Σημάδια ότι το παιδί σας περνά κατάθλιψη

Η κατάθλιψη είναι μία ψυχική διαταραχή που πλήττει, όχι μόνο τους ενήλικες, αλλά και τα παιδιά. Επειδή, όμως, ειδικός τόσο για τη διάγνωση, όσο και για την εύρεση τρόπου αντιμετώπισης είναι μόνο ο ιατρός, καλό είναι να προσέχουμε πότε και πώς χρησιμοποιούμε το συγκεκριμένο όρο.

Τις περισσότερες φορές δεν καταλαβαίνουν καν την κατάσταση που βρίσκονται. Ούτε τα παιδιά, αλλά ούτε και οι γονείς τους. Δείτε παρακάτω κάποια σημάδια τα οποία δείχνουν ότι το παιδί σας περνάει μία φάση στεναχώριας και μελαγχολίας.

– Δε θέλει να παίξει με τους φίλους του. Αν από εκεί που μέτραγε ώρες, λεπτά και δευτερόλεπτα για να συναντήσει τους φίλους του, έχει περάσει στη φάση: “και να μην παίξουμε σήμερα, δεν έγινε και κάτι”, πρέπει να αρχίσεις να υποπτεύεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά. Φυσικά, αν στο αναφέρει μία φορά, είναι κάτι αμελητέο. Στην περίπτωση, όμως, που διατηρεί την ίδια στάση, για πάνω από δέκα ημέρες, συνειδητοποιείς ότι δεν είναι απλά ένας τσακωμός. Ένα άλλο τεστάκι που μπορείς να δοκιμάσεις είναι να ελέγξεις την αντίδραση του όταν του προτείνεις να έρθουν οι φίλοι του για παιχνίδι στο σπίτι. Αν δεις έντονο εκνευρισμό, πρέπει να λάβεις δράση.

– Δεν κοιμάται καλά. Βλέπει εφιάλτες. Ζαλίζεται. Έχει ασταθή και μη τακτικό ύπνο. Φυσικά, πρώτα θα τσεκάρεις ότι όλα είναι οκ στο στομάχι του. Αν οι εξετάσεις και ο χρόνος δείξουν ότι η πηγή του προβλήματος είναι η διατροφή, μήπως να κάνεις έναν μικρό έλεγχο στη ψυχολογία του;

– Είναι στεναχωρημένο χωρίς λόγο. Τα ματάκια του είναι έτοιμα να δακρύσουν. Το πρόσωπο του κατεβασμένο στο πάτωμα και η όρεξη για το σχολείο μειωμένη έως εξαφανισμένη. Και όλα αυτά χωρίς να έχει συμβεί κάτι σημαντικό.

– Έχει επιθετική συμπεριφορά. Αν βρίσκεται στο άλλο άκρο, πάλι μπορεί να είναι υπερβολικά στεναχωρημένο. Η επιθετικότητα και η στάση του νευριασμένου ίσως να κρύβουν μία πίκρα. Άλλωστε, η άμυνα είναι η καλύτερη επίθεση.

– Δεν τρώει το φαγητό του. Ούτε καν το αγαπημένο του. Εκεί υπάρχει πρόβλημα. Αν παρατηρήσεις ότι, για πολλές ημέρες, αρνείται να δοκιμάσει έστω και μία πιρουνιά, πρέπει να επισκεφτείς έναν ειδικό.

– Δε θέλει να πάει στο σχολείο και στο hobby του. Το πρώτο δεν το λες και περίεργο και δε νομίζω να σε αφήσει έκπληκτη. Το δεύτερο, όμως, πρέπει να σε ανησυχήσει. Εξάλλου, μόνο του διάλεξε τι θέλει να κάνει στον ελεύθερο του χρόνο. Βασικό του κριτήριο; να περνάει καλά και να χαμογελάει. Άρα, όταν δε θέλει να πάει, σημαίνει ότι δε θέλει να χαμογελάσει.

– Οι βαθμοί του στο σχολείο έχουν πέσει. Πολύ και το σημαντικότερο εντελώς ξαφνικά. Είχες συνηθίσει ο μέσος όρος του να είναι στο 19; Και τώρα, ξαφνικά, κοντεύει να φτάσει στο 9; Κάτι στην καρδούλα του δεν πάει πολύ καλά…

– Δεν κάνει όνειρα, γιατί είναι σίγουρο ότι θα αποτύχει. Και ένας κόσμος δίχως όνειρα, τι κόσμος θα ήταν;

Σε κάθε περίπτωση, αν παρατηρήσεις ότι το παιδί σου είναι υπερβολικά και ανεξήγητα μελαγχολικό, μίλα με το παιδί σου. Αν δεις ότι ακόμα και αυτό είναι ακατόρθωτο, κάνε μία επίσκεψη πρώτα στον παιδίατρο του και ύστερα σε κάποιον ειδικό παιδοψυχολόγο.