Η διαβίωση σε ακτίνα 300 μέτρων από μια αστική περιοχή με πράσινο, όπως πάρκα, άλση και παιδικές χαρές, σχετίζεται με μεγαλύτερη ευτυχία, αυτοεκτίμηση και ικανοποίηση από τη ζωή, υποστηρίζει μια νέα μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές από τα Πανεπιστήμια Warwick, Newcastle και Sheffield και δημοσιεύθηκε στο Applied Geography.

Η άποψη ότι τα άτομα έχουν θετικά συναισθήματα όταν βρίσκονται στη φύση είναι γνωστή εδώ και χρόνια, με τις κυβερνήσεις ανά τον κόσμο να την ενσωματώνουν σταθερά πλέον στον στρατηγικό τους σχεδιασμό. Όμως, πόσο ακριβώς πράσινο είναι απαραίτητο και πόσο κοντά σε αυτό πρέπει να μένει κάποιος για να υπάρξει ουσιαστική διαφορά στην καθημερινότητά του;

Στην προσπάθεια απάντησης αυτών των ερωτημάτων, οι ερευνητές V. Houlden, J. Porto de Albuquerque, S. Weich και S. Jarvis εφάρμοσαν νέες γεωγραφικές τεχνικές προκειμένου να δημιουργήσουν έναν ακριβή τρόπο μέτρησης της σχέσης μεταξύ των χώρων πρασίνου και τριών διαφορετικών πτυχών της ψυχικής κατάστασης των ανθρώπων.

Οι περισσότερες προηγούμενες μελέτες είχαν καταφέρει μόνο να αξιολογήσουν τη συνολική έκταση χώρων πρασίνου μέσα σε μια συγκεκριμένη περιοχή και όχι την ακριβή ποσότητα τέτοιων χώρων που περιβάλλουν το σπίτι ενός ατόμου, γι’αυτό και είχαν καταλήξει σε συγκεχυμένα αποτελέσματα.

Στην παρούσα μελέτη, όμως, η ομάδα συνδύασε απαντήσεις 25.518 ατόμων με δεδομένα σχετικά με το σχήμα, το μέγεθος και την τοποθεσία 20.000 δημόσιων χώρων πρασίνου στο Λονδίνο και κατάφερε να μοντελοποιήσει με περισσότερη ακρίβεια τη κατανομή χώρων πρασίνου σε σχέση με την περιοχή κατοικίας καθενός από τους συμμετέχοντες, αλλά και να ανακαλύψει πώς αυτό επηρέαζε την ψυχική τους κατάσταση.

Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης:

  • Γενικά, υπάρχει ισχυρός συσχετισμός μεταξύ της ποσότητας χώρων πρασίνου γύρω από το σπίτι ενός ατόμου και των αισθημάτων ικανοποίησης από τη ζωή, ευτυχίας και αυτοεκτίμησης.
  • Οι χώροι πρασίνου σε απόσταση 300 μέτρων από το σπίτι κάποιου είχαν τη μεγαλύτερη επιρροή στην ψυχική του κατάσταση.
  • Αύξηση 10 στρεμμάτων στους χώρους πρασίνου σε ακτίνα 300 μέτρων από τους κατοίκους σχετίστηκε με άνοδο της τάξης του 8% στην ικανοποίηση από τη ζωή, 7% στην αυτοεκτίμηση και 5% στην ευτυχία.
  • Οι χώροι πρασίνου ήταν λιγότερο σημαντικοί όσον αφορά στην ψυχική κατάσταση για τους κατοίκους του Κεντρικού και Ανατολικού Λονδίνου

«Θεωρούμε ότι είναι η πρώτη μελέτη που αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο οι αστικοί χώροι πρασίνου μπορούν να βελτιώσουν, υπό μια ευρεία έννοια, την ψυχική κατάσταση των ανθρώπων. Πρόκειται για μια καινοτόμο προσέγγιση, αφενός επειδή λαμβάνει υπόψιν διάφορες διαστάσεις της ψυχικής υγείας, όπως η ευτυχία, η ικανοποίηση από τη ζωή και η αυτοεκτίμηση και αφετέρου επειδή προσδιορίζει τις τοποθεσίες που οι χώροι πρασίνου θα είναι πιο χρήσιμοι, αντίθετα με τις γενικές και ασαφείς οδηγίες του κράτους», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Δρ. Houlden.

O Δρ. João Porto de Albuquerque, από την πλευρά του τονίζει ότι «η μελέτη μας καθιστά σαφές ότι δεν παίζει ρόλο μόνο η ύπαρξη δημόσιων χώρων πρασίνου σε μια πόλη αλλά και η απόστασή τους από την κατοικία των ατόμων για την αναγνώριση ισχυρών συσχετισμών με τη βελτιωμένη ψυχική υγεία και ότι η δυναμική αυτών των συσχετισμών μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την εκάστοτε περιοχή της πόλης. Πρόκειται για ένα εύρημα με σημαντικές επιπτώσεις στον αστικό σχεδιασμό και τις αποφάσεις που σχετίζονται με τον τρόπο που μετράται η πρόσβαση στις αστικές περιοχές πρασίνου, αλλά και στο πώς θα σχεδιάσουμε πιο βιώσιμες πόλεις».

ygeiamou.gr

agrinio24.eu