Πόσο προστατεύει η χειρουργική μάσκα από τον κορωνοϊό;

Ειδικοί του Πανεπιστημίου του Cincinnati με επικεφαλής τον καθηγητή Sergey Grinshpun τεστάρουν την επίδοση των προστατευτικών αναπνευστικών συσκευών κατά διαφόρων βιολογικών παραγόντων για σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Ο Grinshpun, διευθυντής του Κέντρου Υγείας Σχετικών Μελετών Αερολύματος στο Πανεπιστήμιο του Cincinnati, έχει ιδιαίτερη εμπειρία στην αποτελεσματικότητα των μασκών προσώπου και άλλων συσκευών έναντι των σωματιδίων του αέρα.

«Όταν συμβαίνει κάποιο ξέσπασμα επιδημίας, όπως με τον νέο κορωνοϊό ή τον SARS ή τον Ebola, υπάρχει πολλή παραπληροφόρηση» λέει ο Grinshpun. «Αυτό αφορά τις συσκευές προστασίας του αναπνευστικού συστήματος και τι συσκευή πρέπει κάποιος να φορέσει, καθώς και ποιο επίπεδο προστασίας υπάρχει. Οι άνθρωποι θέλουν να έχουν κάτι πολύ ελαφρύ και άνετο και συνήθως δεν τους αρέσει να φοράνε συστήματα αναπνευστικής προστασίας στρατιωτικού τύπου».

Πόσο προστατεύει μια χειρουργική μάσκα προσώπου από τον κορωνοϊό;

«Η σημαντική διαφορά είναι ότι η χειρουργική μάσκα προσώπου δεν σχεδιάστηκε για να προστατεύει τον χρήστη, αλλά για να είναι ένα εμπόδιο στα σταγονίδια και στο φτάρνισμα που παράγεται από τον φορέα, το οποίο θα πρέπει να προστατεύσει τους άλλους» εξηγεί ο Grinshpun.

«Μελετάμε την αποτελεσματικότητα των μασκών προσώπου και των διαφόρων αναπνευστικών μηχανισμών σχετικά με τη διείσδυση των σωματιδίων. Μέσω μιας συμβατικής χειρουργικής μάσκας η διείσδυση μπορεί να φτάνει το 50% ή και παραπάνω» εξηγεί.

Και προσθέτει: «Είναι άχρηστη για τους ανθρώπους που θέλουν να τη φορούν για να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Ο χειρουργός στο χειρουργείο δεν θέλει να φταρνιστεί ή να βήξει και να μολύνει τον ασθενή. Μια χειρουργική μάσκα μπορεί να χρησιμεύσει ως επαρκές φράγμα για τον σκοπό αυτόν, αλλά τι συμβαίνει με τους ιούς και τα βακτήρια που έχουν υποστεί αερόλυση από τον ασθενή κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης; Αν η αερόλυση συμβεί, ο χειρουργός και το υπόλοιπο ιατρικό προσωπικό δεν προστατεύονται επαρκώς όταν φορούν χειρουργικές μάσκες, οι οποίες μπορούν να φιλτράρουν μόνο τα πολύ μεγάλα σταγονίδια και όχι τα μικροσκοπικά αερολυματικά σωματίδια. Ο ιός συχνά ταξιδεύει σε μεγάλα σταγονίδια νερού και σε κάποιο σημείο το νερό εξατμίζεται. Τα σωματίδια συρρικνώνονται και πλέον σε μικρότερο μέγεθος μπορούν να διεισδύσουν στη χειρουργική μάσκα».