Στην πρώτη της συνέντευξη μετά την επιστροφή της στην τηλεόραση για λογαριασμό του Open, η Έλλη Στάη μιλάει αποκλειστικά στο People. Η επιτυχημένη anchorwoman είναι το πρώτο πρόσωπο που επιλέγει το περιοδικό για το 2019 –μια χρονιά εξόχως πολιτική με τρεις εκλογικές διαδικασίες.
Η έμπειρη anchorwoman απαντά για τα πικρόχολα σχόλια και τις επιθέσεις που δέχθηκε από το πρώτο λεπτό που το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού βγήκε στον «αέρα».
Ποιο ήταν το πρώτο σας συναίσθημα με το που σας έγινε η πρόταση από το Open; Νιώσατε δικαιωμένη;
Το πρώτο μου συναίσθημα ήταν αυτό της έκπληξης. Δεν σκεφτόμουν ότι θα επιστρέψω σε μια καθημερινή τηλεοπτική ενασχόληση. Αυτό όμως δεν μου συνέβη για πρώτη φορά. Υπήρξαν πολλές περιπτώσεις όπου είχα φύγει από την τηλεόραση και δεν σκεφτόμουν πως θα έκανα κι άλλα πράγματα. Όμως, η τηλεόραση πάντοτε επέστρεφε.Ένιωσα πως ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση. Έγινε από έναν άνθρωπο που εμπιστεύομαι επαγγελματικά (σ.σ. Τζώννη Καλημέρη) για μια καινούρια προσπάθεια, που πάντα δημιουργεί ένα αίσθημα προσδοκίας για κάτι ξεχωριστό. Οπότε δεν έχει να κάνει με δικαίωση… Δεν ένιωσα πως είχα ανάγκη να δικαιωθώ για κάτι, αλλά αισθάνθηκα την πρόκληση του να χτίζεις κάτι νέο από το μηδέν, from scratch, με μια ομάδα σοβαρών επαγγελματιών.
Από την πρόταση μέχρι να υπογράψετε πέρασε καιρός. Στη ζυγαριά του «ναι» και του «όχι» ποιο ήταν εκείνο το επιχείρημα που λειτουργούσε αποτρεπτικά;
Δεν ξεκινάω ποτέ φορτώνοντας τη ζυγαριά από την πλευρά του «όχι», αλλά από εκείνη του «ναι». Οι σκέψεις που έκανα ήταν πολλών ειδών. Καταρχάς, έχω δύο μεγάλα site με σαράντα εργαζόμενους, γεγονός που συνεπάγεται ευθύνες, δουλειά, φροντίδα. Επίσης, δεν υπήρχε η συγκεκριμένη προοπτική στα πλάνα μου, οπότε έπρεπε να σκεφτώ για ποιο λόγο θα μπω στη διαδικασία να κάνω ένα καινούριο σχεδιασμό. Τα θετικά, όπως σου είπα, είναι η πρόκληση του καινούριου, με ανθρώπους ενδιαφέροντες, που μοιράζονται το ίδιο συναίσθημα της πρόκλησης, με πείρα… Η εμπειρία είναι ένα σημαντικό στοιχείο και βοηθητικό, τόσο βοηθητικό όσο και η απειρία. Όταν συνδυάζονται αυτά τα δύο, παλαιότεροι και νεότεροι συνάδελφοι, τότε ο συνδυασμός μπορεί να είναι πολύ εποικοδομητικός. Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στο Open, οπότε είδα πως έχει ενδιαφέρον. Ένας ακόμη καθοριστικός παράγοντας που έκανε τη ζυγαριά να γύρει προς το «ναι» ήταν η πολιτική περίοδος που διανύουμε. Η πρόταση που μου έγινε αφορούσε ένα δελτίο ειδήσεων αμιγώς πολιτικό, που θα παρακολουθεί στενά τις πολιτικές εξελίξεις της χρονιάς. Άρα αυτή η πρόταση είχε μια στόχευση που ταυτιζόταν με τη δική μου ειδικότητα στα τόσα χρόνια της καριέρας μου.
Με την επιστροφή σας μπήκατε και πάλι στο μικροσκόπιο της επικαιρότητας. Ήσασταν προετοιμασμένη για πικρόχολα σχόλια; Και πόσο σας επηρεάζουν αυτά;
Ε, καλά τώρα, «παλιά μου τέχνη κόσκινο». Δεν υπάρχει αμφιβολία πως στο στόχαστρο μπαίνεις κάθε φορά που κάνεις κάτι καινούριο, κι αυτό το παιχνίδι το γνωρίζω πολύ καλά. Ήταν δεδομένο πως θα υπάρχουν πολλών ειδών δημοσιεύματα και σχόλια και το ακόμη πιο δεδομένο ήταν πως θα υπάρχουν κυρίως τα σχόλια των πικρόχολων. Αυτό είναι κάτι που το ξέρω πολλά χρόνια και δεν είναι από τα στοιχεία που με εξέπληξαν ή μου δημιούργησαν κάποιον έντονο προβληματισμό. Επομένως δεν με βρήκε απροετοίμαστη, άλλωστε και όταν δεν έκανα τηλεόραση, ήμουν πάντοτε στο στόχαστρο. Και για να σου απαντήσω και στο δεύτερο σκέλος, καθόλου δεν με επηρεάζουν αυτού του είδους τα σχόλια. Απλώς δεν μου αρέσει όταν γράφονται ψεύδη για τις σχέσεις των εργαζομένων σε ένα χώρο. Επίσης, δεν μου αρέσει να δημιουργείται ένα κλίμα, το οποίο απέχει πολύ από την πραγματικότητα και επηρεάζει την οπτική των ανθρώπων που δεν έχουν σχέση με το χώρο μας. Αυτό δεν μου αρέσει καθόλου και δεν έχει να κάνει με το πρόσωπό μου, αλλά αφορά τη συλλογικότητα του χώρου και το καλό κλίμα, το οποίο υπάρχει και είναι κρίμα να μην το εισπράττει ο πολύς κόσμος, που δεν γνωρίζει τα πράγματα εκ των έσω. Οπότε, σε αυτά αισθάνομαι πως πρέπει να τοποθετείται κανείς.
