Για την ακρίβεια μίλησε ο κ. Στεφανάδης.
«Η ακρίβεια είναι ένα πρόβλημα, που αναγνωρίζεται από όλους. Το τι κάνει για την ακρίβεια η κυβέρνηση είναι σαφές. Και μέτρα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Οι Έλληνες κατά την διάρκεια του μνημονίου έχασαν το 25% τουλάχιστον, του εισοδήματός τους, και αυτό πυροδοτεί την σχέση αγοραστική αξίας και τιμής προϊόντων. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το διεθνές πρόβλημα της δυσκολίας του να φτάσουν τα προϊόντα στην χώρα μας, η ενεργειακή κρίση, οι καταστροφές στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Όλα αυτά πυροδοτούν την ακρίβεια. Η κυβέρνηση με επιδοματική πολιτική ενισχύει τα αδύναμα στρώματα, αύξησε τον κατώτατο μισθό, και με τις επιδοτήσεις στο ρεύμα έγινε προσπάθεια να χαλιναγωγηθεί η ασύδοτη πολιτική των εταιρειών ενέργειας, με την φορολόγηση των υπερκερδών και πρόστιμα που βάζει. Μακροπρόθεσμα, η χώρα έχει κάνει προσπάθεια εκβιομηχάνισης, ενισχύεται η ναυτιλία, ενισχύεται η πράσινη ενέργεια, όλα αυτά θα αποκλιμακώσουν το πρόβλημα της αύξησης του κόστους ζωής», είπε χαρακτηριστικά.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος υπογράμμισε πως, «Δεν τα ακούω «καλά» όλα τα παραπάνω, δεδομένου ότι η κυβέρνηση επέλεξε να δημιουργήσει μηχανισμούς δημιουργίας υπερκερδών αφενός, και αφετέρου ασυδοσίας της αγοράς, με αποτέλεσμα να μιλάμε σήμερα για αισχροκέρδεια συγκεκριμένων καρτέλ και συγκεκριμένων ομίλων ούτως ώστε να υποφέρουν οι Έλληνες. Δεν θέλει να φορολογήσει τα υπερκέρδη, ούτως ώστε να αποδώσουν τα μέγιστα στο ελληνικό κράτος. Δεν πειράζει τον ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής για να ζήσει ο κόσμος και αφού επικαλείται εισαγόμενη ακρίβεια και κρίση, έρχεται εκ των υστέρων να λάβει αποσπασματικά μέτρα τα οποία όχι μόνο εν λύνουν το πρόβλημα αλλά το επιδεινώνουν».
Η κ. Μπατζελή με την σειρά της τοποθετήθηκε επί του ζητήματος.
«Η ΝΔ δεν έχει κατορθώσει να καταστρώσει μία πολιτική στρατηγικής αντιμετώπισης της ακριβείας, όπου είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα στην Ελλάδα, αλλά και διαχρονικών μέτρων τα οποία σε περιόδους κρίσης έρχονται να επιλυθούν αυτά τα ζητήματα. Μετά την κρίση που ζήσαμε λόγω Ουκρανίας, εκτιμώ πως η ΝΔ θα έπρεπε να αλλάξει εντελώς τον μηχανισμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται η υπερκοστολόγηση, τα υπερκέρδη, με έναν σταθερό μηχανισμό φορολόγησης των υπερκερδών, όχι συγκυριακό και εκ του αποτελέσματος. Όπως κάνει με τους ενεργειακούς ομίλους, όπου αφού συσσωρεύσουν τα κέρδη, τότε έρχεται με έναν συντελεστή Χ, φορολογεί, για να τα δώσει σε επιδόματα. Το πράσινο τιμολόγιο είναι το «θύμα» όλης αυτής της ενεργειακής κρίσης».
