Είναι γεγονός πως τα νέα που καταφτάνουν με την κατάσταση της επιδημίας του κορονοϊού από την απομακρυσμένη χώρα έρχονται με το σταγονόμετρο.
Από την επίσημη υγειονομική αρχή της χώρας και το υπουργείο Υγείας γνωρίζουμε πως η Αυστραλία μετρά μερικές χιλιάδες κρούσματα, με τους θανάτους να μην ξεπερνούν κάποιες δεκάδες. Όσο για τα διαγνωστικά τεστ που κάνει η χώρα, ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες.
Υπάρχει όμως μια είδηση που πιθανότατα καπελώνει όλα αυτά, πως οι αυστραλοί αξιωματούχοι αρνούνται σθεναρά να αποκαλύψουν τα επιδημιολογικά μοντέλα που επιστρατεύει η χώρα, αλλά και το εθνικό πλάνο για τη διαχείριση της κρίσης.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν τηρούν καν τις δικές τους δεσμεύσεις για αποκάλυψη της κυβερνητικής στρατηγικής δημόσιας υγείας.
Ο καθηγητής Paul Kelly, επικεφαλής της συμβουλευτικής επιτροπής για τη χάραξη του εθνικού πλάνου για το Covid-19 στην Αυστραλία, επανέλαβε προσφάτως πως «θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι θα συζητήσουμε το μοντέλο και θα το κάνουμε διαυγές σε όλους».
Δεν είναι η πρώτη φορά που λέει κάτι τέτοιο, έμεινε όμως ξανά σε επίπεδο υποσχέσεων…
Μια άρνηση που για πολλούς μοιάζει ύποπτη
Πολύ πρόσφατα, τη Δευτέρα 30 Μαρτίου, ο Paul Kelly είπε στους δημοσιογράφους πως έχει ζητήσει από την ομάδα του «να οργανώσουν μια συνάντηση όπου θα ξεκλειδώσουμε τα μοντέλα και τα επιδημιολογικά δεδομένα και την πολιτική δημόσιας υγείας και οι άνθρωποι θα μπορούν να κάνουν ερωτήσεις για όλα αυτά».
Σε συνέντευξη Τύπου όμως στην Καμπέρα την Τετάρτη, 1η Απριλίου, ο Kelly είπε να ξεκαθαρίσει τα λεγόμενά του: «Με έχουν παρουσιάσει σαν να έχω πει πως θα αποκαλύψω τα μοντέλα. Θέλω να ξεκαθαρίσω πως θα συζητήσουμε τα μοντέλα και θα τα κάνουμε διαφανή τις επόμενες μέρες. Εμείς έχουμε πραγματικά την τοπική μας επιδημιολογία, η οποία είναι στην πραγματικότητα ανοιχτή και αναφερόμαστε σε αυτή κάθε μέρα στις συζητήσεις μας. Είναι στην ιστοσελίδα και τα σχετικά. Αυτό είναι που κατευθύνει τις περισσότερες αποφάσεις μας για την ώρα».
Η ιστοσελίδα που παραπέμπει ο επικεφαλής σύμβουλος είναι η επίσημη σελίδα του υπουργείου Υγείας. Και μετά καθησύχασε τους Αυστραλούς πως η καμπύλη της επιδημίας παρουσιάζει επιπέδωση, όπως λένε οι επιδημιολόγοι την εξομάλυνση της καμπύλης.
Παρά το γεγονός ότι νέα κρούσματα προκύπτουν κάθε μέρα, «αντί να σκεφτόμαστε για κορύφωση, πρέπει να σκεφτόμαστε για άπλωμα στον χρόνο».
Στις πιέσεις μάλιστα των δημοσιογράφων, ντόπιων και ξένων ανταποκριτών, ότι η αποκάλυψη των επιδημιολογικών μοντέλων θα καθησύχαζε περαιτέρω το κοινό για τις αποφάσεις των επιτελών της δημοσίας υγείας, ο καθηγητής σχολίασε πως η διαφάνεια είναι μεν σημαντική, αλλά αυτά τα μοντέλα «θα μπορούσαν να παρερμηνευτούν» και να καταλήξουν σε λάθος συμπεράσματα.
Κι έτσι πρέπει να παρουσιαστούν από τους ειδικούς με τρόπο επωφελή και χρήσιμο για τον κόσμο. Και μετά έκανε το πράγμα ακόμα πιο περίεργο:
«Το άλλο πράγμα που θα ήθελα να πω για τα μοντέλα -και όσοι ασχολούνται με τα μοντέλα θα σας το έλεγαν και εκείνοι- είναι πως τα μοντέλα δεν λένε απαραίτητα την αλήθεια. Είναι ένας τρόπος να βλέπεις τον κόσμο και να δείξεις πιθανά πώς μπορεί κάποιος να επηρεάσει συγκεκριμένα σενάρια».
Και κατέληξε: «Αν ξέραμε όμως την αλήθεια και μπορούσαμε να δούμε επακριβώς τι πρόκειται να συμβεί στους επόμενους μήνες, τότε δεν θα χρειαζόμασταν το μοντέλο. Τότε θα ξέραμε την αλήθεια»…
Οι εντός Αυστραλίας αντιρρήσεις
Η Ακαδημία Επιστημών της Αυστραλίας είναι ο φορέας που ηγείται της έκκλησης για δημοσιοποίηση των επιδημιολογικών μοντέλων, αλλά και των ενδείξεων στις οποίες βασίζονται οι κυβερνητικές αποφάσεις για τη διαχείριση της πανδημίας.
Ο πρόεδρος της Ακαδημίας, καθηγητής John Shine, επιχειρηματολογεί πως είναι αποφασιστικής σημασίας η αποκάλυψη των δεδομένων, «ώστε το κοινό να έχει εμπιστοσύνη στις αποφάσεις της κυβέρνησης, ότι βασίζονται στις πιο ενημερωμένες επιστημονικές συμβουλές και γεγονότα».
Όσο οι εκκλήσεις πληθαίνουν, ένας εκ των συναδέλφων του καθηγητή Kelly, ο ακαδημαϊκός Nick Coatsworth, έριξε πολύ πρόσφατα κι άλλο λάδι στη φωτιά, λέγοντας πως τα μοντέλα τους δείχνουν «μια πολύ μεγάλη καμπύλη στα κρούσματα».
Για «αμετρίαστα περιστατικά» έκανε λόγο, εκεί δηλαδή «που δεν κάνεις τίποτα για να το σταματήσεις και το αφήνεις απλώς να εξελιχθεί στην κοινότητα και μετά βλέπεις το γράφημά σου να εξομαλύνεται»!
«Αυτό που τελικά θα δουν οι Αυστραλοί», είπε επίσης ο Coatsworth, ένας εκ των βασικών εμπνευστών του εθνικού σχεδίου για την επιδημία, «θα είναι πολύ κοντά σε αυτό που τους έδειξε ο πρωθυπουργός πριν από δύο εβδομάδες, όταν έδειξε το γράφημα και παρουσίασε την ιδέα της εξομάλυνσης της καμπύλης».
Τι είναι αυτό που δεν λέγεται
Γιατί αρνούνται όμως με τέτοιο πάθος να αποκαλύψουν οι υγειονομικές αρχές της Αυστραλίας τα προγνωστικά μοντέλα αναφορικά με το πόσα κρούσματα περιμένουν; Η απάντηση ίσως κρύβεται σε όσα αποκάλυψε ο επικεφαλής δημόσιας υγείας της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία στις 12 Μαρτίου, πως το σύστημα υγείας περιμένει να μολυνθεί το 20% του πληθυσμού.
«Στο πρώτο κύμα», έσπευσε να σημειώσει, ξεκαθαρίζοντας ότι κάνει λόγο για 5,1 εκατ. κρούσματα στη χώρα. Από αυτά, ένα 5% θα χρειαστεί εντατική νοσηλεία, ένα νούμερο κοντά στους 255.000 πολίτες.
Ο καθηγητής οικονομικών Quentin Grafton σχολίασε πάνω σε αυτό πως αν η Αυστραλία καταφέρει να περιορίσει τα κρούσματα στο 1% του πληθυσμού της, τότε μπορεί να δει ακόμα και 48.000 λιγότερους θανάτους. Ο Grafton υποστηρίζει πως χρειάζεται ακόμα δραστικότερο lockdown και πολύ περισσότερα τεστ.
Η Αυστραλία έχει επιβάλει για την ώρα μερικό lockdown, γι’ αυτό και η στρατηγική της έχει αποκληθεί «αυστραλιανό πείραμα». Ο καθηγητής πιστεύει πως ενέχει μεγάλο ρίσκο, διακινδυνεύοντας περισσότερες ζωές, πιο μακριά σε χρόνο πανδημία και ακόμα χειρότερη οικονομική καταστροφή.
Και ισχυρίζεται πως αυτός είναι και ο λόγος που δεν μιλά η κυβέρνηση για τον αριθμό των κρουσμάτων που περιμένει. Γιατί περιμένει τραγικά νούμερα και δεν θέλει να πανικοβάλει τον κόσμο.
Επιστήμονες, ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και ο απλός κόσμος θέλουν όμως να ξέρουν και το παλεύουν εδώ και αρκετές εβδομάδες. Ο υπουργός Υγείας, Greg Hunt, υποσχέθηκε ξανά πως «θα σας δώσουμε σίγουρα τα επιπρόσθετα μοντέλα».
Δεν το έχουμε κάνει ακόμα, δικαιολογήθηκε, γιατί αναθεωρούνται συνεχώς οι πληροφορίες, «αλλά παρέχουμε κάθε μέρα όλες τις πληροφορίες που έχουμε»…
