Η αρχή έγινε με το δήμαρχο της Ανατολικής Μάνης, Πέτρο Ανδρεάκο ο οποίος κατά τη διάρκεια του χαιρετισμού του, σε εκδήλωση για την επανάσταση του 1821, η οποία πραγματοποιήθηκε στο κλειστό γυμναστήριο της Αρεόπολης, μόλις αντίκρυσε τον Παύλο Ντε Γκρες ανέφερε:
«Αγαπητοί συμπατριώτες πιστεύοντας ότι εδώ μέσα βρισκόμαστε μόνο Έλληνες, έχει δικαίωμα ο καθένας μας να πιστεύει ό,τι θέλει. Όμως εγώ προσωπικά πιστεύω ότι οι τίτλοι δεν πεθαίνουν. Και οι τίτλοι ακολουθούν τον άνθρωπο σε όλη τους τη ζωή. Έτσι, λοιπόν υποδέχομαι τον πρίγκιπα Παύλο».
Σε άλλη τελετή και η σύζυγος του δημάρχου δεν θα κρύψει τον ενθουσιασμό της για τον Παύλο, θα τον αποκαλέσει «υψηλότατο». Η ίδια θα δώσει αποκλειστικά στο Live News τις δικιές της εξηγήσεις.
«Το μόνο που έχω να πω είναι πως η Μάνη και εγώ προσωπικά ουδέποτε αμφισβητήσαμε το πολίτευμα της χώρας, όμως ως άνθρωποι αμφισβητούμε και δεν δεχόμαστε τις υποδείξεις για το ποιον θα έχουμε στις καρδιές μας».
Ο Παύλος απέφυγε να αναφερθεί στην προσφώνηση «υψηλότατος», πόσο μάλλον να την αρνηθεί αν και το Σύνταγμα της χώρας είναι σαφές: «Tίτλοι ευγένειας ή διάκρισης ούτε απονέμονται ούτε αναγνωρίζονται σε Έλληνες πολίτες.
Στα social οι βασιλόφρονες στήνουν πάρτι για την παρουσία του Παύλου.
Ο ίδιος ανάμεσα στους επισήμους, βουλευτές, στρατιωτικούς και τοπική αυτοδιοίκηση θα ψάλει και τον Εθνικό Ύμνο. Ενώ και ο Μητροπολίτης Μάνης θα τον αποκαλέσει «υψηλότατο».
Το θέμα προκαλεί και πολιτικές αντιδράσεις με το ΠΑΣΟΚ να σηκώνει τους τόνους.
«Δυστυχώς δικαιωνόμαστε πολύ γρήγορα για τις ενστάσεις που εγκαίρως διατυπώσαμε σχετικά με τη σπουδή, που επέδειξε η κυβέρνηση για την express χορήγηση επωνύμου, που παραπέμπει σε τίτλο ευγενείας».
Τριάντα χρόνια πριν πάντως ο Παύλος φρόντιζε διπλωματικά να αφήνει ανοιχτό το να ανακάμψει η βασιλεία, αν το θέλει ο λαός. Μάλιστα, τότε είχε πει για κάποιες προσκλήσεις του γάμου του που είχαν την υπογραφή «Βασιλιάς των Ελλήνων».
Ο πρωτότοκος γιος κάπως έτσι και τότε και τώρα κλείνει το μάτι σε όσους τον θέλουν «κορώνα στο κεφάλι τους», ακροβατώντας την ίδια ώρα με την προσπάθεια να μην περάσει το όριο που θα τον έφερνε ανοιχτά να αμφισβητεί την σημερινή μορφή του πολιτεύματος.
