Πανέμορφα και ιστορικά γεφύρια της χώρας μας
Αποτελούν «έργα τέχνης» των μαστόρων. Πανέμορφα που δένουν άριστα με το φυσικό τοπίο και τα περισσότερα από αυτά ιστορικά, κουβαλώντας χρόνια στην «πλάτη» τους. Είναι τα πέτρινα γεφύρια της Ελλάδας σε διάφορα σημεία της, άλλα πιο γνωστά κι άλλα λιγότερα, όμως, όλα τους εντυπωσιακά. Άλλα ονομαστά όπως το θρυλικό γεφύρι της Άρτας κι άλλα μικρά που μοιάζουν παρατημένα στο πέρασμα των χρόνων
Δείτε παρακάτω κάποια από αυτά:
Γεφύρι Παλαιοκαρυάς
Το εντυπωσιακό αυτό γεφύρι βρίσκεται στα Τρίκαλα στο συνοικισμό της Κάτω Παλαιοκαρυάς. Το όμορφο σκηνικό συμπληρώνει και ο καταρράκτης που είναι στο σημείο ενώ η κατασκευή του χρονολογείται στον 16ο αιώνα. Το ύψος του ξεπερνά τα 9 μέτρα και το άνοιγμα του τόξου τα 19,50 μέτρα.
Γεφύρι της Άρτας
Το πιο φημισμένο και τραγουδισμένο της Ελλάδας. Στέκεται αγέρωχο πάνω από τον ποταμό Άραχθο από τον 17ο αιώνα και είναι γνωστό για τον μύθο που το συνοδεύει και από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται σε αυτό. Το συνολικό μήκος του φτάνει περίπου τα 145 μέτρα.
Γεφύρι Κόκκορη
Η Ήπειρος φημίζεται για τα πέτρινα γεφύρια της και αυτό του Κόκκορη στο Κεντρικό Ζαγόρι, κοντά στα χωριά Κουκούλι, Δίλοφο και Κήπους είναι ιδιαίτερα γνωστό και πολυφωτογραφημένο. Το γεφύρι με τη μοναδική καμάρα του είναι από τα πιο καλοδιατηρημένα στην περιοχή και χτίστηκε το 1750 με χρήματα του Νούτσου Κοντοδήμου ενώ αργότερα επισκευάστηκε πολλές φορές.
Γεφύρι της Πύλης
Ή αλλιώς γεφύρι της Πόρτας. Είναι ένα μονότοξο λίθινο γεφύρι επί του Πορταϊκού και απέχει περίπου 20 χιλιόμετρα από τα Τρίκαλα. Γεφυρώνει τα βουνά Ίταμος και Κόζιακας και θεωρείται έργο του Αγίου Βησσαρίωνα. Είναι ένα γεφύρι πρόσφατα συντηρημένο.
Γεφύρι Καλογερικό
Ή γεφύρι του Πλακίδα βρίσκεται στο Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κήποι (Μπάγια), σε τοποθεσία όμως που ανήκει στο Κουκούλι. Στη δεξιά όχθη υπήρχε και λειτουργούσε νερόμυλος με το ίδιο όνομα (Καλογερικός).
Κόνιτσας
Ένα από τα πιο φημισμένα γεφύρια στην περιοχή αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Είναι το μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι των Βαλκανίων. Χτισμένο το 1870 με επικεφαλής τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο, έχει διαστάσεις 36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος ενώ στην καμάρα του υπάρχει το καμπανάκι που προειδοποιούσε τους περαστικούς όταν φυσούσε δυνατά ο αέρας.