Μάτια κλαμένα, έναν χρόνο τώρα δεν στερεύουν. Οι πληγές δεν κλείνουν και το μυαλό δεν ξεχνά.
Στο Μακρυχώρι Τεμπών, στον Ιερό Ναό του Αγίου Θωμά, τελέστηκε σήμερα μνημόσυνο στην μνήμη των θυμάτων από τον Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμο.
Στο εκκλησάκι, στο σημείο του τραγικού δυστυχήματος, τελέστηκε Τρισάγιο. Λίγα λουλούδια και μια ευχή: Δικαιοσύνη. Έτσι μόνο θα αναπαυτούν οι ψυχές τους.
Η τοιχογραφία στο σημείο του δυστυχήματος ολοκληρώθηκε σήμερα από του καλλιτέχνες της Λάρισας. Οι 57 ψυχές θα είναι πάντα εκεί, μέχρι να δικαιωθούν.
Η μητέρα του μοναδικού επιβάτη του πρώτου βαγονιού μιλά στο MEGA
Η μητέρα του μοναδικού επιβάτη του πρώτου βαγονιού που επέζησε, του 21χρονου Γεράσιμου, που συνεχίζει να δίνει τιτάνια μάχη σε νοσοκομείο του εξωτερικού, μίλησε για πρώτη φορά στο MEGA.
«Είμαι απερίσπαστη δίπλα του και όταν θα έρθει η ώρα θα μιλήσω», λέει.
«Έναν χρόνο μετά, έχω τόσα πολλά να πω. Δεν ήρθε η ώρα… Από την ημέρα του εγκλήματος, αυθόρμητα στην αρχή, με προσπάθεια αργότερα, κρατάω τον θυμό. Επικεντρώθηκα στο πως και όχι στο γιατί. Πώς να διορθώσω, να γιατρέψω, να σώσω. Ο Γεράσιμος δίνει τιτάνια μάχη. Ακόμα όλα είναι κρίσιμα. Δεν νοείται κάτι άλλο από το να είναι δίπλα του, απερίσπαστη, ανεπηρέαστη. Ψάχνω το βλέμμα, τη φωνή, τη μουσική του, και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ πιο πέρα από το παιδί μου είναι αυτό. Ποτέ να μην ξανασυμβεί! Και η μόνη τιμωρία όσων φταίνε είναι να μπουν στη θέση μας. Όχι αυτών που έφυγαν. Στη θέση όσων έμειναν».
Μοναδικός σκοπός της, το παιδί της, η ίδια η ζωή της.
«Ο Γεράσιμος, έναν χρόνο μετά, είναι ακόμα σε κώμα. Η πρόγνωση είναι ‘’φτωχή’’. Όμως, πέρα από την αγάπη μου, μόνο την ελπίδα και την πίστη έχω να του δώσω. Είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους που προσεύχονται για το παιδί μου. Δίνουν και σε μένα δύναμη. Του έχω εμπιστοσύνη. Έχει κερδίσει πολλές μάχες».
«Φτάσαμε πρώτοι»
Οι κάτοικοι των χωριών που βρίσκονται κοντά στο σημείο του δυστυχήματος ήταν σήμερα εκεί. Έφτασαν πρώτοι. Το χωριό πνίγηκε στους καπνούς. Έτρεξαν, πέρασαν μέσα από βουνά για να φτάσουν, να βοηθήσουν.
Δεν θέλουν να θυμούνται, δεν μπορούν να ξεχάσουν. Στα χείλη τους μία μόνο λέξη: Δικαίωση!
