Πακιστάν: Πέθανε ο πρώην πρόεδρος Περβέζ Μουσάραφ

Ο πρώην πρόεδρος του Πακιστάν στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ πέθανε έπειτα από μακρά ασθένεια σε νοσοκομείο στο Ντουμπάι, ανέφεραν σήμερα πακιστανικά μέσα ενημέρωσης.

Ο Μουσάραφ γεννήθηκε στο Νέο Δελχί στις 11 Αυγούστου του 1943 και διετέλεσε στρατιωτικός και πολιτικός του Πακιστάν, που υπήρξε πρόεδρος της χώρας από το 1999 ως την παραίτησή του, το 2008.

Σύμφωνα με τη Wikipedia η στρατιωτική του καριέρα ξεκίνησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία της χώρας του, το 1961 και συνεχίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έγινε Αρχηγός του Στρατού το 1998 και ντε φάκτο αρχηγός της κυβέρνησης του Πακιστάν, με αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα, στις 12 Οκτωβρίου του 1999.

Το πραξικόπημα έγινε μετά την απόφαση να απολυθεί από τον Πρωθυπουργό Ναγουάζ Σαρίφ ο Μουσάραφ από τη θέση του Αρχηγού του Στρατού.

Οι οπαδοί του Μουσάραφ κατέλαβαν το αεροδρόμιο και ο Σαρίφ ανατράπηκε, τέθηκε σε περιορισμό στην οικία του και εξορίστηκε. Στις 20 Ιουνίου του 2001 ορκίστηκε ο 13ος Πρόεδρος της χώρας.

Το 2000 το Ανώτατο Δικαστήριο ζήτησε τη διεξαγωγή εκλογών και ο Μουσάραφ διεξήγαγε δημοψήφισμα (30 Απριλίου 2002), που παρέτεινε τη θητεία του.

Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν ισχνή. Ακολούθησαν οι βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002, στις οποίες το προσκείμενο στο Μουσάραφ κόμμα, PML-Q, κέρδισε την πλειοψηφία στη Βουλή.

Την 1η Ιανουαρίου του 2004, ο Μουσάραφ έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης και επισημοποιήθηκε ως πρόεδρος, με θητεία που θα έληγε τον Οκτώβριο του 2007.

Ο Μουσάραφ ήταν υποψήφιος ξανά για την προεδρία και επανεξελέγη σύμφωνα με ανεπίσημα αποτελέσματα, στις προεδρικές εκλογές στις 6 Οκτωβρίου του 2007, με μεγάλη πλειοψηφία.

Η εκλογή του έγινε από επαρχιακούς και ομοσπονδιακούς νομοθέτες (συνολικά 1.170) και ο Μουσάραφ έλαβε 671 ψήφους έναντι μόλις 8 για τον Γουατζιχουντίν Αχμέντ. Έξι ψήφοι ήταν άκυροι.

Εξαιτίας των συνεχών βίαιων συγκρούσεων, όπως και της μη επικύρωσης της επανεκλογής του από το Ανώτατο Δικαστήριο, ο Μουσάραφ κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης στις 3 Νοεμβρίου του 2007. Στις 28 του ιδίου μήνα παραιτήθηκε από τη θέση του Αρχηγού Στρατού. Μία μέρα μετά ορκίστηκε ξανά για τη δεύτερη θητεία του, αυτή τη φορά φορώντας πολιτικά ρούχα.

Στις 24 Νοεμβρίου του 2007 η επανεκλογή του στο προεδρικό αξίωμα επιβεβαιώθηκε από την Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2007 ήρε την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν και ο Μουσουλμανικός Σύνδεσμος συμφώνησαν στις 7 Αυγούστου του 2008 στην αποπομπή του Μουσάραφ.

Στις 18 Αυγούστου του 2008 έπειτα από πίεση από την κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία τον κατηγόρησε για παραβίαση του Συντάγματος και κατάχρηση εξουσίας, ο Μουσάραφ ανακοίνωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμα την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου.

Μετά την παραίτηση του, ο Μουσάραφ, αφού πραγματοποίησε ένα προσκύνημα στη Μέκκα, ταξίδεψε στη Μέση Ανατολή, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ , δίνοντας ομιλίες σε οργανισμούς και ιδρύματα. Στις 24 Νοεμβρίου 2008 εγκαταστάθηκε, δηλώνοντας αυτοεξόριστος, στο Λονδίνο.

Από εκεί, τον Ιούνιο του 2010 δημιούργησε το κόμμα Παν-Πακιστανική Μουσουλμανική Λίγκα.

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2011, το Δικαστήριο Κατά Υποθέσεων Τρομοκρατίας εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά του Περβέζ Μουσάραφ για την υπόθεση της δολοφονίας της Μπεναζίρ Μπούτο.

Στις 8 Μαρτίου του ίδιου έτους, το Ανώτατο Δικαστήριο του Σιντ του απήγγειλε κατηγορίες περί προδοσίας.

Από το 2011, ο ίδιος είχε δηλώσει πως επιθυμούσε να επιστρέψει στη χώρα και να είναι υποψήφιος στις επόμενες εθνικές εκλογές. Η αναμενόμενη επιστροφή του οδήγησε τους Ταλιμπάν να προβούν σε δήλωση μέσω βίντεο, μέσω της οποίας ορκίζονταν πως θα αποπειραθούν να δολοφονήσουν τον Μουσάραφ. Παρά τις απειλές, ο Μουσάραφ επέστρεψε στο Πακιστάν στις 24 Μαρτίου του 2013.[18]

Στις 19 Απριλίου 2013 η Αστυνομία του Πακιστάν προχώρησε στη σύλληψη του Περβέζ Μουσάραφ στο σπίτι του, στα περίχωρα του Ισλαμαμπάντ, δύο ημέρες πριν οδηγηθεί στο δικαστήριο για να αντιμετωπίσει τις κατηγορίες σχετικές με της κατάχρησης εξουσίας την περίοδο της προεδρίας του το 2007. Ο Μουσάραφ τέθηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό.

Το 2019 καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο για προδοσία.