Εν ψυχρώ δολοφονία σημειώθηκε το απόγευμα του Σαββάτου (24/2) στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, όταν ένας 69χρονος πυροβόλησε με την καραμπίνα του τον 57χρονο σύζυγο της κόρης του, με αποτέλεσμα να του αφαιρέσει τη ζωή.
Συγκεκριμένα, σε τραγωδία κατέληξε ένας καβγάς που είχε ένας 69χρονος με τον 57χρονο γαμπρό του – γιατρός στο επάγγελμα και πατέρας δύο παιδιών – στην Αγία Βαρβάρα στην οδό Φιλικής Εταιρείας, περίπου στις 7:15 το απόγευμα του Σαββάτου 24 Φεβρουαρίου.
Στον εισαγγελέα οδηγήθηκε πριν από το μεσημέρι ο 69χρονος που πυροβόλησε με κυνηγετική καραμπίνα και σκότωσε τον 57χρονο γαμπρό του.
Όπως ισχυρίστηκε στους αστυνομικούς ο 69χρονος, οδηγήθηκε στο έγκλημα γιατί ο γαμπρός του φερόταν άσχημα στην κόρη του, κάτι όμως που διαψεύδει κατηγορηματικά ο γιός του δράστη και κουνιάδος του θύματος, ο οποίος είναι αστυνομικός και ήταν αυτός που ειδοποίησε την Άμεση Δράση για το έγκλημα.
«Η κόρη μου δεν περνούσε καλά με τον… Δεν ήταν ευτυχισμένη».
Σε αυτό τον στηρίζει και η σύζυγός του.
Φίλος του ζευγαριού μιλά στο «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα»
Στο «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα» μίλησε και η αδελφή του θύματος.
«Πάρα πολύ καλός, πάρα πού καλός, Φρόντιζε τα παιδιά του, την οικογένεια’ του, ήταν πάρα πολύ καλός. Δεν ξέρω… δεν ξέρω λεπτομέρειες. Δεν ξέρω να σας πως κάτι άλλο. Εγώ τον ξέρω επειδή ήταν χρόνια αδελφός μου. Αυτό, δεν έχω τίποτα άλλο να πω».
Στο «Ακόμα Δεν Είδες Τίποτα» μίλησε και ένας στενός φίλος του ζευγαριού.
«Το έμαθα εντελώς τυχαία και πήγα κατευθείαν από το σπίτι, το οποίο το είχαν αποκλείσει οι αστυνομικοί και δεν μπορούσα να πλησιάσω. Ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω δηλαδή. Εγώ έχω πάει και σπίτι του. Γενικά είμαστε φίλοι πολλά χρόνια, και σαν ιατρό τον είχα και φίλο και αυτό που ξέρω είναι ότι ο πεθερός ήταν ένας περίεργος άνθρωπος και δεν είχαν πολλές σχέσεις, ούτε η ιδία η κόρη του, ούτε ο ίδιος ο… Εγώ αυτό γνωρίζω. Τώρα, από αυτό μέχρι το να πάρει μία καραμπίνα και να του αφαιρέσει τη ζωή, δεν μπορώ να φανταστώ τι συνέβη», είπε αρχικά και πρόσθεσε:
«Όσο γνωρίζω εγώ ήταν πολύ αγαπημένο το ζευγάρι. Δηλαδή και στο ιατρείο του όποτε πήγαινα, πέντε λεπτά κάναμε το θέμα ‘’γιατρός-ασθενής’’ και την υπόλοιπη μισή ώρα συζητούσαμε σαν φίλοι. ‘Ήξερα πως ήταν πολύ αγαπημένοι, με τα παιδάκια τους, κανένα πρόβλημα. Έχω παρευρεθεί και στον γάμο του και στις βαπτίσεις των παιδιών τους στο χωριό. Σε όλες τις χαρές τους ήμουν παρών και επαγγελματικά και σαν φίλος, οπότε έχω δει από πρώτο χέρι την οικογένεια τους, πόσο αγαπημένοι ήταν. Και να πω και κάτι, ήταν από τους ανθρώπους που δεν έδινε δικαιώματα, είχε μάτια μόνο για τη γυναίκα του».