαζί, που μένει αξέχαστο.
Σε ποια συναυλία θα νιώθατε χειρότερα; Με υπερβολικά πολύ κόσμο ή με υπερβολικά λίγο κόσμο;
Β: Για μένα είναι το ίδιο, δεν με απασχολεί πόσοι με ακούν. Με απασχολεί να ακούνε και να τους αρέσει.
Μ: Πραγματικά η ποσότητα δεν κάνει τη διαφορά. Νιώθω καλύτερα όταν καταλαβαίνω ότι ο ακροατής θέλει να ακούσει. Ας είναι και ένας μόνος του. Εννοείται ότι ένα πολύ μεγάλο αριθμητικά κοινό που ενδιαφέρεται να σε ακούσει, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις ότι η μαγεία σου θα ζήσει μέσα από περισσότερους ανθρώπους, άρα θα μεγαλώσει και θα γίνει δυνατή.
Για ποιο κομμάτι σας είστε περισσότερο περήφανοι και για ποιο λιγότερο;
Β: Δεν μπορώ να τα ξεχωρίσω, το καθένα είναι ξεχωριστό και αποτελεί σπουδή για εμένα.
Μ: Είμαι περήφανη για τη “Διαλεκτική” που είναι στίχοι μου. Ο Βασίλης θαυμάζει “Το Εγκώμιο στην Άνοιξη” (επίσης έχω γράψει σε αυτό τους στίχους). Λιγότερο περήφανη είμαι για κάποια κομμάτια που δεν έχουμε ηχογραφήσει ακόμα.
Αν κάποιος σας ζητούσε να κάνει διασκευή το συγκεκριμένο κομμάτι σε άλλο είδος μουσικής, σε τι ύφος θα το φανταζόσασταν και με τι όργανα;
Β: Με κλασική συμφωνική ορχήστρα θα έλεγα.
Μ: Θα προτιμούσα ροκ ή μπλουζ, με φλάουτο, βιολί και ακορντεόν.
Πόση έμφαση δίνετε στο κομμάτι της διαπαιδαγώγησης των ακροατών σας μέσω της μουσικής σας;
Β: Με ενδιαφέρει. Θα ήθελα να δώσω την κατεύθυνση όσον αφορά τη στάση ζωής και την ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου.
Μ: Δεν το έχω σκεφτεί αυτό ποτέ. Πιστεύω ότι αν η μουσική μας διαπαιδαγωγεί ως ένα βαθμό, αυτό θα πρέπει να γίνει χωρίς να το καταλάβει κανείς. Μόνον τότε θα έχει αξία.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που έχετε πάρει και από ποιον; Ποιο κομμάτι σου θα επιλέγατε να του αφιερώσετε;
Β: Ο Ντίνος Τσίπρας, τα κομμάτια του οποίου παρουσιάζουμε, όπως το κεντρικό κομμάτι “Ηλιαχτίδα”. Ήταν φίλος καρδιακός. Η φιλία μας κράτησε ως το τέλος της ζωής του και για μένα είναι ένα γεγονός ανεπανάληπτο. Παίζαμε ημέρες ολόκληρες τις συνθέσεις του, αλλά και δικές μου. Ήμουν αρχάριος στην κιθάρα. Μια μέρα μου είπε: “Ο μουσικός μαθαίνει καλύτερα μουσική, όταν παίζει με κάποιον που δεν ξέρει τόσο καλά.” Ήταν ευθύς άνθρωπος, βαθυστόχαστος και καλός φίλος. Παρόλο που με βοηθούσε να μάθω κιθάρα, ήθελα να μου δείξει ότι και η δική μου παρέα βοηθούσε και εκείνον να προχωρήσει. Είναι ένα είδος συμβουλής κι αυτό. Όλοι προσφέρουν με την κίνησή τους. Θα του αφιερώσω το κομμάτι που έγραψα για εκείνον ” Η Απουσία”.
Μ: Δεν έχω πάρει πολλές συμβουλές, δυστυχώς. Θα έλεγα ότι η καλύτερη ήταν της γιαγιάς μου, μου είπε να προσπαθήσω μέχρι να τα καταφέρω. Θα επέλεγα να της αφιερώσω την “Επιθυμία” του Ντίνου.
Ποια περίοδο της μουσικής σας πορείας θα θέλατε να ξαναζήσετε;
Β: Θα ήθελα να ζήσω ξανά τα χρόνια που έπαιζα μουσική με τον Ντίνο. Έναν χειμώνα αποκλειστήκαμε από τα χιόνια στο σπίτι του Ντίνου, στον Παλαμά Καρδίτσας. Παίζαμε μερόνυχτα μουσική, κάναμε αυτοσχεδιασμούς, αναζητούσαμε τη μουσική και εκφραζόμασταν ελεύθερα μέσα από αυτή. Είναι πολύ ζωντανές αυτές οι μνήμες.
Μ: Τα νιάτα είναι η καλύτερη περίοδος της ζωής μας, για τους περισσότερους ίσως. Η μουσική με συντρόφευε στην παιδική μου ηλικία, χορεύαμε, τραγουδούσαμε, ήμασταν ξέγνοιαστοι. Σίγουρα θα ήθελα να ξαναζήσω τα χρόνια εκείνα. Χωρίς εκείνα τα χρόνια, δεν θα μπορούσα να τραγουδώ τώρα, αποτελούν τις βάσεις για το σήμερα.
Αν κάποιος ψάξει να σας βρει στις μουσικές πλατφόρμες, θα βρει την κυκλοφορία του άλμπουμ “Ηλιαχτίδα”. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για το πώς δουλεύτηκε αυτός ο δίσκος και κάτω από ποιες συνθήκες;
Β: Τα περισσότερα κομμάτια είναι δημιουργίες του Ντίνου και ανήκουν σε διαφορετικές μουσικές ενότητες. Στα περισσότερα δεν υπήρχαν παρτιτούρες, αλλά ηχογραφήσεις σε παλιές κασέτες. Κατέγραψα τη μουσική αυτή σε παρτιτούρες. Σε κάποιες περιπτώσεις ήταν δύσκολο, χρειάστηκε να με βοηθήσει η κόρη μας, η Νικολέτα, όταν ήταν ακόμα μαθήτρια στο Γυμνάσιο, έχει πολύ καλό αυτί και μουσική αντίληψη. Επομένως τα βήματα ήταν αποκωδικοποίηση, καταγραφή και εκτέλεση. Η ηχογράφηση έγινε από οικιακό υπολογιστή σε κάποια κομμάτια ή από ερασιτεχνικό στούντιο στο σπίτι του φίλου μας Νίκου Μόσχου, ο οποίος ενορχήστρωσε κάποια από αυτά. Τα τελευταία κομμάτια του άλμπουμ είναι ηχογραφημένα σε συναυλία που δώσαμε στο Mouzaki Palace.
Μ: Ο δίσκος αυτός αποτελεί εργασία ετών. Για μένα ήταν μια δύσκολη και άκρως προκλητική διαδικασία να μπορέσω να αποδώσω κομμάτια ενός ανθρώπου, του Ντίνου Τσίπρα ο οποίος δεν ζει, δεν τον γνώρισα και δεν είναι δίπλα μου να με βοηθήσει να καταλάβω πώς ακριβώς θέλει να τα αποδώσω. Ήμουν πολύ επιφυλακτική αρχικά, διότι ήθελα να αποδώσω την ευαισθησία και τα συναισθήματα που περιέχουν αυτά τα τραγούδια με το ύφος και το ηχόχρωμά μου. Χρειάστηκαν πολλές μέρες να δουλέψουμε πάνω σε αυτά, θα έλεγα μήνες στην αρχή.
Ποιος είναι ο απεικονιζόμενος άνδρας στο εξώφυλλο του δίσκου;
Β: Το εξώφυλλο του δίσκου αποτελεί πίνακα ζωγραφικής, βασισμένο σε μια φωτογραφίας του Ντίνου. Βρίσκεται καθισμένος πάνω στα χαλίκια της παραλίας του Χορευτού, ενός μικρού παραθαλάσσιου χωριού του Πηλίου, επίνειου της Ζαγοράς.
Γιατί επιλέξατε να κάνετε το πρώτο σας βίντεο κλιπ στο κομμάτι “Ηλιαχτίδα”;
Β: Πιστεύουμε ότι είναι το καλύτερο κομμάτι, ελπιδοφόρο και αισιόδοξο.
Η ιδέα του animated video πώς προέκυψε;
Μ: Ήταν ιδέα του φίλου μας, Αλέξανδρου, ο οποίος είναι και μάνατζέρ μας. Ο Αλέξανδρος είναι γεμάτος ιδέες, είναι ένας πρωτοπόρος της σκέψης. Αποτελεί παράλληλα μια πρώτη προσπάθεια για ένα επιτυχημένο βίντεο, χωρίς μεγάλο κόστος, από άποψη σκηνοθεσίας, βιντεοσκόπησης, που αντικειμενικά θα προέκυπτε από ένα βίντεο με live band καταγραφή.
Σε τι φάση βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι Ταξιδευτές; Ετοιμάζετε κάτι μουσικά;
Β: Δουλεύουμε παλιά και νέα κομμάτια που γράφουμε και παράλληλα κάνουμε παρουσιάσεις τους.
Μ: Ετοιμάζουμε κάποιες live παραστάσεις σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, όπου θα παρουσιάσουμε τα τραγούδια μας.
Κάποια ευχή, υπόσχεση ή δέσμευση για το μέλλον;
Β: Εύχομαι να συμβάλλουμε και εμείς στην σύγχρονη ποιοτική μουσική.
Μ: Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη δέσμευση είναι να εκφράσουμε τους πόθους και τις ανησυχίες των ασθενέστερων. Να δώσουμε ελπίδα και προοπτική.
Δείτε το animated video clip “Ηλιαχτίδα” στον παρακάτω σύνδεσμο:
Ακούστε ολόκληρο το δίσκο “Ηλιαχτίδα” εδώ: