Η γενετική ανάλυση και προσεκτική μελέτη κρανίων φαλαινών που εντοπίστηκαν στον Κόλπο του Μεξικό οδήγησαν τους επιστήμονες στο να κάνουν λόγο για ένα νέο είδος.
Οι φάλαινες του Ράις, όπως ονομάστηκαν προς τιμήν του Αμερικανού βιολόγου Ντέιλ Ράις, ενδημούν μόνο στα νερά του Κόλπου και είναι πολύ δύσκολες στον εντοπισμό, καθώς αναζητούν την τροφή τους σε μεγάλα βάθη.
Μάλιστα, μέχρι πρότινος οι ειδικοί πίστευαν πως τα κρανία ανήκαν σε ένα άλλο γνωστό είδος φάλαινας, τη φάλαινα του Μπράιντ, ο πληθυσμός της οποίας εξαπλώνεται στον Ινδικό, στον Ατλαντικό αλλά και τον Ειρηνικό ωκεανό.
Παρότι αναγνωρίστηκαν μόλις πρόσφατα ως νέο και ξεχωριστό είδος, οι φάλαινες του Ράις θεωρούνται ήδη απειλούμενες.
Εκτιμάται ότι συνολικά τα μέλη του είδους που επιβιώνουν σήμερα πλησιάζουν μετά βίας τα 100, και για ακόμη μια φορά ο ανθρώπινος παράγων είναι καθοριστικός για τον περιορισμό του πληθυσμού τους.
Οι φάλαινες αυτές, όπως και πολλά άλλα θαλάσσια είδη, απειλούνται από τις πετρελαιοκηλίδες, την υπεραλίευση, την ηχορύπανση των ωκεανών εξαιτίας των σκαφών και την εμπλοκή τους σε αλιευτικό εξοπλισμό, όπως τα δίχτυα των ψαράδων.
Οι φάλαινες του Ράις, παρόλο που κυνηγούν την τροφή τους σε βαθιά νερά, έχουν την τάση να κοιμούνται κοντά στην επιφάνεια του νερού, γεγονός που τις κάνει ακόμη πιο ευάλωτες στα σκάφη, τα οποία μπορεί να τις τραυματίσουν ακόμη και θανάσιμα.
Μάλιστα, φαίνεται πως η «εγκατάσταση» των φαλαινών για ύπνο σε πιο ρηχά νερά αποτελεί το κομμάτι ενός φαύλου κύκλου, καθώς τα προτιμούν γιατί, κατά μέσο όρο, σε αυτά συγκεντρώνονται λιγότερα πλοία που μπορεί να διαταράξουν τον ύπνο τους- χωρίς αυτό να αποκλείει το ότι μια πιθανή σύγκρουση με αυτά μπορεί και πάλι να υπάρξει, και να αποβεί μοιραία.
«Οι φάλαινες αυτές ανήκουν στο πλέον απειλούμενο, ή τουλάχιστον σε ένα από τα πλέον απειλούμενα είδη φάλαινας των νερών της Αμερικής», λέει ο ωκεανογράφος Τζον Χίλντεμπραντ. «Όσον αφορά την ευθύνη για την υγεία και την επιβίωσή τους, πραγματικά πέφτει πάνω σε εμάς».
