Ο Κωνσταντίνος Φάης, καταγόμενος από την κωμόπολη του Μετσόβου, γεννήθηκε και
μεγάλωσε στην πόλη των Ιωαννίνων το 1987, πραγματοποίησε σπουδές στο τμήμα των
Πολιτικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου του Μπάρι στην Ιταλία (POLIBA), ενώ το 2016
απέκτησε και πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην Χρηματοοικονομική Διοίκηση και Διαχείριση
Μονάδων από το Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Δεδομένης
της αγάπης του για την Τέχνη και την Ιστορία, το 2010 επιδόθηκε στην διεξοδική μελέτη της
αρχαιοελληνικής (TLG), της ρωμαϊκής γραμματείας (TLL) και των αρχαίων πολιτισμών της
ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου, με σκοπό την απεικόνισή του Αρχαίου Κόσμου. Από το
2017 οργάνωσε σε διάφορες περιοχές στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της πόλης των
Αθηνών, εκθέσεις με πλειάδα έργων σχετικά με την Αρχαιότητα, χρησιμοποιώντας υλικά όπως μολύβι, σινική μελάνη, ξηρό παστέλ, πλαστικά χρώματα και πηλό αέρος. Η μελέτη για την δημιουργία των έργων του δεν περιορίζεται μόνο σε αυτή των αρχαίων γραφών, αλλά
επεκτείνεται σε αρχαία ευρήματα όπως μελανόμορφα και ερυθρόμορφα αγγεία, ανάγλυφες
παραστάσεις, προτομές, ανδριάντες, νομίσματα, κοσμήματα, αναθηματικά και επιτύμβιες
στήλες. Το 2018 επεκτάθηκε θεματικά σε δύο καινούριους τομείς : την παγκόσμια Ναυτιλία,
εστιάζοντας σε πλοία διαφόρων κατηγοριών που άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμα τους στην
Παγκόσμια Ιστορία, στην πλειοψηφία τους ναυάγια. Την Προϊστορική εποχή, με σκοπό αφενός να προσεγγίσει την σχέση της με την Ελληνική και παγκόσμια Μυθολογία, αφετέρου να αναδείξει τον, άγνωστο στις μέρες μας, πλούτο εκείνης της μακρινής περιόδου.

Ο καλλιτέχνης με το έργο – ναυαρχίδα, τον γιγάντιο Σμιλόδοντα της Ουρουγουάης

Όλα αυτά μέχρι το 2020 όπου το “κισμέτ” αποφάσισε πως αυτός ο σύγχρονος “μάγος” της Τέχνης, που το ταλέντο του έχει κάτι από άρωμα άλλων αιώνων, άλλων μεγεθών και άλλων αξιών, ήταν η ώρα να ανέβει επίπεδο και το φαινόμενο “Φάης” να βγει από τα όρια του Ελλαδικού χώρου και να κάνει τα πρώτα του βήματα εκεί που ανήκει: στα “σαλόνια” του πολιτισμού ανά τον πλανήτη…
Η “μοίρα” του, βρήκε ως όχημα ώστε να αρχίσει το ταξίδι του στην Τέχνη , στην Ιστορία αλλά και την Προϊστορία που τόσο ανεξήγητα φαίνεται πως  συνδέεται μαζί της αυτός ο Καλλιτέχνης, μια ανακάλυψη και ένα… άρθρο!

Ο κ. Λεκάκης με τον Κωνσταντίνο Φάη

Τον Μάρτιο του 2020, όπως αναλυτικά περιγράφει ο πολυτάλαντος κος Γιώργος Λεκάκης, στο “ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ”  στις  10.11.2020. εμφανίσθηκε στην προτεινόμενη επικαιρότητα της Google, ένα άρθρο των NY Times, σχετικά με μια ανακάλυψη ευρήματος από την «προϊστορική» περίοδο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο κρανίο Νοτιοαμερικανικού Σμιλόδοντα στον κόσμο, στην περιοχή της Ουρουγουάης. Ο εν λόγω Σμιλόδοντας (Smilodon Populator) είναι ο μεγαλύτερος από την οικογένεια των Μαχαιροδοντιδών. Το συγκεκριμένο κρανίο αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ στο είδος, με ολικό μήκος 392 χιλιοστών, βάσει αλλομετρικών μαθηματικών τύπων Valkenburgh μάλιστα, υπολογίστηκε ότι πιθανότατα να ανήκε σε ένα ζώο 436 κιλών, δύο φορές δηλαδή όσο ένα σημερινό αφρικανικό λιοντάρι. Βάσει περαιτέρω υπολογισμών από τους ειδικούς, την λεία του εν λόγω θηρίου, αποτελούσαν θηλαστικά των οποίων το βάρος μπορούσε να φτάσει τους 3 τόνους. Αυτή, λοιπόν, η ανακάλυψη μαζί με τον άλλον υπερφυσικό Μαχαιρόδοντα που βρέθηκε στην Κίνα, άνοιξε τον διάλογο περί γιγαντισμού των ειδών στον χώρο της Επιστήμης. Το “σήμα” γρήγορα έφτασε στον δέκτη του κι έτσι ο Κων/νος Φάης αμέσως, επικοινώνησε με τον άνθρωπο που εξέτασε το υπερμεγέθες κρανίο και έδωσε την συνέντευξη στο προαναφερθέν άρθρο, τον κ. Aldo Manzuetti, από την Ουρουγουάη, ζητώντας του να του δώσει τις διαστάσεις του, προκειμένου να το αναπαράξει σε ακριβές αντίγραφο, με την βοήθεια πηλού αέρος. Ο ίδιος μέσα σε λίγες μόλις ώρες του απέστειλε ολόκληρο το επιστημονικό άρθρο, όχι μόνον με τις κρανιακές μετρήσεις, αλλά και με πληροφορίες του θέματος γενικότερα (τοποθεσία, ηλικία, υπολογισμοί σώματος του ζώου, συγκριτικά σχεδιαγράμματα κτλ.). Στην αρχή η ιδέα του Εικαστικού Φάη, ήταν να φτιάξει μόνο το κρανίο.

Ο Aldo Manzuetti στο Τμήμα Επιστημών του Montevideo (Πηγή: La Diaria, φωτό: Mariana Greif)

Όταν έφτασε στην ολοκλήρωσή του, δύο μήνες μετά όπως συνεχίζει στη περιγραφή του ο κ. Λεκάκης,, θεώρησε ότι θα ήταν ακόμα πιο συναρπαστικό να κατασκευάσει το μεγαλύτερο μέρος του σκελετού. Έτσι απέστειλε εκ νεόυ επιστολή στον κ. Manzuetti, ζητώντας αυτή τη φορά να τον τροφοδοτήσει με γενικότερη μελέτη πάνω στην οστεολογία του ζώου.

Δύο συγγράμματα με λεπτομερές αρχείο στην μορφολογία και τις διαστάσεις της οστεϊκής δομής των δυο ειδών, το μεν πρώτο από τα ευρήματα στην πόλη Luján περίπου 40 μίλια δυτικά της πόλης του Buenos Aires, το δεύτερο από τα ευρήματα στην περιοχή La Brea Tar Pits, μια ομάδα λάκκων πίσσας γύρω από την οποία δημιουργήθηκε το Hancock Park στο αστικό Λος Άντζελες ήταν και πάλι άμεσα στα χέρια του Κ.Φάη.

…τα μεγαλειώδη αποτελέσματα που προκύπτουν από την ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ αυτού του έργου είναι προϊόν ενδιαφέροντος ενός πολύ ταλαντούχου καλλιτέχνη, ο οποίος καταβάλλει κάθε προσπάθεια, δουλειά και αφοσίωση προς πάσα κατεύθυνση… χάρη στο έργο του Κωνσταντίνου ο ‘’βρυχηθμός’’ αυτού του εξαφανισμένου γιγαντιαίου Σμιλόδοντα, ακούστηκε από την Ουρουγουάη μέχρι και την Ελλάδα.

Aldo Manzuetti

 ‘’El Smilodon Bonaerensis Muniz” του Αργεντινού Rodolfo Mendez Alzola του 1933, σχετικα με τον Σμιλόδοντα του Buenos Aires, τον μοναδικό αρτιμελή σκελετό Νοτιοαμερικανικου Σμιλόδοντα.

– ‘’The Felidae of Rancho La Brea” των Merriam και Chester του 1932, σχετικά με τον Σμιλοδοντα της Βορείου Αμερικής.

Δεδομένου, λοιπόν, ότι είχε στα χέρια του την πλήρη οστεολογική ανατομία του ζώου, η θεωρία του ήταν η ακόλουθη: «το κρανίο του Σμιλόδοντα του Μπουένος Άιρες είναι 13% μικρότερο από το εύρημα της Ουρουγουάης και από 16% και πάνω, από τα αντίστοιχα κρανία των βορειοαμερικανικών Σμιλοδόντων (Smilodon Fatalis / Californicus)».

Το “κισμέτ” είχε ολοκληρώσει την “εντολή” του κι έτσι ο σύγχρονος “μάγος” άρχισε να κατασκευάζει έναν προς έναν τους εκάστοτε σπονδύλους και τα οστεϊκά μέρη  με την ίδια μορφολογία, που είχε προμηθευτεί από τα  συγγράμματα, αλλά με 13% (ή από 16% και πάνω, ανάλογα με τα εκάστοτε ευρήματα αναφοράς) μεγαλύτερες διαστάσεις. Η κεφαλή, ως το πιο συμπαγές και ογκώδες τμήμα του, ήταν έτοιμη, συμπεριλαμβανομένης της γνάθου, μέσα σε δύο μήνες. Από εκεί και πέρα ακολούθησε ο υπόλοιπος σκελετός χωρίς τα πίσω άκρα και τα μπροστά κατά το ήμισυ.

Το γλυπτό αποτελείται από 51 επί μέρους κομμάτια, το ολικό μήκος του οποίου από τους κοπτήρες του κρανίου μέχρι και το άκρο της ουράς είναι 2,75 μέτρα, το πλάτος είναι 50 εκατοστά και το ύψος πάνω από 100 εκατοστά. Οι υπερμεγέθεις κυνόδοντες φθάνουν τα 17 εκατοστά.

Ο κ. Κοσμάς επί τω έργω

Βασίζεται πάνω σε σιδερένια κατασκευή, την οποία ανέλαβε αφιλοκερδώς να υλοποιήσει ο Κώστας Κοσμάς, επίσης από τα Ιωάννινα και συγκεκριμένα απο την περιοχή του Δροσοχωρίου. Είναι διατομής 3×3 εκατ., ολικού μήκους 2,50 μέτρων, η οποία με την σειρά της διαιρείται σε 5 κομμάτια. Απαιτήθηκαν πάνω από 1.200 ώρες δουλειάς και πάνω από 65 κιλά πηλού για την αποπεράτωση του. Από τα μέσα Μαρτίου μέχρι και τα τέλη Οκτωβρίου.

Με αφορμή τα δύο αυτά υπερμεγέθη ευρήματα, αυτό της Κίνας και αυτό της Ουρουγουάης, άνοιξε η συζήτηση περί ΓΙΓΑΝΤΙΣΜΟΥ, οπότε ο Κ. Φάης ακολοθούντας την ιδιαίτερη φύση του, σκέφτηκε για παράδειγμα τον «υπερφυή» Λέοντα της Νεμέας.

Οι «συγγενείς» του στα δικά μας χώματα, ο Μachairodus Aphanistus, ο Α.Giganteus και ο Homotherium Crenatidens, πάτησαν στα εδάφη μας πριν πάρα πολλά χρόνια. Η λεία ενός τέτοιου Σμιλόδοντα 440 κιλών, με την βοήθεια των εξισώσεων Prevosti & Vizcaıno υπολογίστηκε στους 3 τόνους. Εδώ στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην περιοχή των Γρεβενών δύο φορές μέχρι τώρα βρέθηκαν γιγάντιοι χαυλιόδοντες από Μαστόδοντα, οι μεγαλύτεροι του κόσμου μάλιστα καθώς και ο τεράστιος αρχαϊκός ελέφαντας.

Τα τεράστια θηράματα υπήρχαν. «Άρα μήπως υπήρχαν και τεράστιοι θηρευτές;», αναρωτήθηκε ο Κ. Φάης.

«Θεωρώ ότι όλα αυτά συνδέονται με την Μυθολογία μας, αλλά και την παγκόσμια, είτε απλά ως ευρήματα με τα οποία ήρθαν σε επαφή οι πρόγονοι μας, είτε τα συνάντησαν εν ζωή πριν από 9.000 – 7.000 χρόνια άρα και δημιουργήθηκαν οι εκάστοτε θρύλοι. Μήπως ”απόγονοί” τους είναι ο Λέων της Νεμέας, η Χίμαιρα, η Σφίγγα και άλλα θηρία της Αρχαιότητας;» αναρωτιέται και εμείς οι κοινοί θνητοί θαυμάζουμε το γεγονός ότι και σήμερα η Ελλάδα, το ελληνικό DNA, συνεχίζει να στέλνει “σήματα” πως μπορεί τότε αλλά και σήμερα να μαγεύει τον πλανήτη.

Το πρώτο αφιέρωμα στον μοναδικό και επιβλητικό Σμιλόδοντα του Κ. Φάη ήρθε με ένα ισπανόφωνο αφιέρωμα σε πολιτιστικό site από χώρα της Λατινικής Αμερικής. Το αφιέρωμα μάλιστα είχε γενικότερα έντονο άρωμα μιας άλλης ένδοξης Ελλάδας  καθώς κλείνει με αναφορά στον «δικό μας» Γιγάντιο Μαχαιρόδοντα του Πικερμίου. Ο τίτλος του: «Επαναφέροντας τον χαμένο Βασιλιά των αιλουροειδών – από την Νότια Αμερική στην Ελλάδα».

Σε αυτό το υπέροχο ταξίδι που συνεχίζεται καθώς βρίσκεται απλά στην αρχή, τόσο του Κ.Φάη σαν “φαινόμενο” όσο και της πατρίδας μας όμως που είναι το alter ego του Καλλιτέχνη θα λέγαμε, ακολούθησε άρθρο-συνέντευξη, στο έντυπο πολιτιστικό περιοδικό ”The Libyan”, από την περιοχη της Κυρήνης στην Λιβύη και στην έγκριτη δημοσιογράφο αλλά και αρχαιολόγο Aysha Al Hijazi.

Ακολούθησαν αρκετά μετά, όπως η επίσημη αγγλόφωνη ανακοίνωση της STARTS/Made Group, η οποία στα πλαίσια του ευρωπαϊκού χρηματοδοτικού προγράμματος Horizon 2020, ανέλαβε το κόστος  της ψηφιακής σάρωσης του Σμιλόδοντα για εκπαιδευτικούς κυρίως σκοπούς σε ειδικές εγκαταστάσεις των Αθηνών.

Ο Γιγάντιος Αμφιμαχαιρόδοντας του Πικερμίου (Αντίγραφο) στην Ιερά Μονή Τσούκας, στο βάθος τα Τζουμέρκα

Μια εκτενής αναφορά της Ένωσης Ελληνικών Κοινοτήτων Αρμενίας από την ίδια την Πρόεδρό τους, Μαρία Λαζαρέβα η οποία ανταποκρίθηκε με θέρμη είναι ακόμα ένα παράσημο για το δικό μας Ηπειρώτη! Μάλιστα βάση αυτού του άρθρου, είναι το άλλο γλυπτό του έργο, το οποίο θεματικά ανήκει στην βαθιά Προϊστορία του Ελλαδικού – Περιαιγιακού χώρου. Προκειται για αντίγραφο του Γιγάντιου Αμφιμαχαιρόδοντα του Πικερμίου Αττικής ( Roth & Wagner 1854 ).

Αξίζει να σημειωθεί οτι το εν λόγω εύρημα δεν βρίσκεται καν σε μουσείο της χώρας μας, αλλά στην Κρατική Αρχαιολογική  Συλλογή στο Μόναχο ( Staatliche Antikensammlungen ). Ενώ δύο αντίγραφα του, βρίσκονται στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης και στο Μουσείο Ζωολογίας Grant του Λονδίνου.

Μεταξύ όλων αυτών, ένα όνομα με ιδιαίτερη βαρύτητα στο χώρο των ΜΜΕ, αυτό των Νew York Times, “ανακάλυψε” τον Κ.Φάη, σφραγίζοντας αυτό που επικαλούμαστε, πως δηλαδή ο Κων/νος Φάης είναι ένα φαινόμενο που ανήκει στη φαρέτρα της παγκόσμιας Τέχνης

Ο Joshua Sokol (Πηγή: CASW)

Με 4απλό αφιέρωμα του πολυβραβευμένου επιστημονικού δημοσιογράφου, Joshua Sokol των New York Times  στον προσωπικό  του λογαριασμό Twitter δίνει την αξία που αναλογεί σε αυτό το Ηπειρωτόπουλο, σε αυτόν τον Έλληνα!

Και τώρα η Ελλάδα ταξιδεύει περήφανα  μέσα από το φαινόμενο Φάης, ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε!

Ο Sebastian Apesteguia είναι παλαιοντολόγος στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της La Plata στο Buenos Aires της Αργεντινής. (Πηγή: UNRC)

Τι έχει κάνει αυτή η χώρα γι αυτό της το παιδί; Ποια θα είναι αυτά τα εχέγγυα που θα παρουσιάσει στο προσεχές μέλλον όταν θα θελήσει να καρπωθεί από τη φήμη ίσως και από τη δόξα αυτού του σπάνιου ταλέντου επί των ημερών μας; Πως θα δικαιολογήσει ότι της ανήκει κομμάτι “ταυτότητας”; Για να μη μιλήσουμε για την Ήπειρο, που ακόμα και σήμερα έχουμε βάσιμες υπόνοιες , ότι δεν έχουν καν αντιληφθεί πως ο τόπος είναι προικισμένος με μια μορφή που ήδη αναγνωρίζει ο πλανήτης απ’άκρη σ’άκρη!

Έχετε δει τις προκλήσεις του Αρχαίου Κόσμου στην  ταινία 10.000 π.Χ.; Τον θηριώδη Σμιλόδοντα με τον οποίο έρχετε αντιμέτωπος ο πρωταγωνιστής; Ε… αυτή ήταν η πρόκληση του Έλληνα καλλιτέχνη. Είναι δυνατόν; Ναι και ο κ.Φάης επέτυχε να αναπαραστήσει τον τον μεγαλύτερο Σμιλόδοντα του κόσμου.

Sebastian Apesteguia

Είτε ο πνευματικός κόσμος, είτε ο κόσμος του πολιτισμού και της τέχνης που βρίσκεται;

Ακόμα και αυτός ο φρούδος κόσμος της πολιτικής που από συνήθεια  και υστερόβουλα αρέσκεται να διαλαλεί πως τιμά τους άξιους Ηπειρώτες του παρελθόντος, δεν ανακάλυψε δίπλα του τον θησαυρό που έρχονται μέσα ενημέρωσης από πολλές μεριές του πλανήτη να πιστοποιήσουν και να θαυμάσουν, ακόμα και οι αρθρογράφοι των Ν.Y. Times!… όχι όμως η Ήπειρος…

Ίσως γιατί ο πολιτισμός των τελευταίων κυριολεκτικά είναι μια έννοια δυσνόητη για τους ίδιους… Ίσως γιατί ότι είναι έξω από αφιερώματα σε προγόνους για μορφές που άλλοι πρώτοι αναγνώρισαν, τους δυσκολεύει. Ίσως γιατί τα “πανηγύρια” που όλοι αγαπάμε και τιμούμε ως παράδοση, είναι τελικά αυτό που όλο κι όλο μπορούν να καταλάβουν από πολιτισμό, εκτός ολίγων εξαιρέσεων που τους βολεύουν για… άλλους λόγους…

Και το πρόβλημα φυσικά δεν το έχει ο νεαρός Εικαστικός που τιμά και διαφημίζει τον τόπο του ανά τον πλανήτη και που η Ιστορία της Τέχνης του έχει ήδη κάνει κράτηση στο πολύτιμο αμφιθέατρό της!

Το έχουμε όλοι εμείς, που με την ανυπαρξία μας και τη φτωχή κουλτούρα μας ξεγυμνωνόμαστε μπροστά στη πορεία αυτού του παιδιού, μπροστά στο φαινόμενο που ακούει στο όνομα “Κωνσταντίνος Φάης”!

Στοιχεία επικοινωνίας

Πηγή: typosepeirou.gr




Πηγή