«Είμαι χειριστής σε δομικά μηχανήματα».
Ένας άνθρωπος που ακολούθησε την οικογενειακή επιχείρηση και η ζωή του ήταν η καθημερινότητα της απλότητας ξαφνικά ένα ατύχημα, τον έκανε να ξεχάσει σχεδόν τα πάντα.
«Η μνήμη είχε χαθεί για περίπου 1.5 μήνα. Από την ημέρα του ατυχήματος και μετά από 1,5-2 μήνες, δεν θυμάμαι τίποτα».
Ξέχασέ την οικογένεια του, θα πει.
«Από ένα σημείο και μετά καταλάβαινα. Πιο πριν όχι. Κάθε μέρα τους γνώριζα. Νόμιζα ότι ήμουν 22 χρονών. Η γυναίκα μου ότι είναι 21 και ο γιος μου μωρό. Ο γιος μου είναι 18 χρονών».
Ήθελε μάλιστα, όπως λέει, να γίνει καπετάνιος.
Με την αδιανόητη περιπέτεια που έζησε, αποκαλύπτει κάθε λεπτομέρεια. «Η γιατρός είπε ότι μεγάλο το σοκ».
Τώρα, ο αγώνας δε τέλειωσε, αρχίζει άλλος αγώνας.
«Ενώ χειριζόμουν το «διαβολάκι» και χωρίς να με ρωτήσουν και χωρίς να τους αντιληφθώ, πιθανόν ανέβηκαν πάνω σε αυτό, στο πίσω μέρος του και πίσω από την πλάτη μου. Κάνοντας μια απότομη κίνηση με το διαβολάκι, έπεσαν από αυτό και χτύπησαν. Δεν φορούσαμε κράνη ή κάτι άλλο προστατευτικό διότι η δουλειά δεν το απαιτούσε», είπε ο ιδιοκτήτης μηχανημάτων.
Η δικαίωση είναι το μόνο που περιμένει. Μέχρι τότε, ζει δυνατά την κάθε στιγμή.
