Στην εποχή μας είναι πολύ εύκολο να παρασυρθούμε από μια αρνητική συμπεριφορά, ειδικά όταν όλα γύρω μας δεν είναι και τόσο όμορφα. Κατά επέκταση είναι εύκολο να νευριάσουμε με μια πράξη του παιδιού μας και να του κάνουμε μια πιο έντονη επίπληξη από ό,τι χρειαζόταν πραγματικά. Τι συμβαίνει όμως όταν αυτή η συμπεριφορά καταλήγει να γίνεται συνήθεια;
Τι θα συμβεί όταν ο γονιός συνηθίζει το παιδί του σε μια συνεχή αρνητική κριτική και στάση, η οποία ουσιαστικά το γαλουχεί να δέχεται πως δεν είναι αρκετό. Τελευταίες μελέτες επισημαίνουν πως η συχνή έκθεση ενός παιδιού σε αρνητικά συναισθήματα έχει μεγάλη επίδραση στη ψυχολογία του και υπάρχει πιθανότητα να εμφανίσει συμπτώματα κατάθλιψής αργότερα στη ζωή του.
Όπως αποδεικνύεται λοιπόν τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά και μπορούν να επηρεάσουν ακόμα και ένα βρέφος το οποίο δεν έχει την να κλαίει συνέχεια, αλλά να ωθείται προς το κλάμα εξαιτίας του αρνητισμού που δέχεται από τους γονείς του. Πολλές έρευνες έχουν δείξει πως ο αρνητισμός στο σπίτι οδηγεί στην εμφάνιση πρόωρων συμπτωμάτων κατάθλιψης κατά τα σχολικά χρόνια. Εάν όμως οι γονείς αναζητήσουν βοήθεια, τότε το παιδί ανακάμπτει πολύ γρήγορα από τις καταθλιπτικές τάσεις.
Από την άλλη όμως μεριά εάν οι γονείς δεν προσπαθήσουν να καλυτερεύσουν οι ίδιοι, τότε τα παιδιά τους κινδυνεύουν να εμφανίσουν βαριά μορφής καταθλιπτικών επεισοδίων έχοντας μια πολύ αρνητική άποψη για τον κόσμο γύρω τους, αλλά και για τον εαυτό τους.
Τα πιο κρίσιμα και επικίνδυνα χρόνια είναι η μετάβαση από την προεφηβεία στην εφηβεία. Γι αυτό είναι πολύ σημαντικό να αναγνωρίσουν οι γονείς ότι έχουν πρόβλημα και να αναζητήσουν βοήθεια, έτσι ώστε να μπορέσουν να δώσουν βοήθεια και στα παιδιά τους, αλλάζοντας το αρνητικό κλίμα που επικρατεί στο σπίτι.