Τα πρωταθλήματα στην Ευρώπη έχουν ολοκληρωθεί, με εξαίρεση κάποιες χώρες στο Βόρειο τμήμα της Γηραιάς Ηπείρου και το ertsports.gr σας παρουσιάζει τους τροπαιούχους της σεζόν 2022/2023.
Η κύρια αγωνιστική δραστηριότητα στο ποδόσφαιρο έχει σταματήσει, καθώς οι πρώτες κατηγορίες, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, έχουν ολοκληρωθεί και προς το παρόν μπήκαν στον… πάγο, μέχρι να πάρουν ξανά μπρος οι μηχανές στα τέλη του καλοκαιριού, για την αγωνιστική περίοδο 2023/2024.
Κατά κύριο λόγο, η σεζόν 2022/2023 ήταν συναρπαστική στα περισσότερα κράτη, καθώς η εξέλιξη των πρωταθλημάτων κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον, μέχρι και τον περασμένο μήνα, κάτι που ενδεχομένως να οφείλεται και στην πρωτοφανή διακοπή στο τέλος του προηγούμενου έτους, λόγω της διεξαγωγής του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Κατάρ.
Ας δούμε, όμως, τι συνέβη στην Ευρώπη και ποιες ομάδες κατέκτησαν το τρόπαιο στην κορυφαία κατηγορία της κάθε χώρας…
Αγγλία – Μάντσεστερ Σίτι
Για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η ομάδα του Πεπ Γκουαρντιόλα διατήρησε τα σκήπτρα της στο νησί, κάτι που φάνταζε ως το πιο πιθανό σενάριο πριν τη σέντρα στη Premier League. Ωστόσο, η Άρσεναλ φρόντισε να της βάλει πολύ δύσκολα, καθώς για πολλούς μήνες οι Λονδρέζοι ήταν στην κορυφή, όμως λύγισαν στο φινάλε. Μόλις την προτελευταία αγωνιστική κρίθηκε και μαθηματικά ο τίτλος υπέρ των “πολιτών”, οι οποίοι με συγκομιδή 89 βαθμών κατέκτησαν το τρόπαιο για πέμπτη φορά τα τελευταία έξι χρόνια.
Αυστρία – Σάλτσμπουργκ
Η δυναστεία της Σάλτσμπουργκ εντός των συνόρων καλά κρατεί, με το σκηνικό στην πρώτη κατηγορία της Αυστρίας να παραμένει ίδιο την τελευταία δεκαετία, αφού από τη σεζόν 2013/2014 έως σήμερα, υπάρχει μία… μόνιμη πρωταθλήτρια. Η Στουρμ Γκρατς προσπάθησε να αλλάξει τα δεδομένα, καθώς τρεις αγωνιστικές πριν το φινάλε των πλέι οφ είχε προβάδισμα στα πρώτα 45 λεπτά μέσα στην έδρα της Σάλτσμπουργκ, αποτέλεσμα που αν παρέμενε θα έφερνε τις δύο ομάδες ισόβαθμες. Όμως, οι γηπεδούχοι έφθασαν στην ανατροπή με νικητήριο γκολ στο 88’ και “κλείδωσαν” την πρώτη θέση.
Βέλγιο – Αντβέρπ
Με διαφορά το πιο συναρπαστικό πρωτάθλημα ήταν η Jupiler Pro League, με τον τίτλο να καταλήγει τελικά στην Αντβέρπ, έπειτα από ένα δραματικό φινάλε, στις καθυστερήσεις της τελευταίας αγωνιστικής. Η ομάδα του Μαρκ Φαν Μπόμελ τελείωσε την κανονική περίοδο ως τρίτη, αλλά ανέτρεψε το σκηνικό. Η Ουνιόν Σεν Ζιλουάζ “άγγιξε” το τρόπαιο, πριν τελικά ηττηθεί εντός έδρας από την αδιάφορη Κλαμπ Μπριζ και στη συνέχεια ήταν η ευκαιρία της Γκενκ, η οποία βρέθηκε να προηγείται με 2:1 της Αντβέρπ εντός έδρας, αλλά ένα απίθανο γκολ του Αλντερβάιρελντ στο 90’+4’ έδωσε έναν πολύτιμο βαθμό στους φιλοξενούμενους, που επέστρεψαν στην κορυφή, έπειτα από 66 χρόνια.
Βουλγαρία – Λουντογκόρετς
Τις 12 κατακτήσεις έφθασε στο πρωτάθλημα της γειτονικής χώρας η ομάδα του Ραζγκάρντ και όλες είναι συνεχόμενες από τη σεζόν 2011/2012 έως και σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, λίγο έλειψε να σπάσει αυτό το σερί, αφού η ΤΣΣΚΑ Σόφιας ήταν στην κορυφή δύο αγωνιστικές πριν το τέλος. Ωστόσο, η συμπολίτισσά της, ΤΣΣΚΑ 1948, την οδήγησε σε γκέλα, κάτι που εκμεταλλεύτηκε η Λουντογκόρετς και με 2/2 νίκες στο φινάλε της λίγκας, πανηγύρισε για ακόμη μία χρονιά την πρώτη θέση.
Γαλλία – Παρί Σεν Ζερμέν
Oι Παριζιάνοι ήταν οι κυρίαρχοι της Ligue 1 για δεύτερη σερί σεζόν και πέμπτη συνολικά τις τελευταίες έξι. Έτσι, παρ’ όλο που η Λανς έκανε μία εντυπωσιακή πορεία, ο τίτλος κατέληξε και πάλι στο Παρίσι, σε μία ιστορική χρονιά. Η Παρί Σεν Ζερμέν έφθασε τις 11 κατακτήσεις στην ιστορία της πρώτης κατηγορίας του γαλλικού ποδοσφαίρου, ξεπερνώντας την -για πολλά χρόνια πρώτη- Σεντ Ετιέν. Το σύνολο του Κριστόφ Γκαλτιέ εξασφάλισε από την προτελευταία αγωνιστική το τρόπαιο, αλλά τερμάτισε με μόλις έναν βαθμό παραπάνω από την δεύτερη θέση.
Γερμανία – Μπάγερν Μονάχου
Μπορεί οι Βαυαροί να είχαν μία σεζόν που χαρακτηρίζεται από μέτρια έως κακή, ωστόσο μπόρεσαν να διευρύνουν το σερί τους και να σηκώσουν για 11η συνεχόμενη χρονιά την περίφημη “σαλατιέρα”. Σε μία πολύ απρόβλεπτη σεζόν στη Bundesliga, με τις Μπάγερν και Ντόρτμουντ να πηγαίνουν χέρι-χέρι, το ένα στραβοπάτημα… διαδεχόταν το άλλο. Κάπως έτσι, οι Βεστφαλοί βρέθηκαν με μικρό προβάδισμα στη βαθμολογία και με εντός έδρας ματς απέναντι στην αδιάφορη Μάιντζ την τελευταία αγωνιστική. Η “αυτοκτονία” τους, όμως, με το ισόπαλο 2:2 έδωσε την ευκαιρία στην ομάδα του Μονάχου να κατακτήσει για 33η φορά στην ιστορία της το γερμανικό πρωτάθλημα, έχοντας το πάνω χέρι στην ισοβαθμία και με τον Μουσιάλα να πετυχαίνει στο 89’ το νικητήριο γκολ στην έδρα της Κολωνίας.
Δανία – Κοπεγχάγη
O μέχρι πρότινος αρχηγός της Κοπεγχάγης, Ζέκα Ροντρίγκες, έφυγε από τη Δανία ως back to back πρωταθλητής. Μπορεί η ομάδα του διεθνή μέσου να τερμάτισε στη δεύτερη θέση της κανονικής περιόδου και να ηττήθηκε στα πλέι οφ από την Νόρτζελαντ, ωστόσο εκμεταλλεύτηκε το γεγονός ότι η μεγάλη της αντίπαλος κέρδισε μόνο ένα ματς στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές, έκανε το 3/4 στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα και έφτασε τους 15 τίτλους στην πρώτη τη τάξει κατηγορία της Δανίας.
Ελβετία – Γιούνγκ Μπόις
Επιστροφή στην κορυφή για την ομάδα της Βέρνης, έπειτα από διάλειμμα ενός έτους. Μάλιστα, το σύνολο του Ραφαέλ Βικί το πέτυχε με τον πλέον πειστικό τρόπο, καθώς κατέκτησε το 16ο πρωτάθλημα της ιστορίας του, έχοντας ισάριθμη διαφορά από τον δεύτερο στη βαθμολογία. Από τις πλέον αδιάφορες χρονιές στην Ελβετία, αφού φάνηκε ότι η Γιουνγκ Μπόις δεν είχε μεγάλο ανταγωνισμό και έφθασε σχετικά νωρίς στην μαθηματική εξασφάλιση του τίτλου.
Ισπανία – Μπαρτσελόνα
Τρίτη διαφορετική ομάδα που κατακτά το πρωτάθλημα Ισπανίας τα τελευταία τρία χρόνια, ωστόσο το σκηνικό στη La Liga ήταν γνωστό εδώ και καιρό, μιας και οι ομάδες της Μαδρίτης δεν είχαν μια καλή σεζόν. Έτσι, η Μπαρτσελόνα μπόρεσε να επιστρέψει στην κορυφή και να κατακτήσει σχετικά άνετα τον τίτλο και τερμάτισε με διψήφια διαφορά από τη Ρεάλ, που έμεινε σε χαμηλά επίπεδα. Οι “μπλαουγκράνα” με τον Τσάβι στον πάγκο τους σήκωσαν το πρώτο τους πρωτάθλημα μετά το 2019, δηλαδή στη “μετά Μέσι εποχή”.
Ιταλία – Νάπολι
Ιστορική σεζόν για την ομάδα του ιταλικού νότου, η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα της Serie A για πρώτη φορά, έπειτα από 33 χρόνια. Οι στιγμές που εξελίχθηκαν το τελευταίο διάστημα στη Νάπολη ήταν συγκλονιστικές, αφού είχαν να κατακτήσουν το Scudetto από την εποχή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ωστόσο, θα λέγαμε πως ήταν μια κακή χρονιά για τη λίγκα της γειτονικής χώρας, μιας και δεν είχε μεγάλο ενδιαφέρον η υπόθεση του τίτλου. Η ομάδα του Λουτσιάνο Σπαλέτι τερμάτισε στο +16 από τη δεύτερη Λάτσιο και δεν άφησε το δικαίωμα σε κανέναν να αμφισβητήσει την κυριαρχία της. Μάλιστα, από τη σεζόν 2014/2015 είχαν να δουν στην Ιταλία τη διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων να είναι σε τέτοια επίπεδα.
Κροατία – Ντινάμο Ζάγκρεμπ
Για ακόμη μία χρονιά η ομάδα του Ζάγκρεμπ ήταν το απόλυτο αφεντικό στο πρωτάθλημα της Κροατίας, εκεί όπου έχει χτίσει μια μικρή δυναστεία, καθώς για έκτη συνεχόμενη χρονιά τερμάτισε στην κορυφή. Αυτό ήταν το 24ο τρόπαιο στην πρώτη κατηγορία για το σύνολο του άλλοτε αμυντικού του Παναθηναϊκού, Ιγκόρ Μπίσκαν. Ο Κροάτης οδήγησε την Ντινάμο σε μία άνετη χρονιά, τερματίζοντας με δέκα βαθμούς περισσότερους από το αντίπαλο δέος, που ήταν η Χάιντουκ Σπλιτ. Μέρος της επιτυχίας οφείλεται και στον Άντε Τσάτσιτς, ο οποίος αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία στις αρχές Απριλίου, όταν η ομάδα του υπέστη έναν αποκλεισμό-σοκ στο Κύπελλο.
Ολλανδία – Φέγενορντ
Μία περίεργη σεζόν ολοκληρώθηκε για το ολλανδικό ποδόσφαιρο και δεν έχει να κάνει απαραίτητα με την εξέλιξη της βαθμολογίας. Ο Άγιαξ παρουσιάστηκε απροσδόκητα κακός και από νωρίς είχε χάσει την επαφή με την κορυφή, ωστόσο στα αξιοσημείωτα είναι το γεγονός πως για τρίτη φορά ο πρώτος σκόρερ της Eredivisie ήταν Έλληνας. Ο λόγος για τον Τάσο Δουβίκα της Ουτρέχτης. Παράλληλα, σημειώθηκαν και πολλά επεισόδια στα γήπεδα, κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Στο τέλος, το Ρότερνταμ ήταν αυτό που πανηγύρισε, καθώς είδε την Φέγενορντ να κατακτά ξανά έπειτα από έξι χρόνια το πρωτάθλημα, φθάνοντας τους 16 τίτλους συνολικά. Μοναδική αντίπαλος για το σύνολο του Άρνε Σλοτ ήταν η Αϊντχόφεν, η οποία για μεγάλο διάστημα δεν ήταν σταθερή και τελικά τερμάτισε δεύτερη, με επτά βαθμούς λιγότερους.
Ουκρανία – Σαχτάρ Ντόνετσκ
Άλλο ένα ιδιαίτερο πρωτάθλημα στην Ουκρανία ολοκληρώθηκε, κάτω από τις γνωστές αντιξοότητες, λόγω της ρωσικής εισβολής και η Σαχτάρ σήκωσε το τρόπαιο για 14η φορά στην ιστορία της (όλες από το 2002 και έπειτα). Από τη στιγμή που η Ντιναμό Κιέβου παρουσιάστηκε αρκετά αδύναμη, τερματίζοντας στη τέταρτη θέση, ήταν πολύ δύσκολο η ομάδα του Ντόνετσκ να χάσει τον τίτλο. Είναι η μεγάλη δύναμη της χώρας στον 21ο αιώνα και το απέδειξε και φέτος, παρ’ όλο που έχει χάσει κι αυτή αρκετούς παίκτες λόγω του πολέμου. Οι Ντνίπρο και Ζόρια Λουγκάνσκ προσπάθησαν να απειλήσουν την πρωτιά, αλλά αυτή λίγο-πολύ κρίθηκε νωρίς και το ενδιαφέρον στράφηκε στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά εισιτήρια.
Πολωνία – Ράκοβ Τσεστόχοβα
Αν μη τι άλλο, το ελληνικό ενδιαφέρον στην “Ekstraklasa” ήταν έντονο, καθώς η Ράκοβ των Στράτου Σβάρνα και Γιάννη Παπανικολάου απέδειξε πως βρίσκεται διαρκώς σε ανοδική τροχιά. Το 2019 επέστρεψε στην πρώτη κατηγορία και από τότε έχει… εκτοξευτεί. Τις προηγούμενες δύο σεζόν κατέκτησε ισάριθμα Κύπελλα και δεύτερες θέσεις στη λίγκα της Πολωνίας. Φέτος, ήταν η χρονιά της να στεφθεί πρωταθλήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία της και το κατάφερε άνετα, έχοντας εννέα βαθμούς διαφορά από τη Λέγκια Βαρσοβίας παρά τη μόλις μία νίκη στις τελευταίες τέσσερις αγωνιστικές.
Πορτογαλία – Μπενφίκα
Τέσσερα χρόνια ήταν πολλά για τους “αετούς” της Λισαβόνας, οι οποίοι επέστρεψαν στο… θρόνο του πορτογαλικού ποδοσφαίρου, έπειτα από τις συνεχόμενες αποτυχίες των προηγούμενων ετών. Συνδετικός κρίκος με τον προηγούμενο τίτλο, ο Οδυσσέας Βλαχοδήμος, που βοήθησε τα μέγιστα, στο να έχει η ομάδα του την καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα. Τις 38 κατακτήσεις έφθασε η Μπενφίκα, η οποία βρέθηκε από νωρίς στη κορυφή και άντεξε μέχρι το τέλος, με το σύνολο του Ρότζερ Σμιντ να μην αφήνει κανένα περιθώριο στη Πόρτο, που ακολουθούσε πιστά και τελικά τερμάτισε δύο βαθμούς πίσω.
Ρουμανία – Φαρούλ Κονστάντα
Για δεύτερη φορά στην ιστορία της, η άσημη ομάδα της Κονστάντα κατέκτησε το πρωτάθλημα Ρουμανίας, σε μία επιτυχία που φέρει την υπογραφή του σπουδαίου παλαίμαχου ποδοσφαιριστή, Γκεόργκε Χάτζι, ο οποίος είναι ο μεγαλομέτοχος και ο προπονητής του συλλόγου. Η Φαρούλ ήταν αυτή που χαμογέλασε στο φινάλε, σε μία συναρπαστική σεζόν που κρίθηκε στα πλέι οφ. Οι πρωταθλητές μπήκαν με έναν βαθμό προβάδισμα και συνολικά μόλις 64 πόντους στη συγκομιδή τους σε σύνολο 30 αγώνων. Ωστόσο, μια εξαιρετική πορεία στο μίνι πρωτάθλημα, με μόλις μία ήττα σε δέκα αγώνες, τους οδήγησε στον τίτλο. Κομβικό σημείο ήταν οι τελευταίες δύο αγωνιστικές, καθώς η διαφορά από την Στεάουα ήταν στον πόντο, αλλά η ομάδα του Βουκουρεστίου έκανε δύο ήττες και η Φαρούλ ισάριθμες νίκες.
Σερβία – Ερυθρός Αστέρας
Μπορεί το πρωτάθλημα της Σερβίας να μην είχε κανένα ενδιαφέρον, με βάση την εξέλιξή του, ακόμη κι έτσι όμως θα μείνει στην ιστορία, χάρη στην εντυπωσιακή πορεία του Ερυθρού Αστέρα, που για έκτη συνεχόμενη χρονιά κατέκτησε τον τίτλο. Το σύνολο του Μπαράκ Μπακχάρ πραγματοποίησε μία εξαιρετική πορεία και ουσιαστικά εξασφάλισε το τρόπαιο, πριν καν αρχίσουν τα πλέι οφ, αφού είχε ήδη διαφορά 20 πόντων. Εν τέλει τερμάτισε τη σεζόν αήττητο με 30 νίκες σε 37 παιχνίδια, συγκομιδή 97 βαθμών και συντελεστή τερμάτων 96-19. Τα φοβερά νούμερα από τους “ερυθρόλευκους” του Βελιγραδίου, έμοιαζαν… ακόμα καλύτερα από τη στιγμή που έβλεπαν τη μισητή τους αντίπαλο, Παρτίζαν, να αντιμετωπίζει αρκετά προβλήματα και να τερματίζει στην τέταρτη θέση.
Σκωτία – Σέλτικ
Στη Σκωτία, η Σέλτικ και η Ρέιντζερς παίζουν… χωρίς αντίπαλο, καθώς καμία άλλη ομάδα δεν μπορεί να τους κοντράρει, όμως οι “Κέλτες” ήταν απόλυτα κυρίαρχοι για δεύτερη σερί χρονιά. Ο Άγγελος Ποστέκογλου δημιούργησε ένα εντυπωσιακό σύνολο, το οποίο ήταν και το… διαβατήριό του για τη μεταγραφή του στη Premier League, όπου ανέλαβε την Τότεναμ. Η ομάδα της Γλασκώβης κατέκτησε όλους τους εγχώριους τίτλους, με το φετινό πρωτάθλημα να είναι το 53ο στην ιστορία της. Το “τετράφυλλο” μάζεψε 99 βαθμούς, με ενεργητικό στα 114 γκολ.
Τουρκία – Γαλατάσαραϊ
Η επένδυση που έκανε το περασμένο καλοκαίρι η “τσιμ μπομ” έπιασε τόπο, καθώς επέστρεψε στην κορυφή του τουρκικού ποδοσφαίρου, έπειτα από τέσσερα χρόνια. Η έλευση παικτών όπως οι Μέρτενς, Ικάρντι, Τορέιρα και Ζανιόλο έφερε άλλον αέρα στην Πόλη και έκανε την ομάδα του Οκάν Μπουρούκ πρωταθλήτρια, για 23η φορά στην ιστορία της. Κομβικό σημείο ήταν οι 14 συνεχόμενες νίκες που έκανε από τον Οκτώβριο έως τον Μάρτιο, ενώ με άλλο ένα μεγάλο σερί στο φινάλε εξασφάλισε τον τίτλο, αφήνοντας τη Φενέρμπαχτσε οκτώ βαθμούς πίσω της.
Τσεχία – Σπάρτα Πράγας
Από την αρχή έως το τέλος το πρωτάθλημα της Τσεχίας ήταν μία μεγάλη “μάχη” ανάμεσα στις δύο ομάδες της Πράγας. Τελικά η Σπάρτα έσπασε την… κατάρα, κατακτώντας τον 37ο τίτλο της ιστορίας της, δείχνοντας πως τα εννέα χρόνια που πέρασαν από την προηγούμενη φορά που βρέθηκε στην κορυφή ήταν πολλά. Ο Μπρίαν Πρίσκε πέτυχε αυτό που δεν κατάφεραν οι προηγούμενοι 12 προπονητές του συλλόγου, έχοντας το πάνω χέρι στην τελική ισοβαθμία με τη συμπολίτισσα, αν και η πρώτη θέση είχε κριθεί… μαθηματικά αρκετά νωρίτερα, μιας και η Σπάρτα δεν κέρδισε στις τελευταίες δύο αγωνιστικές.//
Νίκος Μπιντέλας
