Ας υποθέσουμε ότι ένα ζευγάρι χωρίζει και όσο ακόμα το πράγμα είναι νωπό, τσεκάρει ο ένας τον άλλον μέσα από τα social media. Εκείνη ανεβάζει quotes με υπονοούμενα και το mood της είναι φανερά λυπημένο. Εκείνος πάλι, είναι πολύ πιθανόν να δείχνει αδιάφορος, ή ακόμα χειρότερα, να δείχνει cool και ευτυχισμένος και να ποζάρει διασκεδάζοντας ακόμα και ποζάροντας με άλλη γυναίκα. Τι ακριβώς συμβαίνει όμως εδώ; Γιατί ένας άνδρας συνήθως παριστάνει ότι δεν τον νοιάζει;
Mα ακριβώς επειδή τον νοιάζει και μάλιστα πολύ. Είναι πολύ συνηθισμένη η προβολή του ακριβώς αντίθετου συναισθήματος από εκείνο που πραγματικά νιώθει ένα αρσενικό, ακριβώς επειδή έτσι το έχει γαλουχήσει η κοινωνία της πατριαρχίας. Να φανεί αδιάφορο, σκληρό, άρα (τοξικά)αρρενωπό. Η αλήθεια όμως μπορεί να απέχει πολύ από αυτό και μέσα του, όσο περισσότερο εξωτερικεύει αδιαφορία, τόσο περισσότερο να νοιάζεται και να στεναχωριέται για τη σχέση που μόλις τελείωσε.
Βέβαια, δείχνοντας αυτό προς τα έξω, δεν πετυχαίνει αυτό που θα ήθελε, δηλαδή να δείξει στην πρώην του ότι είναι μετανιωμένος, αλλά το αντίθετο. Της δείχνει ότι δεν του καίγεται καρφί, κάτι που εκείνη με τη σειρά της, δεν θα την κάνει να πεισμώσει και να συνεχίσει να το σκέφτεται, αλλά να μπει στη διαδικασία να τον ξεπεράσει. Το αποτέλεσμα; Το coolness που κάνει show off γυρίζει boomerang εναντίον του και μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα,η πρώην έχει προχωρήσει κι εκείνος είναι μαζί της πιο ερωτευμένος από ποτέ.
Με λίγα λόγια, αν έχεις χωρίσει με τον πρώην σου και βλέπεις μέσω των αναρτήσεών του ότι δεν δίνει δεκάρα για σένα, είναι πάρα πολύ πιθανόν να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Απλά αυτός είναι ο λανθασμένος τρόπος να επικοινωνήσει την ψυχοπαθολογία του καθώς η πατριαρχική κοινωνία δεν του επιτρέπει να εξωτερικεύσει την στεναχώρια του για ένα χωρισμό, όπως αντίθετα «επιτρέπει» στις γυναίκες.
Eπιμέλεια: ‘Ελενα Φάκου
