Η πιο τρελή φαντασίωση που έγινε πράξη, η σύλληψη μιας ιδέας που υλοποιήθηκε σε μια ανθρώπινη οντότητα. Πειράματα πέρα από κάθε φαντασία που όμως καταγραφήκαν στην ιστορία. Η εικόνα ενός επιστήμονα που χρησιμοποιεί στα πειράματα του το ανθρώπινο είδος, είναι περισσότερο οικεία σε όλους από της ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Υπάρχουν όμως και πραγματικές περιπτώσεις όπου οι ηθικοί φραγμοί παραμερίστηκαν και άνθρωποι συμμετείχαν σε αλλόκοτα πειράματα, τα οποία ξεκίνησαν επιστήμονες, με σκοπό να περάσουν στο πάνθεον της γνώσης για τις ανακαλύψεις τους.
Εκεί όπου τα σύνορα της επιστήμης ξεπερνιούνται και παραβιάζονται, οι άνθρωποι γίνονται έρμαια και πειραματόζωα στα χέρια τρελών επιστημόνων ή κυβερνήσεων που θυσιάζουν ακόμη και τους πολίτες τους, με βίαιο τρόπο καταργώντας κάθε φυσικό και ανθρώπινο νόμο.
Για τις ανάγκες του πειράματος, δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν ως πειραματόζωα ακόμη και μικρά παιδιά, για ένα αποτέλεσμα που στις περισσότερες περιπτώσεις κρίθηκε αμφίβολο από την ιστορία.
Μωρά στην απομόνωση για να ανακαλυφθεί η πρώτη γλώσσα των ανθρώπων
Ένα πείραμα που έχει επαναληφθεί δύο φορές στην ιστορία, με πρωταγωνιστές μικρά παιδιά και σκοπό να ανακαλυφθεί η πρώτη γλώσσα των ανθρώπων. Η σκέψη των επιστημόνων ήταν να πάρουν μικρά παιδιά, τα οποία δεν έχουν ξεκινήσει να μιλούν και να τα κλείσουν στην απομόνωση. Με τον τρόπο αυτό πίστευαν ότι τα παιδιά, θα ξεκινήσουν να μιλούν μεταξύ τους στη γλώσσα των πρώτων ανθρώπων, πριν ακόμη δηλαδή εξελιχθεί το ανθρώπινο είδος.
Το πρώτο πείραμα έλαβε χώρα στην Αίγυπτο όταν ένας Φαραώ, αποφάσισε να κλείσει δύο μωρά στην απομόνωση και να τα αφήσει να μεγαλώσουν εκεί. Το πείραμα συνεχίσθηκε μέχρι την στιγμή που ένα από τα δύο μωρά είπε την λέξη «bekos», που στην Φρυγική διάλεκτο σημαίνει ψωμί. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί ως επίσημη γλώσσα η συγκεκριμένη διάλεκτος.
Το πείραμα επαναλήφθηκε τον 15ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Φρειδερίκο ΙΙ. Το αποτέλεσμα του πειράματος ήταν ότι τα μωρά άρχισαν να μιλάνε εβραϊκά. Εκείνος όμως θέλησε να προχωρήσει την διαδικασία περισσότερο με το να απαγορεύσει τελείως την επαφή μεταξύ των παιδιών. Τα παιδιά δεν κατάφεραν να επιβιώσουν κυρίως από την έλλειψη στοργής.
Το πείραμα του Στάνφορντ
Το 1971 στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, πραγματοποιήθηκε το ομώνυμο πείραμα πάνω στις ψυχολογικές επιπτώσεις, που επιφέρει η μετατροπή ενός ατόμου σε φυλακισμένο ή δεσμοφύλακα. Στο πείραμα έλαβαν μέρος εικοσιτέσσερις φοιτητές οι οποίοι επιλέχθηκαν μεταξύ εβδομήντα που είχαν δηλώσει συμμετοχή.
Η ερευνητική ομάδα του καθηγητή ψυχολογίας Φίλιπ Ζιμπάρντο, τους επέλεξε με βάση την απουσία ψυχολογικών και ιατρικών προβλημάτων, αλλά και ποινικού μητρώου, έτσι ώστε να αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα για την επιστημονική παρατήρηση.
Φυλακισμένοι και δεσμοφύλακες μπήκαν κατευθείαν στον ρόλο τους, στο υπόγειο του κτιρίου της Επιστήμης της Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ, η κατάσταση όμως ξέφυγε γρήγορα εκτός ελέγχου. Κάποιοι από τους φρουρούς επέδειξαν σαδιστικές τάσεις, με αποτέλεσμα φυλακισμένοι να τραυματιστούν και δύο από αυτούς να αποχωρούν πριν την ολοκλήρωση του πειράματος.
Ο επίλογος του πειράματος ήταν η κατάρρευση ενός φοιτητή από τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούσαν στη φυλακή. Το περιστατικό αυτό ανάγκασε τον Ζιμπάρντο να σταματήσει το πείραμα έξι μέρες μετά την έναρξη του, καθώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τόσο οι δεσμοφύλακες όσο και οι κρατούμενοι είχαν ταυτιστεί υπερβολικά με τον ρόλο τους.
Ο Δρ. Sanjiv Talwar και το πείραμα με τους αρουραίους
Το συγκεκριμένο πείραμα διεξήχθη στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, όπου επιστήμονες τοποθέτησαν τσιπάκια σε αρουραίους. Στη συνέχεια με την χρήση ενός τηλεχειριστηρίου τους έδιναν εντολές να χοροπηδούν, να τρέχουν και να σκαρφαλώνουν.
Εμπνευστής του πειράματος υπήρξε ο Δρ. Sanjiv Talwar, ο οποίος είχε την πεποίθηση ότι με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να βοηθήσουν στον εντοπισμό θυμάτων σε περίπτωση σεισμού. Η συγκεκριμένη θεωρία δεν έγινε ποτέ πράξη, ενώ το γεγονός ότι το όλο εγχείρημα χρηματοδοτήθηκε από Υπουργείο Αμύνης των ΗΠΑ, φούντωσε τα σενάρια, πως το πείραμα αποσκοπούσε σε προσωπικά οφέλη του υπουργείου.
MK-ULTRA: Tο πρόγραμμα πλύσης εγκεφάλου της CIA
Τον Απρίλιο του 1953 ξεκινά τα μυστικά προγράμματα Mind Control (Έλεγχος μυαλού) με πειράματα σε ανυποψίαστους πολίτες. Στην προκειμένη περίπτωση στα πειράματα χρησιμοποιήθηκαν ουσίες που επηρέαζαν την προσωπικότητα του ατόμου με σκοπό να εξαρτάται από άλλο άτομο. Μέθοδοι οι οποίες είχαν πολλές παρενέργειες όπως παράλυση των κάτω άκρων και οξεία αναιμία. Σκοπός ήταν η πολεμική προετοιμασία ώστε οι ΗΠΑ να είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν τη σοβιετική και κινεζική απειλή.
Στο πρόγραμμα το οποίο ήταν παράνομο, ενεπλάκησαν πράκτορες και τεχνικό προσωπικό της CIA, ενώ χρησιμοποιήθηκαν ως πειραματόζωα αμερικανοί πολίτες. Διεξάγονταν σε περισσότερα από τριάντα πανεπιστήμια και ιδρύματα, ενώ εκείνοι οι οποίοι συμμετείχαν υποβάλλονταν σε χορήγηση ναρκωτικών ουσιών, όπως LSD, που σκοπό είχαν την αλλαγή της εγκεφαλικής λειτουργίας. Το πρόγραμμα βοήθησε σημαντικά στην ανακάλυψη νέων χημικών ουσιών και σταμάτησε το 1973 μετά από διαταγή του τότε αρχηγού της CIA, Ρίτσαρντ Χελμς.
Το πείραμα του Tuskegee 
Στην Αμερική πραγματοποιήθηκε και το συγκεκριμένο πείραμα. Το 1932 κάτω από την εποπτεία της Αμερικανικής Υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας, ξεκίνησε ένα πείραμα για τη σύφιλη και τη θεραπεία της.
Η έρευνα διήρκεσε σαράντα ολόκληρα χρόνια και έγινε πράξη από το Ινστιτούτο Tuskegee, ένα πανεπιστήμιο που ιδρύθηκε αποκλειστικά για την μόρφωση απελευθερωμένων σκλάβων. Οι υπεύθυνοι συγκέντρωσαν 600 Αφροαμερικανούς, από τους οποίους οι 399 έπασχαν από σύφιλη, ενώ οι υπόλοιποι 201 ήταν υγιής.
Οι συμμετέχοντες ήταν όλοι άποροι και ουσιαστικά συμμετείχαν στο πείραμα γιατί τους πρόσφεραν ένα πιάτο φαγητό. Η διαδικασία για εκείνους ήταν ιδιαίτερα επίπονη καθώς τους τραβούσαν υγρό από την σπονδυλική τους στήλη χωρίς να τους εξηγήσουν ποτέ τον λόγο.
Μάλιστα λέγεται ότι πολλοί από αυτούς μολύνθηκαν εσκεμμένα για το πείραμα με τον ιό της σύφιλλης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν υπολογίζεται ότι 128 άνδρες πέθαναν από σύφιλη, 40 μόλυναν και τις συζύγους τους, ενώ τα παιδιά 19 αντρών γεννήθηκαν με συγγενή σύφιλη, η οποία μεταδίδεται από τη μητέρα κατά τον τοκετό.
Οι Σοβιετικοί ήθελαν να αφήσουν έγκυες γυναίκες με σπέρμα ουραγοτάγκων
Πέρα από κάθε φαντασία είναι το πείραμα που εμπνεύστηκε ο Ilya Ivanov. Ο Ρώσσος επιστήμονας , ο οποίος θεωρήθηκε αυθεντία αφού το 1901,ηταν αυτός που επί τσάρου Νικολάου του 2ου,ειχε επιτύχει την τεχνητή γονιμοποίηση αλόγων κούρσας, ήθελε να καταφέρει την εγκυμοσύνη μιας γυναίκας από έναν ουραγκοτάγκο.
Ο Ivanov θέλησε να ξεκινήσει το πείραμα του από την Γαλλία, δεν βρήκε όμως καμία ανταπόκριση καθώς καμία εθελόντρια δεν εμφανίστηκε για να συμμετέχει στο πρόγραμμα. Αποφάσισε να συνεχίσει τα πειράματα του στη Γεωργία, όπου βρήκε πέντε εθελόντριες στις οποίες θα γινόταν έγχυση σπέρματος ουραγκοτάγκου.
Δεν κατάφερε ποτέ όμως να υλοποιήσει τα σχέδια του καθώς μέχρι να φθάσει, είχε πεθάνει και ο τεευταίος ουραγκοτάγκος που θα συμμετείχε στο πρόγραμμα. Ο ίδιος καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών, ποινή η οποία μετατράπηκε σε εξορία πέντε ετών στην κεντρική ασιατική δημοκρατία του Καζακστάν το 1931.
Εμφυτεύσεις όρχεων σε φυλακισμένους
Φρίκη προκαλεί και το πείραμα του Δρ Λίον Στάνλει, ο οποίος ήταν ψυχίατρος στη φυλακή Σαν Κουέντιν το 1913. Ο συγκεκριμένος επιστήμονας, έπειτα από μελέτες όπως υποστήριζε, είχε αναπτύξει την θεωρία ότι κάποιοι άνδρες παρουσιάζουν παραβατική συμπεριφορά λόγω έλλειψης τεστοστερόνης.
Προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την κατάσταση, το μυαλό του συνέλαβε κάτι τελείως παρανοϊκό. Σκέφτηκε λοιπόν να κάνει εμφυτεύσεις όρχεων στους κρατούμενους. Το ακόμη πιο παρανοϊκό είναι ότι εξαιτίας της έλλειψης σε ανθρώπινα εμφυτεύματα, κάποιοι από τους κρατούμενους απέκτησαν όρχεις από ζώα.
Ηλεκτροπληξία μοναχών από τον Jean- Antoine Nollet
Τα πειράματα για τον ηλεκτρισμό του Benjamin Franklin, αποδείχθηκε πως είχαν τεράστια επιρροή σε έναν επιστήμονα που θέλησε να δοκιμάσει και εκείνος την τύχη του σε αυτό το πεδίο. Ο Jean- Antoine Nollet είχε ενστερνιστεί την θεωρία για το πόσο γρήγορα «ταξιδεύει» ο ηλεκτρισμός, και έτσι αποφάσισε από την θεωρία να περάσει στην πράξη.
Έβαλε σε απόσταση ενός χιλιομέτρου και στην σειρά μοναχούς να κρατιούνται χέρι – χέρι και οι δύο που βρισκόταν στα άκρα να κρατούν ηλεκτρικά καλώδια. Στόχος του ήταν να μετρήσει πόσο γρήγορα ταξιδεύει ο ηλεκτρισμός. Όπως αποδείχθηκε, πολύ γρήγορα, μόνο που το πείραμα είχε σαν αποτέλεσμα να πάθουν ηλεκτροπληξία οι μοναχοί που συμμετείχαν.
Το πείραμα της Καναδικής κυβέρνησης με στέρηση των θρεπτικών συστατικών
Το 1942 η καναδική κυβέρνηση θέλησε να ξεκινήσει μια έρευνα που στόχο είχε να μελετήσει το πόσο απαραίτητα είναι τα θρεπτικά συστατικά στον ανθρώπινο οργανισμό. Στην περιοχή Manitoba οι πολίτες έφθασαν πολύ κοντά στο να πεθάνουν από την πείνα, καθώς το πείραμα προέβλεπε ότι θα στερούνταν όλα τα θρεπτικά συστατικά και τις βιταμίνες.
Τα μικρά παιδιά στερήθηκαν για δύο ολόκληρα χρόνια το γάλα, ενώ απαγορευόταν οι επισκέψεις σε γιατρούς, καθώς πίστευαν ότι θα δημιουργούνταν σύγχυση με το πείραμα. Αν και οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι το πείραμα τους ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, τα αποτελέσματα των ερευνών ήταν χαμένα για πολλά χρόνια.
Ακόμη όμως και όταν βρέθηκαν δεν παρείχαν καμιά σημαντική απόδειξη για το αν είναι αχρείαστες οι τροφές που μας παρέχουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά
