Μίλησε στην εκπομπή «Ελένη» για τις δυσκολίες αλλά και για τη δύναμη που της δίνει ο γιος της.
«Όταν φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί δεν μπορείς να διανοηθείς ότι μπορεί να έχει οποιαδήποτε μορφή δυσλειτουργίας ή ασθένειας. Κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει με το παιδί μου όταν ήταν 18 μηνών επειδή είχε σημάδια τα οποία πρόδιδαν κάποια διαταραχή. Το παιδί μου δεν έδινε, δεν έπαιρνε αντικείμενα, δεν άκουγε στο όνομά του, έκανε πολύ μοναχικό παιχνίδι. Ο αυτισμός είναι κάτι που γεννιέσαι με αυτό και σε ακολουθεί σε όλη σου τη ζωή».
«Πήγαμε σε αναπτυξιολόγο και διέγνωσε ότι το παιδί είναι μεσαία λειτουργικός στο φάσμα του αυτισμού. Το φάσμα του αυτισμού είναι τεράστιο. Στον αυτισμό σημαντικό ρόλο παίζει αυτό που νιώθει το παιδί, αυτό που αισθάνεται και αυτό που εισπράττει».
Και παραδέχεται με ειλικρίνεια: «Υπάρχουν μέρες που νιώθω λιγότερο καλή μαμά, λίγη για αυτόν αλλά και μέρες που νιώθω περήφανη».
«Ποτέ δεν με πείραξαν τα αδιάκριτα βλέμματα του κόσμου, ποτέ δεν ένοιαξε αν τον κοιτάνε περίεργα. Έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο να θεωρούμε ότι ένα άγγιγμα ενός παιδιού μπορεί να είναι αλλόκοτο. Ο Δημητράκης μέσα από τον αυτισμό βλέπει τη ζωή με διαφορετικά μάτια απ’ ότι εμείς. Γονείς που έχουν παιδιά τυπικά πρέπει να τα ενημερώνουν σωστά ώστε να αποδέχονται τα ιδιαίτερα παιδιά μας».
