Οι λέξεις που χρησιμοποιείς, συχνά διαμορφώνουν τη φιλοσοφία σου, τη στάση σου απέναντι στα πράγματα, τη δράση, τις επιλογές και τις αποφάσεις σου – και άρα και τα αποτελέσματα που φέρνεις.
Είναι κάποιες λέξεις, που χρησιμοποιούμε ασυναίσθητα όλοι, καθημερινά και συστηματικά στην ημέρα μας, οι οποίες αντί να μας βοηθούν να πάμε μπροστά, μας κρατούν πίσω δημιουργώντας αρνητικές εικόνες και συναισθήματα σαμποτάροντας την επιτυχία, τους στόχους και τις επιλογές μας.
Ποιες είναι αυτές:
1. Ξέρω
Κι όμως η λέξη αυτή μπλοκάρει τη γνώση, την πληροφορία και κατά συνέπεια τη δυνατότητα! Συνήθως τη χρησιμοποιούμε όταν πράγματι ξέρουμε κάτι ή όταν νομίζουμε ότι γνωρίζουμε αυτό για το οποίο συζητάμε με τον συνομιλητή μας και συνήθως το εκφράζουμε σε μία προσπάθεια να μην φανεί η πιθανή άγνοιά μας.
Αν ωστόσο καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτή την ανασφάλεια, θα συνειδητοποιήσουμε ότι δηλώνοντας πως γνωρίζουμε πριν προλάβει ο συνομιλητής μας να μιλήσει, εμποδίζουμε τον εαυτό μας όχι απλά να μάθει, αλλά και να ακούσει.
2. Αλλά
Αυτή η λέξη ακυρώνει ό,τι έχεις πει πριν από αυτή. «Θέλω να αλλάξω καριέρα, αλλά δεν είναι η κατάλληλη περίοδος».
Πρόσεξε πως χρησιμοποιείς το «αλλά». Το εκφράζεις για να περιορίσεις τις επιλογές σου, να ακυρώσεις τον εαυτό σου ή για να κάνεις κάτι ξεκάθαρο; Λέγοντας «θέλω να αλλάξω καριέρα και δεν είναι κατάλληλη στιγμή» δεν ακυρώνεις τη δράση σου (το να αλλάξεις καριέρα), αντιθέτως δημιουργείται η ανάγκη να αναρωτηθείς: τί μπορώ να κάνω για να προσαρμοστώ σε αυτές τις συνθήκες;, σχηματίζοντας, έτσι, την πεποίθηση ότι διατηρείς τον έλεγχο!
3. Δεν μπορώ
Το «δεν μπορώ» κάνει παρέα με το «είναι δύσκολο» και συνήθως έχει τα ανάλογα αποτελέσματα. Αυτές οι λέξεις σε εμποδίζουν πριν καν προσπαθήσεις, αφού δημιουργούν τη βαθιά πεποίθηση στο μυαλό σου ότι η πιθανότητα της επιτυχίας, απλά δεν υπάρχει! Πώς θα ήταν αν αντί για το «δεν μπορώ» ή το «είναι δύσκολο», έλεγες στον εαυτό σου: μπορεί να είναι δύσκολο, αλλά με επιμονή και προσπάθεια θα τα καταφέρω.
Πιθανόν να έχεις ακούσει τη φράση «αν πιστεύεις ότι κάτι γίνεται, ή δεν γίνεται και στις δύο περιπτώσεις έχεις δίκιο». Το αντίστοιχο συμβαίνει και στις περιπτώσεις του «δεν μπορώ» και «είναι δύσκολο». Το θέμα είναι τι επιλέγεις εσύ να λες στον εαυτό σου: ότι μπορείς ή ότι δεν μπορείς;
4. Προσπαθώ
Κι όμως όταν λες αυτή τη λέξη προγραμματίζεις τη στάση σου σε όλη σου τη ζωή και τον εαυτό σου να στοχεύει στην προσπάθεια και όχι στην ολοκληρωμένη δράση.
Το «προσπαθώ» ενέχει από πίσω ένα «αλλά». Σκέψου για παράδειγμα το «θα προσπαθήσω (π.χ. να πάω για τρέξιμο 2 φορές την εβδομάδα), αλλά ίσως δεν τα καταφέρω» που κρύβει αρκετά περίτεχνα την πιθανότητα αποτυχίας. Πώς, λοιπόν, περιμένουμε να πετύχουμε ένα στόχο μας, αν τον έχουμε καταδικάσει από πριν;
Άλλαξε κάθε «προσπαθώ» σου σε «θα το κάνω» και παρατήρησε τη διαφορά! Ενισχύοντας τη δέσμευσή σου απέναντι σε αυτά που θέλεις λεκτικά, είναι απλά το πρώτο βήμα.
5. Θα έπρεπε
Κάθε φορά που τη χρησιμοποιούμε μας δημιουργούνται συναισθήματα απογοήτευσης που μας μπλοκάρουν, μας πληγώνουν και μας αποδυναμώνουν. Η δύναμη αυτής της φράσης αφορά την εικόνα που μας δημιουργεί για μία αυθαίρετη και γενικευμένη «αλήθεια» στην οποία αισθανόμαστε ότι θα έπρεπε να ανταποκρινόμαστε πάντα και παντού.
Θα έπρεπε όπως ευχαριστώ τους άλλους, έτσι να με ευχαριστούν κι αυτοί. Θα έπρεπε να νιώθω περισσότερο χαρούμενη/ος με όλα όσα έχω. Θα έπρεπε να είμαι πιο δημιουργικός/η/ ή δυναμικός/ή στην εργασία μου.
Την επόμενη φορά που θα σκεφτείτε τί θα έπρεπε, αντικαταστήστε το με το «θα μπορούσα ή θα μπορούσε».
Η διαφορά ανάμεσά τους είναι ότι το πρώτο συχνά θυμίζει εντολή και δημιουργεί την αίσθηση ότι κάποιος κρίνεται, μία ενοχή ή το αίσθημα της αποτυχίας, ενώ η δεύτερη συνήθως προκαλεί την αίσθηση των δυνατοτήτων, της ελπίδας, μίας επιλογής, της δύναμης και της πιθανής αλλαγής – κι αυτό μας ανακουφίζει, μας εμπνέει και άρα δεν μας εμποδίζει!
