«Έλα λεβέντη μου! Έλα αγόρι μου!». Είναι οι πρώτοι που έφτασαν, ψάχνουν διασωθέντες, στο απόλυτο σκοτάδι, μέτρα μακριά από τα βαγόνια, με μόνο φως αυτό του φακού.
Ντοκουμέντο που συγκλονίζει
Στο δεύτερο βίντεο βλέπουμε τον πρώτο πυροσβέστη που φτάνει στο σημείο, ενώ καταφθάνουν και αστυνομικά όργανα.
-Είμαι ο Αξιωματικός Υπηρεσίας του ΑΤ Τεμπών τι θέλεις;
-Φίλε μου θέλω το πυροσβεστικό που είναι μπροστά της ΕΜΑΚ να φέρει όλα τα ηλεκτρικά εργαλεία του εδώ.
-Έγινε. Παίρνω το 199. Στο φέρνει τώρα.
Στην αγωνία των δια σωστών στην μάχη με τον χρόνιο τα πάντα εναντίων τους.
Ακούμε πια οχλαγωγία. Μαζεύτηκαν πολλά στελέχη. Φωνές, εκκλήσεις θυμάτων και συντονισμός διασωστών μπλέκονται.
Με αγωνία ο κινηματογραφιστής τρέχει προς το φλεγόμενο βαγόνι. Η ελπίδα δεν σβήνει…
Προσκλητήριο απόντων
Πορφυρίδου Καλλιόπη… Οι φλόγες δεν κατάφεραν να κάψουν την ταυτότητα του κοριτσιού. Το γελαστό κορίτσι, η Κέλλυ, που χάθηκε άδικα.
Στην κηδεία της ράγισαν καρδιές. Κατάμεστος ο ναός για την Κέλλυ και τον πυροσβέστη Νικήτα Καραθεοδώρου.
Συγγενείς, συνάδελφοι, φίλοι και γνωστοί, βουβοί. Δεν θα ξεχάσουν.
Τραγική ειρωνεία… Στα προσωπικά είδη της Ιφιγένειας Μήτσκα ένα λαχείο, η ταυτότητα της και ένα δαχτυλίδι.
Αυτό το αδιανόητο σκίτσο αποτυπώνει την στιγμή. Την τραγωδία. Όπως την αποκάλυψε αποκλειστικά στο Live News ο φίλος της Ιφιγένειας.
«Όταν έγινε η σύγκρουση ήταν όπως στο σκίτσο. Η στιγμή που την αντίκρισα μετά το μπαμ. Ήμασταν στο τρίτο βαγόνι και πετάχτηκα πιο μπροστά. Όταν σηκώθηκα είδα την Ιφιγένεια που ήταν η μισή εντός του βαγονιού και η μισή εκτός. Ήμασταν πάνω από τα βαγόνια που είχαν πάρει φωτιά και έβλεπα τις φλόγες να μας πλησιάζουν».
Καψαλισμένο το δίπλωμα οδήγησης του Νίκου Ναλμπάντη. Στην κηδεία του ράγισαν καρδιές. Ανάμεσα στα στεφάνια αυτά της εταιρείας.
Ο Κύπριος Κυπριανός Παπαϊωάννου ήρθε από το μαρτυρικό νησί στην Ελλάδα να σπουδάσει Νομική. Στην Κύπρο πάνδημο το αντίο.
Εισιτήριο χωρίς επιστροφή
9.29 το πρωί στις 10 Αυγούστου. Στα γκισέ του ΟΣΕ βγαίνει το μοιραίο εισιτήριο για τις 21 Αυγούστου. Ο επιβάτης 11 ημέρες πριν το είχε στα χέρια του. Ήταν μαζί στα προσωπικά είδη που βρέθηκαν στο δρομολόγιο χωρίς επιστροφή.
Στα συντρίμμια οι διασώστες θα βρουν μέσα στις λάσπες αυτά τα βιβλία καθαρισμού αμαξοστοιχίας. Ασήμαντο θα πει κάποιος σήμερα. Τότε θησαυρός. Έψαχναν παντού τα ονόματα, να βρουν ποιοι ήταν μέσα.
Στα πίσω βαγόνια τα μοιραία δευτερόλεπτα αναβιώνουν. Ένα νεαρό αγόρι ακούει ταινίες στο λάπτοπ, φοράει ακουστικά. Στο τσαντάκι τα προσωπικά του είδη. Στο πάτωμα του βαγονιού πεσμένο ένα μπουφάν.
Ένα βιβλίο τσακισμένο, φοιτητικές σημειώσεις, πάνω στα ελληνικά η λέξη «Θεσσαλονίκη», κάτω στα αγγλικά ένα κείμενο, επιστημονικό για τα σωματίδια στην φυσική.
Παρακάτω, σε μια σακούλα, το βιβλίο του Πέτρου Μάρκαρη «Το κίνημα της αυτοκτονίας». Το παζλ συμπληρώνουν ακουστικά, με κόκκινη είσοδο 3,5mm, κινητό τηλέφωνο και γυναικεία τσάντα που ίσα που φαίνεται από κάτω.
Στο γεμάτο φοιτητές βαγόνι ένα βιβλίο ακόμα, τινάχτηκε ανοιχτό στην σελίδα 18. Μιλάει για τον πολιτικό υβριδισμό. Σφηνωμένο στις πέτρες, από έξω άλλο ένα βιβλίο.
Στην ειδική ράγα των διασωστών ένα κουτί από καφέδες χρησιμεύει ως δοχείο περισυλλογής, δύο κινητά ένα ροζ και ένα μπλε η οθόνη σπασμένη, τα κλειδιά, μια γυναίκεια τσάντα και τα γυαλιά μυωπίας συμπληρώνουν το παζλ.
Μια τραπεζική κάρτα ακόμα ανάμεσα στα συντρίμμια ζωής, που οι διασώστες περισυνέλλεξαν από τον τρόπο της τραγωδίας.
