Το ελληνικό ποτάμι με τα καταπράσινα νερά

Το φημισμένο ποτάμι της Ηπείρου, το καμάρι του Βίκου, έχει κάτι για να ξετρελάνει τους πάντες.

Ο μικρός αυτός παραπόταμος του Αώου που δεν ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα ξεκινά από τα έγκατα του Βίκου και διατρέχει το περιώνυμο φαράγγι στο κεντρικό Ζαγόρι, στα όρια του τοπικού εθνικού δρυμού, πριν χαθεί στα νερά του Αώου έξω από την Κόνιτσα.

Τα νερά του δυναμώνουν από τα ποταμάκια της Τύμφης που εκβάλλουν μέσα του και παραμένει ένας από τους καθαρότερους ποταμούς της Ευρώπης. Συμβάλλοντας κι αυτός με τη μεγαλοσύνη του στο απαράμιλλο κάλλος αυτής της γωνιάς της ορεινής Ελλάδας.

Στον Βοϊδομάτη όλα μοιάζουν παραμυθένια, από τους βράχους που δείχνουν σαν να λαξεύτηκαν από χέρι καλλιτέχνη μέχρι και αυτό το εντυπωσιακό πράσινο των νερών, έτσι χαμένος καθώς είναι στην παρθένα φύση.

Αλλά και τα πολλά γεφύρια του, τα τιμημένα ηπειρώτικα μονότοξα, που δίνουν το κατιτίς παραπάνω στη μαγεία της φύσης, τα αιωνόβια πλατάνια, τα σκλήθρα, τις ιτιές, τις λεύκες και την πυκνή βλάστηση της περιοχής.

Ο Βοϊδομάτης παραμένει γνωστότατος για τις δραστηριότητες αναψυχής που προσφέρει, αλλά και για το κολύμπι των τολμηρών στα μονίμως παγωμένα νερά του.

Όσοι ξέρουν πάντως λένε πως τον χαίρεσαι καλύτερα τον χειμώνα, όταν το εκθαμβωτικής ομορφιάς φαράγγι του θα αποκαλύψει τα αβαθή σπήλαια και το υπέροχο εκκλησάκι του στον ακούραστο περιπατητή που δεν ξεστρατίζει από τα θέλγητρα του καλοκαιριού.

Αλλά και το ιδιαίτερο οικοσύστημά του, τους νεροκότσυφες, τις γερακίνες, τους πετρίτες και τις κουκουβάγιες. Αλλά και τις βίδρες, τις καφέ αρκούδες, τα ζαρκάδια, τα αγριογούρουνα, τις αλεπούδες και τα τόσα ακόμα είδη της ελληνικής πανίδας που ενδημούν εδώ.

Ζαγοροχώρια χωρίς βόλτα στον Βοϊδομάτη δεν νοείται, ένα μνημείο φυσικού κάλλους και πανδαισίας που έχει κάτι για όλους. Χειμώνα-καλοκαίρι.

Η εμπειρία να περπατήσει κανείς στα χνάρια του Βοϊδομάτη είναι πραγματικά ανεπανάληπτη…