Ο Σέιμπεν Λι είναι τελικά ο παίκτης που αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, για να προσφέρει μια επιπλέον λύση στην περιφερειακή γραμμή της ομάδας του Γιώργου Μπαρτζώκα, ενώ τόσο το buy-out που αναγκάστηκε να πληρώσει ο Ολυμπιακός, ύψους 550.000 ευρώ, καθώς και η διάρκεια του συμβολαίου του (μέχρι το 2027), δείχνουν πως πρόκειται για μια μεταγραφή με την οποία οι “ερυθρόλευκοι” δεν ποντάρουν σε μια πρόσκαιρη βοήθεια, αλλά σε μια ολοκληρωμένη επένδυση προς τον συγκεκριμένο παίκτη.
Ο Αμερικανός συστήθηκε στο κοινό του ευρωπαϊκού μπάσκετ, σε μια ιδιαίτερα περιπετειώδη σεζόν, στην οποία καλείται για άλλη μια φορά να αλλάξει ομάδα, ελπίζοντας να βρει επιτέλους το “λιμάνι” του στον Πειραιά. Με τη φανέλα της τουρκικής Μανίσα έδειξε γρήγορα πως το επίπεδο του BCL δεν είναι για αυτόν, και βρήκε μια θέση στο ρόστερ της ταλαιπωρημένης Μακάμπι του Όντεντ Κάτας (πριν επιστρέψει εκ νέου στη Μανίσα). Η παραμονή του στην “ομάδα του λαού” είχε μικρή διάρκεια, αλλά μεγάλο ενδιαφέρον και πολλά στοιχεία προς ανάλυση των όσων έκανε και έδειξε ο 26χρονος.
Η κατάσταση στη Μακάμπι, ιδιαίτερα την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, είναι πολύ ιδιαίτερη. Σε όλες τις γραμμές προέκυψαν κενά τόσο στο σχεδιασμό του καλοκαιριού, όσο και στη διάρκεια της σεζόν, και οι ελλείψεις στην περιφέρεια με τον τραυματισμό του Γιοκουμπάιτις στο ξεκίνημα, και φυσικά την αποχώρηση του Τζόρνταν Λόιντ, δημιούργησαν την ανάγκη μιας ποιοτικής προσθήκης στα γκαρντ. Ο Λι υπέγραψε στις 13 Οκτωβρίου με την ισραηλινή ομάδα, και μπήκε… άρον-άρον να παίξει απέναντι στην Αναντολού Εφές, χωρίς να έχει πραγματοποιήσει ούτε μια προπόνηση με τους νέους συμπαίκτες και τον προπονητή του. Και αυτά που έκανε στο ντεμπούτο του…. κατήργησαν την μπασκετική λογική, με μια πραγματικά ονειρεμένη εμφάνιση. 23 πόντοι σε λιγότερα από 23 λεπτά συμμετοχής (8/10 σουτ, 5/7 βολές) και 5 ασίστ για 2 λάθη και νίκη της Μακάμπι επί της Εφές με 93-91.
Στη συνέχεια, ήταν η σειρά του εξίσου κομβικού με τον Γιοκουμπάιτις, Ταμίρ Μπλατ, να τραυματιστεί, με το που επέστρεψε ο Λιθουανός, συνεπώς ο ρόλος του Λι στην περιφέρεια και οι επιθετικές του ευθύνες συνέχισαν να έχουν καίρια σημασία. Τελικά, αγωνίστηκε σε άλλα επτά παιχνίδια με τη φανέλα της Μακάμπι στην EuroLeague, χωρίς ενδιάμεσα να προπονείται με την υπόλοιπη ομάδα. Οι μέσοι όροι του ήταν ήταν 12 πόντοι (47% 2π., 31.6% 3π., 76% 1π.), 2.1 ριμπάουντ και 2.5 ασίστ για 2.2 λάθη, σε λιγότερα από 20 λεπτά συμμετοχής. Μάλιστα, οι αριθμοί του ήταν πολύ υψηλότεροι στα πέντε πρώτα ματς, όμως στη συνέχεια κατρακύλησαν, αφού ο Κάτας άρχισε να τον εμπιστεύεται όλο και λιγότερο, βλέποντας ίσως πως η συνεργασία τους δε θα είχε μέλλον, κυρίως λόγω των εξωαγωνιστικών συνθηκών.
Παρ’ όλα αυτά, ο Λι πρόλαβε να καταθέσει εντός παρκέ τα στοιχεία του πλούσιου επιθετικού ρεπερτορίου του, και να αποδείξει πως έχει τουλάχιστον την προοπτική -δίχως σε καμία περίπτωση να είναι εγγυημένο-, όχι μόνο να σταθεί, αλλά και να πρωταγωνιστήσει στο επίπεδο της EuroLeague. Αρχικά, είναι δεδομένο πως πρόκειται για έναν εξαιρετικά προικισμένο σκόρερ. Σχεδόν ασταμάτητος στο ένας εναντίον ενός, πολλές φορές δε χρειαζόταν καν να πάρει κάποια αλλαγή, περνώντας στα ίσια με ευκολία τα αντίπαλα γκαρντ. Η ικανότητα που έχει στη διείσδυση είναι απολαυστική, με απόλυτο έλεγχο του σώματός του, και τρομερή πλαστικότητα και ισορροπία στον αέρα. Προκαλεί την επαφή και κερδίζει φάουλ με χαρακτηριστική ευκολία, πηγαίνοντας πολύ συχνά στη γραμμή των βολών, από την οποία βέβαια δεν είναι αλάνθαστος. Το τρίποντο δεν είναι το δυνατό σημείο του επιθετικού του παιχνιδιού, ούτε και η πρώτη του επιδίωξη, αφού προτιμά τις διεισδύσεις και τα σουτ από μέση απόσταση. Ταυτόχρονα, δείχνει σχετικά ικανός να δημιουργήσει για τους συμπαίκτες του, χωρίς να είναι ιδιαίτερα επιπόλαιος και επιρρεπής στο λάθος, ενώ το στοιχείο αυτό λογικά θα βελτιωθεί σημαντικά όταν βρεθεί εφόσον δουλέψει για καιρό με τους ίδιος συμπαίκτες και με το σύστημα του Ολυμπιακού. Την ίδια στιγμή, πιθανότατα θα κληθεί να παίξει πολύ περισσότερο μακριά από την μπάλα στην ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα, συνθήκη που θα είναι εντελώς καινούρια για αυτόν.
Στο αμυντικό κομμάτι μπορούμε να πούμε πως δεν έχουμε τα στοιχεία να τον κρίνουμε αυστηρά, με βάση τα όσα έδειξε στη Μακάμπι. Είναι δεδομένο πως δεν πρόκειται για έναν χαρισματικό αμυντικό, ούτε διαθέτει κάποια εντυπωσιακά σωματικά προσόντα, όμως στην “ομάδα του λαού” αναγκάστηκε να ενσωματωθεί σε μια από τις χειρότερες άμυνες της EuroLeague, κουβαλώντας παράλληλα ένα πολύ βαρύ φορτίο στην επίθεση.
Η μεγαλύτερη στιγμή του Λι μέχρι σήμερα στα ευρωπαϊκά παρκέ, δε είναι άλλη από το εκπληκτικό… σχεδόν buzzer-beater (στα 0.1 δευτερόλεπτα) που πέτυχε απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, παρά την εξαιρετική άμυνα που έπαιξε πάνω του ο Γκάμπριελ Ντεκ.
Περισσότερα συμπεράσματα μπορούν να εξαχθούν μόνο από τη στιγμή που θα αρχίσουμε να βλέπουμε τον Αμερικανό στο παρκέ με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Το σημαντικό είναι τα συμπεράσματα αυτά να μην είναι βιαστικά. Οι συνθήκες και ο χώρος που υπάρχει στο ρόστερ του Ολυμπιακού φέτος είναι συγκεκριμένες, και οι απαιτήσεις του συλλόγου πρωτόγνωρες για τον 26χρονο. Εξάλλου, όπως αναφέραμε και παραπάνω, φαίνεται πως οι “ερυθρόλευκοι” δεν απέκτησαν τον Λι ως “μπάλωμα” για την τρέχουσα σεζόν, αλλά ως έναν παίκτη που θέλουν να εξελίξουν κι άλλο και να τον ενσωματώσουν σταδιακά στον κορμό της ομάδας.
@Photo Credits: EUROLEAGUEBASKETBALL.NET
