Ηταν 18 Δεκεμβρίου όταν στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας ζητούσε επίσημα εκλογές για πρώτη φορά αξιοποιώντας ένα θετικό μομέντουμ για τον ίδιο και την αξιωματική αντιπολίτευση. Είκοσι πέντε ημέρες μετά, το ίδιο αίτημα φαίνεται πως ενώ από τη μία ενοποιεί πολιτικά τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και ανεβάζει τον βαθμό συσπείρωσης κατά της κυβέρνησης, από την άλλη παγιδεύει το κόμμα και το θέτει σε έναν διάδρομο «κόπωσης», χωρίς την ίδια ώρα να αφήνει χώρο στον ΣΥΡΙΖΑ για να κινηθεί πιο συναινετικά – εγκλωβίζοντας και το ΚΙΝΑΛ σε αυτό.
«Το αίτημα Τσίπρα για παραίτηση Μητσοτάκη και εκλογές για να φύγει η κυβέρνηση των ενόχων δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Δυόμισι χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης έκανε αλλεπάλληλες προτάσεις μίνιμουμ συνεννόησης για την πανδημία. Εχει κάνει ακόμα και προτάσεις συναινετικές (κοινός υπουργός Υγείας, ολιγομελής επιτροπή επιστημόνων κοινής αποδοχής, αίτημα για σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών), ακόμα και για να βάλει πλάτη για δύσκολες αποφάσεις», διέρρεε πρόσφατα από κομματικές πηγές που είχαν και έχουν γνώση του πολιτικού σχεδιασμού.
Σήμερα πάντως ο Αλέξης Τσίπρας – που παραμένει σε καραντίνα λόγω νόσησης από κορωνοϊό – δεν δείχνει να κάνει πίσω από το αίτημα αυτό που έτσι κι αλλιώς έχει εκτιμηθεί εσωτερικά ως θετικό βήμα. Πάνω σε αυτό ο δικός του «Ανένδοτος» δεν βρίσκει εμπόδια ούτε σε πρόσφατες απόψεις που ακούστηκαν για πιο «συναινετική γραμμή» ή ακόμη και για νέα προσπάθεια σύγκλισης στο φλέγον θέμα της πανδημίας.
Οι προτάσεις για κοινό υπουργό Υγείας ή σύγκληση αρχηγών, ανήκουν στο παρελθόν και τη θέση τους έχει πάρει το σκληρό ροκ των εκλογών. Εδώ υπάρχει και μία ακόμη διάσταση. Οι υψηλοί τόνοι και η οξύτητα του λόγου, θεωρούν πως πιέζει και τον Νίκο Ανδρουλάκη να πάρει ή όχι θέση στο νέο «αντιδεξιό μέτωπο» αλλά και λειτουργούν με όρους ενσωμάτωσης σε πιο πασοκογενείς δυνάμεις της Προοδευτικής Συμμαχίας που έχουν προσεγγίσει τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό και εκφράζουν συχνά τις οχλήσεις τους για λογικές που θέλουν το κόμμα να μετατοπίζεται κεντρώα.
Κώδων κινδύνου
Αντίρροπα σε αυτό, δεν πέρασε απαρατήρητη η αρθρογραφία του έμπειρου επικοινωνιολόγου Γιάννη Λούλη – μέχρι πρόσφατα και συνομιλητή του Αλέξη Τσίπρα – που έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για την μη απεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ στον μεσαίο χώρο. Ωστόσο πάντα το αίτημα των εκλογών πρέπει να συνοδεύεται από μια συνολική στρατηγική, κάτι που παρατηρούν ορισμένοι εκ των παραγόντων που ξέρουν το παρασκήνιο της Κουμουνδούρου ότι σήμερα απουσιάζει.
Για άλλους πάλι, πιο σκεπτικιστές με το αίτημα των εκλογών εντός ΣΥΡΙΖΑ αυτό θεωρούν πως θα έπρεπε να λάβει ως προϋπόθεση ένα νέο μαζικό και μετασχηματισμένο κόμμα. Κι αυτό δεν έχει επιτευχθεί αφού οι διεργασίες για το 3ο συνέδριο αργούν ακόμη, ενώ και οι πρόσφατες Θέσεις που θα ψηφιστούν από το σώμα του συνεδρίου δεν είχαν πλήρη αποδοχή από όλα τα ρεύματα και τάσεις – και απαιτήθηκε η περαιτέρω επεξεργασία τους. Μια γνώμη πάντως θέλει ως συνέχιση του αιτήματος των εκλογών την αδιάκοπη επίθεση στην κυβέρνηση στο πεδίο της πανδημίας και της ακρίβειας.
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βλέπει τους πολίτες σαν αγέλη. Μετατρέπει την πανδημία σε ευκαιρία κερδοσκοπίας», είπε χθες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος. Σημειώνοντας ότι «τα ψέματα της κυβέρνησης για την άρνηση συνταγογράφησης των τεστ καταρρέουν καθημερινά», συμπληρώνοντας ότι «μετά τους Δήμους Χαλανδρίου και Νεάπολης, σύλλογος γονέων δημοτικού σχολείου στον Εύοσμο έκλεισε συμφωνία για PCR με 28 ευρώ και ο κ. Μητσοτάκης πανηγυρίζει για το γελοίο πλαφόν των 47 ευρώ».
