Σερβίς στο πτυχίο…
Σε μια σύγχρονη εποχή όπου τα πάντα κινούνται με ταχύτητα, τα ερεθίσματα είναι πολλά και διαφορετικά, με συνέπεια οι νέοι να χάνουν συχνά τον προσανατολισμό τους. Εκεί, έρχεται ο αθλητισμός να βάλει τις βάσεις σε συνδυασμό με την ανατροφή που έχουν δώσει οι γονείς στα παιδιά. Άλλωστε, το επόμενο βήμα εξαρτάται από την απόφαση στο προηγούμενο βήμα και πάνω σε αυτή τη λογική αποκτάει αξία νέοι που συνδυάζουν σε υψηλό επίπεδο, σπουδές και αθλητισμό.
Με αφορμή τις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις του Μίλωνα για τα προημιτελικά του CEV CUP, το ertsports.gr συνάντησε δύο παίκτες της ομάδας βόλεϊ, που “τρέχουν” ταυτόχρονα με τις πανεπιστημιακές σπουδές τους. Ο Παναγιώτης Σουσούνης και ο Δημήτρης Θεοδόσης αποτελούν παράδειγμα για τον τρόπο που διαχειρίζονται την καθημερινότητά τους, μεταξύ γηπέδου και πανεπιστημίου.
Π.Σ. «Είναι λογικό να ζούμε σε ένα αυστηρά καθορισμένο πρόγραμμα, αλλά αυτό βοηθάει για να είμαστε συνεπείς με τις υποχρεώσεις μας. Τίποτα δεν είναι εύκολο αλλά και τίποτα ακατόρθωτο. Πρέπει να έχω απόλυτη συγκέντρωση σε ότι κάνω αφού η μέρα μου ξεκινάει από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Συγκεκριμένα, ξυπνάω 06:30 γιατί έχω υποχρεωτικό μάθημα, μετά προπόνηση που θα με απασχολήσει συνολικά ένα τετράωρο για να έχω ολοκληρώσεις μέχρι τις 20:00. Ακολουθεί διάβασμα και αν υπάρχει χρόνος κάποια βόλτα. Ομολογώ ότι συχνά η προπόνηση αποτελεί την ξεκούραση του μυαλού μου. Πρόγραμμα κουραστικό αλλά και δημιουργικό, ενώ δεν κρύβω ότι με γεμίζει σε διάφορους τομείς, όπως η εκπαίδευση αλλά και η κοινωνικοποίηση που προσφέρει ο αθλητισμός».
Δ.Θ. «Δύσκολο να συνδυαστεί ο αθλητισμός σε υψηλό επίπεδο με τις σπουδές. Ωστόσο, αρκεί να έχεις σωστό πρόγραμμα. Ειδικά αυτές οι μέρες είναι δύσκολες καθώς υπάρχουν και ταξίδια, γι’ αυτό από το αεροδρόμιο πηγαίνω κατευθείαν να δώσω εξετάσεις. Η μέρα μου αρχίζει νωρίς το πρωί για το πανεπιστήμιο μέχρι τις 14:00. Ακολουθεί προπόνηση και μετά διάβασμα μέχρι αργά το βράδυ. Βέβαια, σε αυτό το κομμάτι σέβομαι ότι έχει συμβάλει η ομάδα του Μίλωνα που βοηθάει σε διάφορα σημεία ώστε να με διευκολύνει. Το πρόγραμμά μου είναι εξαιρετικά πιεστικό ειδικά την περίοδο των εξετάσεων. Προσπαθώ να είμαι τυπικός και τακτικός στις υποχρεώσεις που έχω προς τον προπονητή και τους συμπαίκτες μου, γιατί δεν θέλω να γίνεται κάποια εξαίρεση για μένα, καθώς είμαι μέρος ενός συνόλου».
Άραγε πόσο σημαντική είναι η βοήθεια από το σπίτι για τον Παναγιώτη που βρίσκεται στο δεύτερο έτος της οδοντιατρικής και τον Δημήτρη που είναι στο τρίτο έτος βιομηχανικής διοίκησης και τεχνολογίας στο πανεπιστήμιο Πειραιά;
Π.Σ.: «Οι γονείς μου είναι αρκετά υποστηρικτικοί, με αφήνουν ελεύθερο να πάρω αποφάσεις που με αφορούν. Φυσικά και μου δίνουν συμβουλές αλλά και τα κατάλληλα ερεθίσματα που τα χρησιμοποιώ ως εφόδια ζωής. Η οικογένειά μου, με παρακίνησε να ασχοληθώ με το βόλεϊ γιατί είχε σχέση με το άθλημα, Επίσης, έχω εκλεκτούς φίλους που με βοηθούν. Το αξιοσημείωτο είναι ότι οι περισσότεροι φίλοι μου είναι εκτός βόλεϊ».
Δ.Θ.: «Πάντα οι γονείς μου ήταν και εξακολουθούν να είναι υποστηρικτές 100% σε ότι κάνω, με ενθαρρύνουν και φυσικά με συμβουλεύουν σε ότι χρειαστώ. Γενικότερα προέρχομαι από οικογένεια βόλεϊ. Άρχισα να ασχολούμαι εξαιτίας του θείου μου που είχε παίξει στο παρελθόν σε διάφορες ομάδες και μεταξύ άλλων ΑΕΚ και Ιωνικό. Ομολογώ ότι το βόλεϊ με έχει βοηθήσει σε πολλά επίπεδα και μου έχει δώσει εφόδια και βάσεις».
Aυτές τις ημέρες διανύουν ιστορικές στιγμές με τον Μίλωνα, καθώς οραματίζονται ακόμα ένα ευρωπαϊκό κατόρθωμα στο CEV Cup…
Π.Σ.: «Μοιάζει σαν όνειρο αυτό που ζούμε φέτος στην Ευρώπη και μέχρι εδώ που έχουμε φτάσει είναι άθλος. Τίποτα δεν αποκλείεται, έστω και αν μπροστά μας έχουν την Λούνεμπουργκ. Αυτή η ομάδα έδειξε την αξία απέναντι στη Ναντ, ενώ ταυτόχρονα θέλουμε μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα. Άλλωστε, ερχόμαστε από μια εξαιρετική χρονιά σε όλες τις διοργανώσεις».
Δ.Θ.: «Ελάχιστοι περίμεναν αυτά που έχουμε κάνει φέτος ειδικά στην Ευρώπη. Έχουμε μια καλή ομάδα και σωστό κλίμα που βοηθάει ώστε να έρθουν θετικά αποτελέσματα. Κάθε παιχνίδι στην Ευρώπη είναι μια πρόκληση αλλά και μια σπουδαία εμπειρία. Εδώ που φτάσαμε, όλα μπορούν να γίνουν».
Το μέλλον για τον Παναγιώτη και τον Δημήτρη διαγράφεται ευοίωνο, αλλά έχει αξία να μάθουμε πως οραματίζονται τη ζωή τους και αν υπάρχει κάποιος αθλητής-πρότυπο που τους εμπνέει.
Π.Σ.: «Σε δέκα χρόνια από τώρα θέλω να συνδυάσω και να κάνω τα πράγματα που αγαπώ. Και φυσικά να έχω την υγεία μου. Ο αγαπημένος μου παίκτης δεν είναι από το βόλεϊ αλλά ασχολείται με άθλημα που έχει φιλέ. Είναι από το τένις και πρόκειται για τον Ραφαέλ Ναδάλ. Κατά την άποψή μου, πρόκειται για έναν αθλητή-πρότυπο που έχει πετύχει σπουδαία πράγματα».
Δ.Θ.: «Βάζω διπλό στόχο σε μια δημιουργική απασχόληση που θα έχω. Ελπίζω να μην καθυστερήσω την ολοκλήρωση των σπουδών μου για να πάρω το πτυχίο. Για αρχή, θέλω να γίνω βασικός στην Α1 και μετέπειτα να έχω τη δική μου επιχείρηση. Ακόμα και η συμμετοχή μου σε ομάδα του εξωτερικού θα ήταν ιδανικό ώστε να συνδυάσω πράγματα που αγαπώ. Και γιατί όχι να μην έχω μελλοντικά τη δική μου επιχείρηση. Έχω ως πρότυπο έναν άνθρωπο που δεν είναι του αθλητισμού αλλά έχει καταφέρει σπουδαία πράγματα. Πρόκειται για τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της BMW M Gmb, Μάρκους Φλας. Ο λόγος είναι ότι πήρε μια επιχείρηση από το χέρι και εν μέσω δυσκολιών και εμποδίων αναζωογόνησε έναν κολοσσό σε περίοδο όπου υπήρχε έντονη αμφισβήτηση».
Μετρημένοι, δίχως ίχνος έπαρσης, τόσο ο Σουσούνης όσο και ο Θεοδόσης, φανερώνουν ένα φρέσκο προφίλ μιας γενιάς που οραματίζεται και μοχθεί για ένα καλύτερο μέλλον. Άλλωστε, η επιτυχία στον αθλητισμό ή στην εκπαίδευση, δεν εξαρτάται από το αν θα φύγεις ή θα μείνεις, αλλά από τη νοοτροπία σου και από τον τρόπο που προσεγγίζεις τις επιλογές σου.