Ο έμπειρος τεχνικός, που ανανέωσε τη συνεργασία του με τον Πανερυθραϊκό, μίλησε για την 24η σερί χρονιά του στο τιμόνι της ομάδας, αλλά και το πλάνο της νέας σεζόν. Παράλληλα, επεσήμανε τις σκέψεις που είχε λίγο πριν το Final 4, με την ομάδα των βορείων προαστίων να… αγγίζει την άνοδο στην Basket League.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στο ΕΟΚ Web Radio:
Για το ότι αυτή θα είναι η 24η σερί χρονιά του στον Πανερυθραϊκό: «Και στις αλλαγές των διοικήσεων πάντα υπήρχαν άνθρωποι που συνέχιζαν την προσπάθεια των προηγουμένων. Ακόμα και στην τωρινή διοίκηση, υπάρχει άνθρωπος που με έφερε στην ομάδα, ο Μιχάλης Χατζόπουλος. Δεν είναι στην καθημερινότητα της ομάδας στο 100%, αλλά η ομάδα σέβεται την άποψή του, γιατί είναι ένας απ’ τους ιδρυτές της ομάδας. Πάντα υπήρχε μια διαδοχή παραγόντων, αλλά ο προπονητής παρέμενε. Σίγουρα παίζει ρόλο η μοίρα και η τύχη, αλλά δε νομίζω ότι όλα γίνονται με αυτά. Σίγουρα κάναμε πράγματα όλα αυτά τα χρόνια, σίγουρα είχαμε πολύ ωραίες στιγμές, που ήταν και οι περισσότερες, είχαμε όμως και πολύ άσχημες στιγμές όσον αφορά τα αποτελέσματα. Είχαμε έναν υποβιβασμό το 2007-08 απ’ την Α2 στη Β’ Εθνική, μια πολύ οδυνηρή στιγμή, γιατί τότε είχαν μπει ίσως ένα απ’ τα μεγαλύτερα μπάτζετ στο σύλλογο. Στη Β’ Εθνική φάνηκε και η πρώτη δύναμη της ομάδας, μετρήθηκαν οι αντοχές, βγήκαμε πιο δυνατοί, πιο ενωμένοι και ανεβήκαμε αμέσως την επόμενη χρονιά με πολύ μικρότερο μπάτζετ. Εκείνες οι χρονιές ήταν που μάς μέτρησαν όλους, βγήκαμε πιο δυνατοί και συνεχίσαμε».
Για το πρότζεκτ του Πανερυθραϊκού: «Τα τελευταία 5 χρόνια ο πρόεδρος της ομάδας, κύριος Τσικόπουλος, έχει ένα άλλο μοντέλο που δεν το βρίσκεις εύκολα στο ελληνικό μπάσκετ. Τον ενδιαφέρει πάρα πολύ το αναπτυξιακό, αλλά με μια άλλη έννοια. Έτσι όπως το σκέφτεται, απ’ το baby μέχρι το εφηβικό έχουν 5 φορές τη βδομάδα σε κλειστό γυμναστήριο όλες οι ηλικίες προπόνηση, παρ’ ότι δεν έχουμε δικό μας γήπεδο. Βάζει ένα μεγάλο ποσό χρημάτων για να νοικιάσει γήπεδο. Έχουμε δύο προπονητές σε κάθε τμήμα, υπάρχει εργοφυσιολόγος, γυμναστής, ψυχολόγος. Υπάρχουν και τα τμήματα που είναι χωρισμένα, όπου κάποια παιδιά είναι λίγο πιο μπροστά, κάποια λίγο πιο πίσω, αλλά όλα έχουν το δικαίωμα να παίξουν μπάσκετ και να εξελιχθούν. Σίγουρα θέλουμε να είμαστε στο ψηλότερο επίπεδο του αναπτυξιακού προγράμματος, αλλά θέλουμε στο εφηβικό κάποια απ’ τα παιδιά που έχουμε δουλέψει όλα αυτά τα χρόνια να οδηγούνται στην ανδρική ομάδα. Φέτος αυτή η παραγωγική διαδικασία έβγαλε τους πρώτους «καρπούς» με τον Μπότση και τον Ιωαννίδη, όπου και τη νέα σεζόν θα είναι μόνιμα στο ρόστερ της ανδρικής ομάδας. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να βγουν νέοι παίκτες».
Για τις σκέψεις που είχε όταν βρισκόταν μία νίκη μακριά απ’ την άνοδο στη Basket League: «Το προηγούμενο βράδυ πριν τον ημιτελικό είχα δύο σκέψεις. Η μία ήταν “άντε να γίνει η μία νίκη και αυτό το παραμύθι να έχει happy end”. Η 2η ήταν σχετικά με το ποια θα είναι η επόμενη μέρα του συλλόγου αν το καταφέρουμε. Στην Α1 όσο και να θες να κρατήσεις την «ταυτότητά» σου, σε αλλάζει λίγο, αλλάζουν όλα. Θα έπρεπε να φύγουμε απ’ τη φυσική μας έδρα, που ήταν και το μόνο μας πρόβλημα, να βρούμε άλλο γήπεδο, οπότε έχανες τη «ταυτότητά» σου. Δεν ξέρω αν ο Πανερυθραϊκός είναι έτοιμος να υποστηρίξει, εκτός από ιστορικούς λόγους, τη Basket League. Ο κύριος Τσικόπουλος μου είχε πει ότι ιστορικά το δικαιούται η ομάδα και επειδή μπορεί να το υποστηρίξει οικονομικά θα το κάνει, ωστόσο ρεαλιστικά ο Πανερυθραϊκός θα πρέπει να είναι στην Elite League και να παράγει παίκτες. Ουσιαστικά συμφωνούσαμε κατά κάποιον τρόπο και είπαμε να πάμε να δούμε και ό,τι είναι να γίνει θα γίνει για καλό. Δεν τα καταφέραμε, προχωράμε και πάμε για την επόμενη μέρα πάνω σ’ αυτό που έοχυμε ονειρευτεί. Με το μεγάλο όνειρο του προέδρου να κάνει ένα ιδιόκτητο γήπεδο στην ομάδα, έχει προγραμματίσει τα πάντα, σε συνεργασία με το δήμο Κηφισιάς-Ερυθραίας. Είναι έτοιμος να βάλει ένα πάρα πολύ σημαντικό ποσό για να ξεκινήσει αυτό έργο, το οποίο αν γίνει θα είναι μεγαλύτερο κι από άνοδο στη Basket League».
Για το σχεδιασμό της νέας σεζόν: «Απ’ αυτά τα παιδιά που έπαιξαν φέτος το 80% ήταν κάτω των 23 ετών, δεν είχαν μπασκετικές εμπειρίες και δεν είχαν πρωταγωνιστήσει ποτέ. Οι 10 απ’ τους 12 παίκτες είχαν μέσο όρο συμμετοχής από 17 έως 26 λεπτά, ήταν όλοι σημαντικοί. Τα καταφέραμε, δόθηκε αυτή η δυνατότητα στα παιδιά. Όταν επιστρέψαμε και αρχίσαμε να κάνουμε τις πρώτες κουβέντες, όλα αυτά τα παιδιά ήταν πολύ χαρούμενα και ευτυχισμένα που τους δόθηκε αυτή η ευκαιρία να είναι πρωταγωνιστές για πρώτη φορά στην καριέρα τους και να αναδείξουν το ταλέντο τους, ωστόσο μετά από 30 παιχνίδια που ήταν πρωταγωνιστές αμέσως θεωρούν ότι αυτό θα έπρεπε να ήταν και όλο ψάχνουν το κάτι παραπάνω. Η ομάδα συνεχίζει, ήδη έχει κάνει τρεις κινήσεις πάλι σ’ αυτό το μοντέλο. Μπορεί φέτος να το πάμε ένα «κλικ» πιο ψηλά σε ηλικία, με δύο πιο έμπειρα παιδιά για παράδειγμα, ή ίσως και έναν κοινοτικό ή Αμερικάνο. Μείναμε πιστοί στο περσινό πλάνο, θα δούμε φέτος, μπορεί να υπάρχει μια μικρή διαφοροποίηση».
