Κατά το παρελθόν, και συγκεκριμένα τον Φεβρουάριο του 2024, η 35χρονη γυναίκα είχε πάει και είχε καταθέσει μήνυση στον 45χρονο αστυνομικό για ενδοοικογενειακή βία.
Αυτή η καταγγελία έμεινε για πολύ καιρό να «κοιμάται» και έξι μήνες αργότερα ο κατηγορούμενος και προφυλακισμένος αστυνομικός – όπως αναφέρει η 35χρονη- της υπαγορεύει ένα κείμενο, με σκοπό να ανακληθεί η μήνυση του Φεβρουαρίου.
Αυτό το ιδιόχειρο σημείωμα της 35χρονης ανέφερε:
«Εγώ η … θέλω να δηλώσω τα κάτωθι. Όσον αφορά τη μήνυση που κατέθεσα την 23/02/24 κατά του συζύγου μου. Τη συγκεκριμένη περίοδο όπως είναι γνωστό νοσηλευόμουν στη 414 ΣΝΕΝ στην ψυχιατρική κλινική. Η συναισθηματική και ψυχολογική μου κατάσταση βρισκόταν σε κάκιστο σημείο. Χωρίς καθαρό μυαλό και σκέψη και ζώντας πρωτόγνωρες καταστάσεις για εμένα εντός της ψυχιατρικής κλινικής σε μια από τις εξόδους μου προέβη σε μια κίνηση παντελώς ακατανόητη και χωρίς βάση και προηγούμενο να προβώ σε μήνυση κατά του συζύγου μου.
Ο σύζυγός μου από την πρώτη στιγμή της νοσηλείας μου βρισκόταν στο πλευρό μου αδιάλειπτα παρόλα τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσής μου. Ακούραστος και με υπομονή είχε να διαχειριστεί ολομόναχος 5 παιδιά και ταυτόχρονα να είναι δίπλα μου δίνοντας μου δύναμη και κουράγιο. Το πρωί θα του μίλαγα γλυκά και όμορφα και το βράδυ θα τον έβριζα και θα του έκλεινα το τηλέφωνο χωρίς λόγο και ουσία. Αυτός εκεί, σε κάθε μου έξοδο προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω όσο πιο όμορφα γινόταν, πάντα γλυκός και τρυφερός.
Η διάθεσή μου όμως, συνέχιζε να έχει απότομες συναισθηματικές μεταβολές με αποκορύφωμα την προηγούμενη ημέρα της μήνυσης να βρίσκομαι με έξοδο στο σπίτι μας, να έχω ντύσει τα παιδιά μου και να θέλω να τα πάρω μαζί μου στην ψυχιατρική κλινική. Έφτασα δε, στο σημείο να καλέσω το 100 για να μου φέρει όχημα να με πάει στην ψυχιατρική κλινική για να μην περιμένω ταξί. Μάταια προσπαθούσε ο σύζυγός μου να με πείσει ότι αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβεί διότι, απαγορεύεται να πάρεις μαζί σου τα παιδιά για ύπνο στην ψυχιατρική κλινική.
Δυστυχώς, η κατάστασή μου δεν μου επέτρεπε να κατανοήσω τα αυτονόητα και έτσι, την επόμενη ημέρα προέβη σε μήνυση εναντίον του χωρίς ουσιαστικά, να έχει γίνει το παραμικρό. Όσον αφορά τις απερίγραπτες κατηγορίες που του προσάπτω, όπως δήλωσα και στην τελευταία μου συνεδρία με την ψυχίατρο, η παρέα με τους υπόλοιπους έγκλειστους της ψυχιατρικής κλινικής και οι ιστορίες που άκουγα καθημερινά, χωρίς να το αντιληφθώ έγιναν δικές μου.
Οι συναισθηματικές μου μεταβολές, η επήρεια των φαρμάκων και αυτό που ζούσα καθημερινά μέσα στην ψυχιατρική κλινική, μεταφέρθηκε στην μήνυση κατά του συζύγου μου. Σήμερα και μετά από 6 μήνες από την έξοδό μου από την ψυχιατρική κλινική, δηλώνω ότι λυπάμαι πραγματικά για την όλη κατάσταση που δημιούργησα εις βάρος του συζύγου μου, άθελά μου. Ελπίζω και παρακαλώ πολύ για την κατανόησή σας. Στηρίζω απόλυτα και με όλη μου την καρδιά τον σύζυγό μου σε αυτήν την περιπέτεια που άθελά μου εγώ τον έμπλεξα. Τίποτα άλλο δεν έχω να προσθέσω».
