Στον κάμπο της Αγιασσού και περίπου στο 12ο χλμ. από την χώρα πάνω στον δρόμο που οδηγεί στην ενδοχώρα του νησιού, δεσπόζει αγέρωχος στο πέρασμα του χρόνο ο Πύργος Μπαζαίου.
Αρχιτεκτονικά πρόκειται για ένα πυργοειδές συγκρότημα, όπως άλλωστε και τα περισσότερα μνημεία της Νάξου, τα οποία χρονολογούνται από τον 13ο μέχρι τον 18ο αιώνα.
Ο Πύργος Μπαζαίου χτίστηκε περίπου στο 1600 για να λειτουργήσει αρχικά ως μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού. Στις αρχές του 19ου αι. εγκαταλείφθηκε από τους τελευταίους μοναχούς και πέρασε στην δικαιοδοσία του ελληνικού κράτους.
Έκτοτε και για πολλά χρόνια αποτέλεσε χώρο φιλοξενίας για οικογένειες αγγειοπλαστών που ζούσαν στον πύργο και κατασκεύαζαν τα έργα τους. Στα τέλη του 19ου αιώνα εκποιήθηκε από το ελληνικό κράτος και πέρασε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Μπαζαίου, στην οποία οφείλει και την σημερινή του ονομασία.
Η οικογένεια διατηρώντας την παράδοση των Ενετών του νησιού, κατείχε την κύρια κατοικία της στη Χώρα και τον συγκεκριμένο Πύργο ως εξοχική κατοικία και χώρο συλλογής των αγροτικών προμηθειών.
Το 2000 ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση αναστήλωσης του πύργου, ενώ από τότε λειτουργεί ως πολιτιστικός χώρος. Μάλιστα, εδώ διοργανώνεται κάθε καλοκαίρι από το 2001 και το περίφημο Φεστιβάλ της Νάξου, στόχος του οποίου είναι η ανάδειξη και συντήρηση ενός διατηρητέου μνημείου, αναβάθμιση της κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής του νησιού, η ενίσχυση του πολιτιστικού τουρισμού καθώς και η προστασία του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος.
