Δεν έχεις διστάσει στο παρελθόν να πάρεις ξεκάθαρη θέση σε ζητήματα που πολώνουν, όπως το εμβόλιο για παράδειγμα. Ποια είναι η πυξίδα σου; Που τοποθετείσαι όσον αφορά το δίπολο αριστερά – δεξιά;
Κάποιοι με αποκαλούν δεξιό, αλλά δεν είμαι. Ανήκω στον κεντρώο χώρο. Φοβάμαι πως σήμερα υπάρχουν στους κόλπους της αριστεράς στοιχεία που αλλοιώνουν το νόημά της. Παρατηρούμε συχνά έναν τρελό ακτιβισμό που ξεκινάει πάντα με το δεδομένο ότι εμείς έχουμε δίκιο, το λεγόμενο ηθικό πλεονέκτημα. Κάποιοι πάνε να κουβαλήσουν με το ζόρι έναν σταυρό που δεν είναι δικός τους.
Δεν μπορείς να παλεύεις τους αγώνες των άλλων, είναι σαν να τους χειραγωγείς, να τους ευνουχίζεις και, τελικά, να τους σαμποτάρεις. Έχω πολύ ισχυρό το αίσθημα του δικαίου μέσα μου. Υπάρχουν κάποιες αξίες στη ζωή μου που τις θεωρώ πολύ βασικές: η ευγένεια, η καλοσύνη, το να μην καταπατάς την ελευθερία του άλλου, το να σέβεσαι τα όριά του. Δεν μπορώ να βλέπω την αδικία γύρω μου. Γιατί αν δεν την αντιμετωπίσεις γρήγορα, εξαπλώνεται.
Χρήστο, τελικά σου αρέσουν οι συνεντεύξεις;
Μου είναι πολύ δύσκολο να μοιράζομαι τον εσωτερικό μου κόσμο, ειδικά μέσω του προφορικού λόγου που εκ των πραγμάτων είναι αφρόντιστος σε σύγκριση με τον γραπτό. Δεν θέλω να πληγώνεται κανένας από αυτά που λέω και όταν έχεις άποψη και δημόσιο βήμα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος.
Η προσπάθεια να εξισορροπήσω αυτά που σκέφτομαι πολλές φορές με κάνει να ακούγομαι μη αυθεντικός. Δεν θέλω να είμαι αυτό το καθωσπρέπει παιδί, το μισώ αυτό το παιδί, αλλά δεν θέλω να στεναχωριούνται οι άλλοι από κάτι που είπα.
