Πέραν της υποκριτικής, η Ντακότα Τζόνσον ασχολείται με την παραγωγή ταινιών από το 2019, όταν ίδρυσε την TeaTime Pictures – μια συνεργασία που σηματοδότησε την κινηματογραφική συμμαχία της με το πρώην στέλεχος του Netflix, Ρο Ντόνελι.
Η ηθοποιός αποκάλυψε σε μια συζήτηση επί σκηνής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ερυθράς Θάλασσας την Παρασκευή, 5 Δεκεμβρίου, ότι η παραγωγή αποτέλεσε φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, δεδομένων των οικογενειακών δεσμών που έχει με την βιομηχανία από τα γεννοφάσκια της.
«Τώρα αναζητώ το πώς μπορώ να εξελιχθώ»
«Μεγάλωσα σε αυτόν τον κλάδο. Μεγάλωσα στα γυρίσματα βλέποντας τους γονείς μου να δουλεύουν και να συνεργάζονται με σκηνοθέτες και παραγωγούς», είπε η Τζόνσον, αναφερόμενη στους γονείς της, Ντον Τζόνσον και Μελάνι Γκρίφιθ.
«Με τα χρόνια, καθώς εξελισσόμουν, ήθελα να δημιουργήσω τα δικά μου έργα και να εξερευνήσω πτυχές του εαυτού μου και της καλλιτεχνικής μου φύσης που οι άλλοι δεν έβλεπαν… μας ελκύουν τα έργα που έχουν ως θέμα την ανθρώπινη εμπειρία και αντλούν έμπνευση από τις γυναίκες. Θέλω να κάνω ταινίες για γυναίκες και ανθρώπους που βιώνουν κάποια μεταμόρφωση, εσωτερική και εξωτερική».
Η εταιρεία της, έχει ανακοινώσει μια σειρά από νέα έργα, συμπεριλαμβανομένων των ταινιών επιστημονικής φαντασίας «Trudy Blue» και του σκηνοθετικού ντεμπούτου της Τζονσον «A, Tree Is Blue», στο οποίο πρωταγωνιστεί η αυτιστική ηθοποιός Βανέσα Μπουργκχαρτ.
Μιλώντας για τις επιλογές της ως ηθοποιός, η Τζόνσον είπε ότι έχει γίνει πιο επιλεκτική όσον αφορά τους ρόλους που αναλαμβάνει.
«Μαθαίνω όλο και περισσότερο πώς να επιλέγω αυτό που είναι κατάλληλο για μένα. Σίγουρα με έχουν πείσει να κάνω κάποια πράγματα στο παρελθόν που, μετά από καιρό, συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν για μένα, αλλά αυτό είναι επίσης μέρος της εμπειρίας», είπε.
«Τώρα αναζητώ το πώς μπορώ να εξελιχθώ. Ως ηθοποιός, θέλω να φτάσω σε ένα επίπεδο που δεν πίστευα ότι θα μπορούσα να φτάσω, θέλω να εκφράσω πράγματα, υπάρχουν πολλά που πρέπει να βγάλω από μέσα μου και πιστεύω ότι μπορώ να βρω έργα που θα μου το επιτρέψουν», συμπλήρωσε.
«Είναι αποκαρδιωτικό»
Έχοντας επτά παραγωγές στο ενεργητικό της, η Τζόνσον είπε ότι βρήκε αυτή την πτυχή της κινηματογραφικής βιομηχανίας πιο δύσκολη από την υποκριτική.
«Ειλικρινά πιστεύω ότι η παραγωγή είναι πιο απαιτητική. Υπάρχει κάτι στην υποκριτική που με κάνει να νιώθω σαν να ζω σε μια φούσκα, ενώ στην παραγωγή βλέπεις τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια και είναι πραγματικά άσχημο… Το να συνειδητοποιείς ότι οι χρηματοδότες είναι μερικές φορές πραγματικά σκοτεινοί, ύποπτοι είναι αποκαρδιωτικό».
*Με πληροφορίες από: Deadline
Από την Ιόλη Μπέη-Κωνσταντινίδη
