Ο θάνατος του Τζορτζ Μπάλντοκ δεν σόκαρε μόνο το ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά και το αγγλικό, με τη μητέρα ενός παιδιού από το Σέφιλντ, πόλη στην οποία έμεινε για επτά χρόνια παίζοντας στην τοπική Γιουνάιτεντ, να αποκαλύπτει μια άγνωστη ιστορία.
Ο Μπάλντοκ έφυγε από τη ζωή στα 31 του χρόνια από «πνιγμό εντός ύδατος», όπως έδειξε η νεκροτομή, στην Αγγλία όμως και συγκεκριμένα στο Σέφιλντ ένα μικρό παιδί ονόματι Χάρβεϊ ζει χάρη σε αυτόν.
Όλα ξεκίνησαν πριν από 7 χρόνια όταν το παιδί διαγνώστηκε με μία σπάνια πάθηση. Μία πάθηση που έβαζε τέλος στο όνειρό του να γίνει ποδοσφαιριστής.
Ο Τζόρτζ Μπάλντοκ όταν έμαθε για την κατάσταση του παιδιού επικοινώνησε με την οικογένειά του και τους κάλεσες το γήπεδο.
Εκεί τους αποκάλυψε πως είναι διατεθειμένος να καλύψει τα έξοδα του απινιδωτή και κάθε ιατρική εξέταση που χρειάζεται.
Ο μόνος όρος που έθεσε ήταν να μην ειπωθεί το τι είχε κάνει.
Η μητέρα του μίλησε στο LIVE NEWS.
«Ο γιος μου είναι 15 τώρα αλλά όταν ήταν επτά, διαπιστώσαμε τυχαία, πραγματικά στο Νοσοκομείο Παίδων ότι είχε ένα καρδιακό φύσημα, το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν μία κατάσταση που ονομάζεται αυτιστίνωση, η οποία στένωση της καρδιακής βαλβίδας. Ο γιος μου ήταν πολύ δραστήριος, έπαιζε ποδόσφαιρο και πολλά αθλήματα. Και βασικά, αν δεν είχαμε μάθει ότι το είχε αυτό, θα μπορούσε καθώς μεγάλωνε να είχαμε κάποιο ατύχημα στο γήπεδο. Ήταν επικίνδυνο για αυτόν να παίξει. Έτσι μας είπαν ότι ο γιος μου θα χρειαζόταν εγχείρηση καρδιάς. Και τον Οκτώβριο, είχε μία εγχείρηση όπου η βαλβίδα διευρύνθηκε, σαν μπαλονάκι καρδιάς. Έτσι, το πρώτο πράγμα που είπε ο Χάρβεϊ ήταν ‘μαμά μπορώ ακόμα να παίξω ποδόσφαιρο;’. Το οποίο θα μπορούσε, αλλά έπρεπε να είμαστε προσεκτικοί με τα πάντα και ήμασταν πραγματικά ανήσυχοι για να κάνει κάτι ενεργό σε αυτό, επειδή δεν ήμασταν πραγματικά σίγουροι για αυτήν την καρδιακή πάθηση.
»Ήρθε ο Covid και κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, προσπαθούσαμε να σκεφτούμε τρόπους για να πάρουμε έναν απιδινωτή καρδιάς, κυρίως επειδή πολλές ομάδες, παιδιά που παίζουν ποδόσφαιρό, έχουν απινιδωτές καρδιάς και δεν είχαμε. Και επίσης, θέλαμε ένα που θα μπορούσαμε να το κρατήσουμε μαζί μας όταν ήμασταν έξω. Και ο Χάρβεϊ έπαιζε ποδόσφαιρό με τον πατέρα του και επικοινώνησε μαζί του η Σέιφιλντ Γιουνάιτεντ, λέγοντας ότι θα θέλαμε να βοηθήσουμε. Έτσι, ο σύντροφος μου πήρε τον γιο μου και τον αδελφό του μαζί στη Σέιφιλντ. Αυτό ήταν την εποχή του Covid. Και όταν έφτασε εκεί, ο Zanderberger και ο Baldock ήταν εκεί και εμφανίστηκαν από τα καθίσματα που είχαν κρυφτεί. Και ρωτούσαν πως ήταν ο Χάρβεϊ και αν ήταν καλύτερα. Και ο Τζορτζ είπε ότι θα ήθελε μα βοηθήσει τον Χάρβεϊ να πάρει απινιδωτή από τα δικά του χρήματα. Καμία σχέση με την ομάδα. Ήταν ένα προσωπικό δώρο. Έτσι το τακτοποιήσαμε. Δεν ήθελε καμία δημοσιότητα γι’ αυτό. Δεν ήθελε καμία ανάδειξη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
»Ήθελε απλώς να το κάνει ως βοήθεια στον Χάρβεϊ. Έτσι, πήραμε αυτόν τον απιδινωτή καρδιάς και έχουμε κρατήσει επαφή με τον Τζορτζ. Όταν πηγαίναμε στους ποδοσφαιρικούς αγώνες, πάντα ρωτούσε πώς ήταν ο Χάρβεϊ και του δείχναμε φωτογραφίες και έβλεπε τον Χάρβεϊ να μεγαλώνει. Ο Χάρβεϊ μπόρεσε να παίξει ποδόσφαιρό με αυτόν τον απιδινωτή. Και βασικά, ο Τζορτζ έδωσε στον Χάρβει την ευκαιρία να παίξει ποδόσφαιρο σαν κανονικό αγόρι ως δώρο. Και δεν ήθελε καμία δημοσιότητα γι’ αυτό.
»Και λίγο πριν φύγει ο Τζορτζ, του δείξαμε μερικές φωτογραφίες του Χάρβεϊ να παίζει ποδόσφαιρο και ένα βίντεο όπου η ομάδα του Χάρβεϊ πήρε την πρόκριση και ο Χάρβεϊ σκόραρε το νικητήριο πέναλντι. Και ήταν τόσο χαρούμενος. Και του είπα, ‘βοήθησες, εσύ το έκανες αυτό’. Επειδή ο Χάρβεϊ ήταν ανήσυχος και εμείς ανησυχούσαμε. Δεν ξέραμε αν ο Χάρβεϊ θα μπορούσε να παίξει ποδόσφαιρο΄, αλλά ο Τζορτζ το επέτρεψε αυτό. Και το τελευταίο πράγμα που μας είπε ήταν πώς είχε μεγαλώσει ο Χάρβεϊ και ότι ήταν απλά ένα πολύ καλό παιδί. Είμαστε όλοι σοκαρισμένοι. Όταν το είπα στον Χάρβεϊ, με κοίταξε στα μάτια δεν το πίστευε. Είναι σοκαρισμένος.
»Έπρεπε να έχει καλό τέλος. Ήμασταν όλοι πολύ χαρούμενοι που πήγε στην Ελλάδα. Είναι πολύ στενάχωρο. Στέλνουμε τα συλλυπητήριά μας στην οικογένειά του, στους φίλους, τους συμπαίκτες του. Και όλοι ξέρουν στη Σέφιλντ, όλοι οι φίλαθλοι, ότι ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος. Είναι ένας ήρωας, είναι ο ήρωας μου. Επειδή έκανε αυτό για τον Χάρβεϊ. Δεν το χρειαζόταν να το κάνει αυτό και το έκανε. Έδωσε στο αγόρι μου την ευκαιρία να παίξει ποδόσφαιρο. Είναι ένα φανταστικό άτομο. Ήταν ο ήρωάς μου. Είναι ο ήρωάς μου. Είναι ο αγαπημένος ποδοσφαιριστής, έτσι και αλλιώς αλλά όταν το έξανε αυτό ήταν απλά… Κλαίγαμε από ευτυχία που κάποιος το έκανε αυτό για εμάς».
