Ο χαλβάς αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα γλυκίσματα. Τον θυμόμαστε κυρίως κατά την περίοδο της Σαρακοστής, αλλά υπάρχουν και λάτρεις του που είναι παντός καιρού. Αλλοι προτιμούν τον σιμιγδαλένιο και άλλοι τον «χαλβά του μπακάλη», ο οποίος φτιάχνεται από ταχίνι. Ποια είναι όμως τα επιμέρους διατροφικά χαρακτηριστικά των δύο ειδών χαλβά; Ποιος είναι πιο υγιεινός; Ποιος είναι πιο «παχυντικός»;
Χαλβάς από σιμιγδάλι
Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς φτιάχνεται από σιμιγδάλι, ζάχαρη, λάδι (και προαιρετικά σταφίδες, αμύγδαλα ή άλλους ξηρούς καρπούς). Κυρίαρχο συστατικό του είναι το σιμιγδάλι. Το σιμιγδάλι είναι χονδροαλεσμένο σκληρό σιτάρι, από το οποίο έχει αφαιρεθεί ο φλοιός. Χωρίζεται σε 2 είδη με βάση το μέγεθος των κόκκων του. Στο ψιλό σιμιγδάλι με πολύ μικρό μέγεθος κόκκων και στο χονδρό σιμιγδάλι με πιο μεγάλο μέγεθος κόκκων. Ο χαλβάς φτιάχνεται με χονδρό σιμιγδάλι. Το σιμιγδάλι ως προϊόν σιταριού περιέχει κατά βάση υδατάνθρακες, μας δίνει κάποια ποσά πρωτεΐνης και φυτικές ίνες.
Επίσης, περιέχει μικροθρεπτικά συστατικά, όπως σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο και φώσφορο. Τα συστατικά αυτά εμπεριέχονται και στον εν λόγω χαλβά, όπου προστίθενται και κάποια λιπαρά από το ελαιόλαδο και απλά σάκχαρα από τη ζάχαρη. Μια μέτρια μερίδα θα μας δώσει περίπου 250-300 θερμίδες.
Χαλβάς από ταχίνι
Πρόκειται σίγουρα για ένα πιο θρεπτικό γλύκισμα. Προέρχεται από έναν από τους πιο υγιεινούς ξηρούς καρπούς, το σουσάμι, από όπου φτιάχνεται το ταχίνι και από αυτό ο χαλβάς. Περιέχει μια σειρά από απαραίτητα συστατικά, με βασικότερο από αυτά τα μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά. Αποτελούν ίσως τα συστατικά με τη μεγαλύτερη παρουσία στον χαλβά, γεγονός που του αποδίδει και αρκετές όμως θερμίδες.
Ωστόσο μιλάμε για καλά λιπαρά, τα οποία συμβάλλουν εκτός των άλλων στην καλή υγεία του καρδιαγγειακού μας συστήματος. Παράλληλα, περιέχει καλής ποιότητας πρωτεΐνες, που βοηθούν την ομαλή ανάπτυξή μας, και υδατάνθρακες για ενέργεια. Οσον αφορά την περιεκτικότητά του σε μικροθρεπτικά συστατικά, ο χαλβάς έχει σημαντικές ποσότητες βιταμινών του συμπλέγματος Β και ιδιαίτερα θειαμίνης (Β1) και νιασίνης (Β3), αλλά και μετάλλων όπως ο φώσφορος, το μαγνήσιο, το ασβέστιο και ο σίδηρος.
Επιπλέον, είναι πλούσιος σε αντιοξειδωτικά, όπως η βιταμίνη Ε και το σελήνιο. Μία σημαντικότατη βιταμίνη που επίσης περιέχεται στον συγκεκριμένο χαλβά είναι η βιταμίνη Ε, η οποία θεωρείται σήμερα ένα από τα ισχυρότερα αντιοξειδωτικά στοιχεία, που προσφέρει μια φυσική αντιγήρανση. Ισως όμως το σημαντικότερο πλεονέκτημα του χαλβά είναι ότι περιέχει ιδιαίτερα φυσικά αντιοξειδωτικά, τις λιγνάνες. Επιστημονικές μελέτες συνδέουν τις λιγνάνες του χαλβά με καλύτερη λειτουργία της καρδιάς και των αγγείων μας.
Σε κάθε περίπτωση, αν και πρόκειται για θρεπτικές επιλογές, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως το ταχίνι και ιδιαίτερα ο χαλβάς αποτελούν τρόφιμα με υψηλό θερμιδικό περιεχόμενο. Ενδεικτικά, ένα μικρό κομμάτι χαλβά σε μέγεθος σπιρτόκουτου μας προσφέρει γύρω στις 200 θερμίδες, ανάλογα με το είδος του προϊόντος, αν δηλαδή περιέχει ξηρούς καρπούς, μέλι ή επικάλυψη σοκολάτας. Συνεπώς, δώστε προσοχή στην ποσότητα κατανάλωσης προκειμένου να εμπλουτίσετε το διαιτολόγιό σας με τα πολύτιμα θρεπτικά συστατικά του, χωρίς παράλληλα να «ξεφύγετε» θερμιδικά.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Χάρη Γεωργακάκη, κλινικό διαιτολόγο–διατροφολόγο, MSc στην Κλινική Διατροφή, αντιπρόεδρο του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιαγγειακής Υγείας και Διατροφής.
