«Πετιμεζά τοπωνύμιον μεταξύ Παραλίας Προαστείου και Ρίου, όπου αγροτική περιουσία της οικογενείας μεταβληθείσα εις οικισμόν». (Ιστορικόν Λεξικό των Πατρών του Κ.Ν. Τριανταφύλλου) Ο λόγος για την μεγάλη και ιστορική στρατιωτική οικογένεια από τα Σουδενά των Καλαβρύτων που είχε όμως και δράση και περιουσία στην Πάτρα και οι απόγονοί της έφτασαν μέχρι τις μέρες μας.
Η Ανδρομάχη, σύζυγος Λεωνίδου Πετμεζά, κληροδότησε μετά τον θάνατό της, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’80, μέγιστο μέρος της ακίνητης περιουσίας της, στην τοπική εκκλησία της Πάτρας.
Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κληροδοσίας επικεντρώθηκε στην ενορία του Καστελλόκαμπου, με κτίσματα – ορόσημα, στον μεν λεγόμενο «Κάτω Καστελλόκαμπο» τον ενοριακό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που έχτισε με δικά της έξοδα, και τον πέριξ αυτού μεγάλης εκτάσεως περιβάλλοντα χώρο, στον δε «Ανω Καστελλόκαμπο» τον περιβόητο «Πύργο Πετμεζά», στον οποίο παραθέριζε η ίδια τα καλοκαίρια, και ο οποίος εγκαινιάστηκε τότε με πανηγυρικό τρόπο ως «Πνευματικό Κέντρο» της ενορίας.
Μάλιστα, θέλοντας να εξασφαλίσει η αείμνηστη και την εύρυθμη λειτουργία των ενοριακών αυτών παραρτημάτων, προίκισε την ενορία και με μετρητά, καθώς και με ικανό αριθμό διαμερισμάτων σε πολυκατοικία της οδού Αγίου Νικολάου, στο κέντρο της Πάτρας.
Ο πύργος, παρά τα ορατά προβλήματα που έχει παραμένει επιβλητικός ακόμα!
Οι περίοικοι θυμούνται ακόμα κάποια καλοκαιρινά απογεύματα όπου η Ανδρομάχη Πετμεζά καλούσε για πορτοκαλάδα τα μικρά παιδιά που έμεναν στη γειτονιά.
Μεγάλη σε ηλικία η τελευταία ένοικος του Πύργου, αλλά πάντα πολύ σικ. Στα νιάτα της ήταν όπως λέγεται μια νέα εκπάγλου καλλονής.
Το πατρικό της ήταν Πετραλιά, κόρη ναυάρχου από την Αθήνα, ο σύζυγός της δικηγόρος
*στοιχεία από έρευνα του Τάσσου Σταθόπουλου
